INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Centrum Kultury, przedstawione we wniosku z dnia 27.11.2008r. (data wpływu 05.12.2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w odniesieniu do opłaty za wyłączność - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.12.2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w odniesieniu do opłaty za wyłączność.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Centrum Kulturyjest samorządową instytucją kultury, która na mocy obowiązującego statutu prowadzi działalność w zakresie upowszechniania kultury.

Podczas organizowanych przez Centrum imprez plenerowych o charakterze masowym pobierana jest opłata za wyłączność od kontrahenta, który podczas imprezy prowadzi sprzedaż swoich wyrobów jako jedyny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od opłaty za wyłączność na sprzedaż towarów podczas imprez plenerowych należy stosować stawkę VAT 22%, czy też jest to czynność niepodlegająca opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opinią Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego, wyłączność nie jest czynnością o charakterze usługowym, opłaty za wyłączność nie stanowią kryterium klasyfikacji. W związku z powyższym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Art. 8 ust. 3 ustawy stanowi, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zakres usług, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, nie jest zatem ograniczony, jak w przypadku towarów, do usług wymienionych w klasyfikacjach statystycznych. Obejmuje on wszelkie świadczenia podatnika na rzecz innych podmiotów niebędące dostawą towarów określoną w art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie "świadczenie usług" obejmuje więc nie tylko transakcje polegające na wykonaniu czynności przez podatnika ale również niewymagające aktywnego działania. Świadczeniem usług jest także zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zobowiązaniowego, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania. Zgodnie z zasadami prawa cywilnego świadczenie może polegać zarówno na czynieniu jak i na powstrzymywaniu się od działania, może to być też jakiekolwiek inne świadczenie będące treścią zobowiązania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pomiędzy Centrum Kultury a danym kontrahentem kształtowane są wzajemne relacje, w ten sposób, że określona wpłata pieniężna na rzecz Centrum skutkuje prawem wyłączności do obsługi imprezy plenerowej. Opłata jest więc związana z konkretnym zachowaniem Podatnika, a zatem jest świadczeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Stawką podatku właściwą dla opodatkowania tego rodzaju usługi jest, zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka 22%. Stosownie do wskazanego powyżej przepisu towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydanych na jej podstawie przepisów wykonawczych nie przewidują dla przedmiotowych usług obniżonej stawki podatku bądź zwolnienia od podatku.

A zatem omawiana opłata za wyłączność podlegać będzie opodatkowaniu stawką 22% podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na pozostałe pytania Wnioskodawcy dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku (pytanie nr 1 i pytanie nr 2) wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne nr: IPPP3/443-229/08-3/KT oraz IPPP3/443-229/08-4/KT. W zakresie pytania nr 4 interpretacja zostanie wydana po uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na wezwanie tut. organu nr IPPP3/443-229/08-2/KT z dnia 17.02.2009r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.