INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2008r. (data wpływu 24 listopada 2008r.), uzupełnionym pismami: z dnia 14 stycznia 2009r. (data wpływu 19 stycznia 2009r.) oraz z dnia 6 lutego 2009r. (data wpływu 16 lutego 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania zwrotu poniesionych wydatków - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz sposobu dokumentowania zwrotu poniesionych wydatków. Wniosek uzupełniono pismami: z dnia 14 stycznia 2009r. (data wpływu 19 stycznia 2009r.) oraz z dnia 6 lutego 2009r. (data wpływu 16 lutego 2009r.) będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. Organu Nr IPPP1-443-2109/08-2/AK z dnia 5 stycznia 2009r. oraz Nr IPPP1-443-2109/08-4/AK z dnia 23 stycznia 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka z USA (spółka A) zleciła podatnikowi produkcję nowego wyrobu - tzw. variantu. Aby uatrakcyjnić swoją ofertę na rynku spółka B podjęła się produkcji nowego wyrobu.

Po zakupie maszyn i kalkulacji ceny, okazało się, iż uwzględniając wszystkie elementy kalkulacji, w tym wzrost cen surowców koszt wytworzenia produktu w znacznej mierze przewyższałby ceny rynkowe gotowego wyrobu. Podatnik musiałby podnieść cenę produktu końcowego do poziomu, w którym cena przestałaby być konkurencyjna na rynku. W związku z powyższym spółka A zamierza zawrzeć umowę ze spółką B, na mocy której podatnik zatrzyma maszynę do swojej dyspozycji, natomiast wszelkie dotychczasowe koszty (usług i przystosowania do produkcji) pokryje spółka A.

Maszyna pozostanie własnością spółki B, mimo faktu, że spółka B otrzyma zwrot poniesionych na nią wydatków. Spółka B będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowej maszyny, które dla celów podatku dochodowego będą wyłączone z kosztów podatkowych spółki.

We wniosku z dnia 7 listopada 2008r. Podatnik wskazał, iż: „zwrot poniesionych wydatków związany z rozpoczęciem produkcji” oraz „zwrot na rzecz podatnika kosztów maszyny i usług służących wdrożeniu produkcji”, dlatego też tut. organu, wezwał m.in. o wskazanie:

• o jakiego rodzaju wydatkach mowa jest we wniosku, tzn. czy są to wydatki związane z kosztami przystosowania zakupionej maszyny do produkcji czy także inne wydatki, np. koszty zakupu maszyny czy jej transportu oraz wskazanie w jaki sposób zostały wystawione faktury dokumentujące te wydatki – kto został na nich wskazany jako nabywca usług lub towarów
• czy poniesione przez Podatnika – Spółkę B wydatki, o których mowa we wniosku, stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych,
  
  

Odpowiadając na wezwanie, Wnioskodawca określił, iż wydatki opisane we wniosku związane są m.in. z kosztami przystosowania maszyn do produkcji, transportem maszyn, niezbędnymi tłumaczeniami, szkoleniami pracowników - nabywcą jest Spółka B (Podatnik).

Wezwanie tut. Organu o sprecyzowanie czy pytanie pierwsze dotyczące możliwości dokonania odliczenia dotyczy Podatnika – Spółki B, pozostawiono bez odpowiedzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy powyższą transakcję można udokumentować notami księgowymi...

Zdaniem Wnioskodawcy, zobowiązane Spółki A nie dotyczy świadczenia mającego charakter usługi ani sprzedaży towaru, lecz świadczenia pieniężnego w postaci zwrotu poniesionych wydatków związanych z rozpoczęciem produkcji. Zatem pomiędzy Spółką A a podatnikiem nie istnieje świadczenie wzajemne, gdyż nie istnieje podmiot będący bezpośrednio beneficjentem tego zobowiązania. natomiast opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które przyczyniają się bezpośrednio do uzyskania korzyści przez wypłacającego.

Zwrot poniesionych nakładów jest zatem jednostronnym ekwiwalentem pieniężnym wynikającym z zobowiązania Spółki A do zwrotu na rzecz podatnika kosztów maszyny i usług służących wdrożeniu produkcji. Wobec powyższego czynność ta nie stanowi świadczenia usług ani sprzedaży towarów i powinna być udokumentowana notą księgową, zgodnie z interpretacją naczelnika Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze z 3 listopada 2005r. .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na podstawie art. 8 ust. 3 cyt. ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 cyt. ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast ust. 2 art. 15 cyt ustawy stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wskazują uregulowania art. 106 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie natomiast z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jak wynika więc z uregulowań art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związane z dostawą towarów czy świadczeniem usługi kształtujące cenę, której sprzedawca żąda od nabywcy. Tak skalkulowana kwota należności powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego towaru czy świadczonej usługi.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż Podatnik zakupił maszynę do produkcji nowego wyrobu - tzw. variantu, którą zleciła mu Spółka A. Z uwagi na wysokie koszty wytworzenia nowego produktu, zleconego przez Spółkę A Spółce B, w znacznej mierze przewyższające ceny rynkowe gotowego wyrobu, Wnioskodawca zawrze z Spółką A z USA umowę, na mocy której Spółka B (Podatnik) zatrzyma maszynę, którą zakupiła w celu produkcji nowego wyrobu, a Spółka A pokryje wszelkie dotychczasowe koszty (usług i przystosowania produkcji, tj. przystosowania maszyn do produkcji, transportu maszyn, niezbędnych tłumaczeń, szkoleń pracowników). Maszyna pozostanie własnością Spółki B mimo, iż Spółka B otrzyma zwrot poniesionych na nią wydatków.

Odwołując się do uregulowań dotyczących świadczenia usług należy ponownie podkreślić, iż czynność należy uznać za świadczenie usługi podlegającej opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Ponadto należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 cyt. ustawy.

W okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż zwrot wydatków przez Spółkę A na rzecz Podatnika jest formą zapłaty za świadczenie przez Podatnika na rzecz Spółki A usług. Spółka B za świadczone przez siebie usługi otrzymuje wynagrodzenie, którego składnikiem jest kwota stanowiąca zwrot wydatków poniesionych w celu uruchomienia produkcji. Zatem koszty przystosowania maszyn do produkcji, transportu maszyn, niezbędnych tłumaczeń, szkolenia pracowników zostaną przeniesione na podmiot zlecający wykonanie nowego wyrobu – Spółkę A. Zwrot przez Spółkę A powyższych kosztów jest związany bezpośrednio z usługą świadczoną przez Wnioskodawcę. Gdyby bowiem Spółka A nie dokonała zwrotu powyższych wydatków, wówczas Wnioskodawca nie mógłby wykonać czynności, do których został zobowiązany, gdyż produkowanie nowego wyrobu przestałoby być racjonalne z ekonomicznego punktu widzenia z uwagi na to, że koszt wytworzenia variantu znacznie przewyższałby ceny rynkowe. Zatem koszty uruchomienia produkcji, które zostaną poniesione przez Spółkę A są bezpośrednio związane z czynnościami wykonywanymi przez Podatnika na rzecz Spółki A.

Pomiędzy Podatnikiem a Spółką A istnieje zatem więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, o których mowa w art. 8 ust. 1 cyt. ustawy. Spółka podejmując się produkcji nowego produktu, tzw. wariantu wykonuje czynności, za które zostaje wynagrodzona, a część powyższego wynagrodzenia stanowi zwrot kosztów poniesionych przez Podatnika związanych z uruchomieniem tej produkcji, które to wynagrodzenie zostaje jej wypłacone przez Spółkę A. Zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów: przystosowania maszyn do produkcji, transportu maszyn, niezbędnych tłumaczeń, szkolenia pracowników, jest formą wynagrodzenia za świadczone usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy. Świadczoną przez Spółkę B na rzecz Spółki A usługą jest produkcja variantu, za co otrzymuje wynagrodzenie którego część, na podstawie mającej zostać zawartej umowy, stanowi zwrot wydatków poniesionych przez Podatnika na uruchomienie produkcji. Natomiast Spółka A staje się niewątpliwie beneficjentem tej czynności; jest bezpośrednim jej konsumentem, odbiorcą świadczenia odnoszącym korzyść o charakterze majątkowym. Natomiast zwrot kosztów dokonany przez Spółkę A na rzecz Wnioskodawcy należy uznać za wynagrodzenie w zamian za wyświadczoną przez Spółkę usługę. Świadczenie to winno być udokumentowane fakturą VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr IPPP1-443-2109/08-6/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.