INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2008 r. (data wpływu 29 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości kwalifikacji do kosztów podatkowych nieodliczonego podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości kwalifikacji do kosztów podatkowych nieodliczonego podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie eksploatacji wodociągów i kanalizacji wraz z ujęciami wody i urządzeniami do czyszczenia ścieków, eksploatacji obiektów i urządzeń do wytwarzania i przesyłu energii cieplnej, zbiórki i unieszkodliwiania odpadów komunalnych.

W miesiącu kwietniu 2006 r. Zwyczajne Zgromadzenia Wspólników podjęło uchwałę w sprawie przeniesienia siedziby Spółki do obiektu administracyjno – socjalnego Ciepłowni i rozbudowie tego lokalu dla przystosowania go do nowych potrzeb Spółki.

Upoważniony przez Zgromadzenie Wspólników Zarząd Spółki wszczął procedury mające na celu zmianę lokalu.

W październiku 2006 r. rozpoczęto inwestycję. Nakłady ponoszono do lipca bieżącego roku.

W maju 2008 r. Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie zlikwidowania gminnej jednostki organizacyjnej o statusie jednostki budżetowej o nazwie „Z.”. Jej zadania statutowe zostały przekazane Wnioskodawcy.

W czerwcu 2008 r. Zgromadzenie Wspólników Jednostki podjęło uchwałę o planowanej nowej lokalizacji siedziby Spółki w budynkach po likwidowanym „Z.”.

We wrześniu bieżącego roku Jednostka podjęła decyzję o zaniechaniu rozpoczętej w 2006 r. inwestycji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka ma prawo w deklaracji VAT za miesiąc wrzesień 2008 r. zrobić jednorazową korektę podatku naliczonego związanego z inwestycją zaniechaną...
2. Czy Spółka ma prawo zaliczyć nieodliczony w rezultacie podatek VAT do kosztów uzyskania przychodów...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Odpowiedź na pytanie w zakresie podatku od towarów i usług zostanie udzielona odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych – jeśli wydatki, z którymi związany jest naliczony podatek od towarów i usług nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, to również podatek od towarów i usług od tych wydatków nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zmianami), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione warunki:

1. poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu z działalności gospodarczej,
2. poniesiony wydatek musi mieć na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
3. wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów negatywnych określonych w art. 16 ustawy.

Z uwagi na cechę neutralności podatku od towarów i usług nie stanowi on – co do zasady – kosztu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Od zasady tej ustawodawca przewidział jednak szereg wyjątków.

Przypadki te zostały określone w art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów:

1. podatek naliczony:
   
   
   1. jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   2. w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
      
      
2. podatek należny w przypadku:
   
   
   1. importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
   2. przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
      
      
3. kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W analizowanym przypadku Spółka prowadziła inwestycję – przystosowanie obiektu na potrzeby siedziby Spółki. Z opisu stanu faktycznego oraz pytań postawionych przez Wnioskodawcę można wnioskować, iż w trakcie inwestycji Jednostka dokonywała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. We wrześniu 2008 r. natomiast, podjęła decyzję o zaniechaniu niniejszej inwestycji.

Wydatki poniesione na wytworzenie środka trwałego zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b omawianej ustawy podatkowej nie mogą być bezpośrednio zaliczone do przychodów. Wszelkie wydatki inwestycyjne poniesione przed przekazaniem środka trwałego do używania składają się na jego wartość początkową i mogą być zaliczone do kosztów jedynie poprzez odpisy amortyzacyjne.

Stosownie natomiast do art. 16 ust. 1 pkt 41 tej ustawy, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się poniesionych kosztów zaniechanych inwestycji. W konsekwencji, Spółka nie może uznać kosztu zaniechanej inwestycji za koszt podatkowy.

Brak możliwości obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczy między innymi nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W sytuacji więc, gdy w wyniku korekty złożonej przez Wnioskodawcę, kwota podatku naliczonego ulega zmniejszeniu, wpływa to na koszty uzyskania przychodów.

Interpretacją z dnia 3 grudnia 2008 r. Nr ITPP1/443-853/08/KM w zakresie podatku od towarów i usług przesądzono, iż „Spółka (…) zobowiązana jest, w myśl art. 91 ust. 7 i 8 ustawy, do skorygowania odliczonego uprzednio podatku naliczonego związanego z tą inwestycją jednorazowo w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym podjęto decyzję o jej zaniechaniu”.

W konsekwencji, Spółka może – na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – podatek naliczony od towarów i usług związany z zaniechaną inwestycją uznać za koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.