INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2008 r. (data wpływu 30 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2008 r. złożono ww. wniosek, uzupełniony pod względem formalnym w dniu 15 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 26 stycznia 2006 r. W ramach swojej działalności Wnioskodawca produkuje materiały ścierne, a także wykonuje usługi konfekcjonowania w ramach procedury uszlachetniania czynnego, polegające m.in. na wycinaniu krążków oraz pasów różnej szerokości z rolek materiałów ściernych – jest to materiał powierzony. Po tym procesie gotowe produkty w postaci krążków i pasów o różnej szerokości opuszczają skład celny i zostają wywiezione do usługobiorcy. W następstwie tego procesu powstają ścinki materiałów nienadające się do dalszej produkcji. Po dokładnym rozliczeniu materiałowym i całkowitej likwidacji zgłoszenia celnego, na podstawie którego materiały wjechały na skład celny, pozostały materiał powierzony w postaci odpadów, usługobiorca sprzedaje Spółce nieodpłatnie. Przychód z tytułu świadczenia usług uszlachetniania czynnego jest zwolniony z opodatkowania z tytułu działalności strefowej. Przychód z tytułu otrzymania nieodpłatnie odpadów produkcyjnych (wartość celna przekazywanych odpadów) Spółka ujmuje jako pozostałe przychody operacyjne, zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Po przyjęciu na magazyn odpady te są rozchodowywane i złomowane. Wartość złomowanych odpadów stanowi koszt uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie:

Czy prawidłowo ujmuje przychody z tytułu otrzymania nieodpłatnie odpadów poprodukcyjnych jako przychody zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz koszty złomowania tych odpadów jako koszty uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, powstałe przychody po nieodpłatnym nabyciu odpadów, które powstały jako następstwo świadczenia usług konfekcjonowania na terenie strefy w ramach zezwolenia, są również zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym koszty, które powstają na skutek złomowania tych odpadów są kosztami strefowymi (pod tym pojęciem należy rozumieć koszt związany z przychodem zwolnionym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy, niestanowiący kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 roku o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r., Nr 42, poz. 274, ze zm.) – dalej: ustawa o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przepis art. 16 ust. 1 ustawy o SSE stanowi, iż podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zezwolenie określa m.in. przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników, jak również dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę – art. 16 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o SSE.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654, ze zm.) – dalej: ustawa – wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (…), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają fundamentalne warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej.

Zasadniczym elementem stosowania ulg jest łączne wystąpienie dwóch warunków:

• prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

• uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle. Przedmiotowe zwolnienie podatkowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej fizycznie na terenie strefy. Jeżeli cześć działalności podmiotu prowadzona jest poza strefą, dochód z tej części pochodzący nie podlega zwolnieniu. Podstawą do korzystania ze zwolnienia jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki jej prowadzenia.

Z treści przepisów mających zastosowanie w niniejszej sprawie wynika niezbicie, że tylko działalność gospodarcza prowadzona na terenie strefy, która została określona w indywidualnym zezwoleniu, ma prawo do zwolnienia. Jeżeli podmiot prowadzi na terenie strefy także inną działalność, nie wymienioną w zezwoleniu, nie może korzystać z ulgi w stosunku do dochodu z tej działalności. Tym samym, wyłączony ze zwolnienia jest dochód osiągnięty w wyniku sprzedaży lub innej formy zagospodarowania wytworzonych odpadów poprodukcyjnych, jeżeli tego typu działalność nie została wymieniona w zezwoleniu.

Zasady gospodarki odpadami określa odrębna ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 roku o odpadach (t.j. Dz. U. z 2007 r., Nr 39, poz. 251, ze zm.), która reguluje istotne ze względów społecznych i gospodarczych kwestie postępowania z odpadami w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności zasady zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczania ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko, a także odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. Zgodnie z art. 7 tej ustawy, posiadacz odpadów jest obowiązany do postępowania z odpadami w sposób zgodny z zasadami gospodarowania odpadami, wymaganiami ochrony środowiska oraz planami gospodarki odpadami.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego nie wynika, aby przedmiotem jej działalności strefowej była również gospodarka odpadami, zatem postępowanie Spółki odnośnie kwalifikowania otrzymanych nieodpłatnie odpadów poprodukcyjnych do przychodu podlegającego zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy, jest nieprawidłowe.

Należy ponadto zauważyć, iż omawianemu zwolnieniu podatkowemu podlega dochód uzyskany z działalności prowadzonej na terenie strefy, a nie jak Spółka wskazała we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej – przychód.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje, iż interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.