INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Szpitala… przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 29 sierpnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zasadności wyłączenia z opodatkowania umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zasadności wyłączenia z opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawione zdarzenie prawidłowo zostało zakwalifikowane do art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z zapisem art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych szpital nie ponosi kosztu podatku ponieważ umowa pożyczki w sprawie zdrowia nie podlega temu podatkowi. Przeznaczenie pożyczki jednoznacznie dotyczy zdrowia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych ( t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają umowy pożyczki. Ponieważ w ustawie brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie Kodeks cywilny.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia. Jako, że pojęcie „sprawa” ma charakter ogólny, to należy przyjąć, że powyższe uregulowanie będzie dotyczyło tych wszystkich spraw, dla których materialnoprawna podstawa rozstrzygnięcia zawarta jest w przepisach regulujących kwestie wymienione w art. 2 pkt 1 lit. f) powołanej ustawy.

Przepisy dotyczące spraw podlegających wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w zakresie dotyczącym zdrowia znajdują się w następujących aktach prawnych :

1. ustawie z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (t.j Dz. U. z 2007r. Nr 14, poz. 89 ze zm.),
2. ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135 ze zm.),
3. ustawie z dnia 19 sierpnia 1994r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535 ze zm.),
4. ustawie z dnia 09 listopada 1995r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996r. Nr 10, poz. 55 ze zm.),
5. ustawie z dnia 28 lipca 2005r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz gminach uzdrowiskowych (Dz. U. Nr 167, poz. 1399 ze zm.),
6. ustawie z dnia 27 czerwca 1997r. o służbie medycyny pracy (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 125, poz. 1317 ze zm.),
7. ustawie z dnia 08 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.),
8. ustawie z dnia 06 września 2001r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz. U. Nr 126, poz. 1384 ze zm.),
9. ustawie z dnia 07 stycznia 1993r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78 ze zm.),
10. ustawie z dnia 05 grudnia 1996r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 226, poz. 1943 ze zm.),
11. ustawie z dnia 16 listopada 1964r. o Polskim Czerwonym Krzyżu (Dz. U. Nr 41, poz. 276).
    
    

Wnioskodawca jest szpitalem specjalistycznym. Dlatego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. Stosownie do art. 1 ust. 1 tej ustawy zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. Art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej stanowi, iż zakładem opieki zdrowotnej jest szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, sanatorium, prewentorium, hospicjum stacjonarne, inny niewymieniony z nazwy zakład przeznaczony dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu. W myśl art. 3 ww. ustawy świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności związane z:

1. badaniem i poradą lekarską;
2. leczeniem;
3. badaniem i terapią psychologiczną;
4. rehabilitacją leczniczą;
5. opieką nad kobietą ciężarną i jej płodem, porodem, połogiem oraz nad noworodkiem;
6. opieką nad zdrowym dzieckiem;
7. badaniem diagnostycznym, w tym z analityką medyczną;
8. pielęgnacją chorych;
9. pielęgnacją niepełnosprawnych i opieką nad nimi;
10. opieką paliatywno-hospicyjną;
11. orzekaniem i opiniowaniem o stanie zdrowia;
12. zapobieganiem powstawaniu urazów i chorób poprzez działania profilaktyczneoraz szczepienia ochronne;
13. czynnościami technicznymi z zakresu protetyki i ortodoncji;
14. czynnościami z zakresu zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze.
    
    

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca zawarł z podmiotem samorządowym umowę pożyczki na kwotę 2.413 080 zł. z przeznaczeniem na spłatę swoich zobowiązań cywilnoprawnych i publicznoprawnych. Zobowiązania cywilnoprawne stanowią w szczególności zobowiązania z tytułu dostaw towarów: gazów medycznych (tlen), materiałów medycznych, leków, materiałów do sterylizacji, materiałów do hemodializ oraz usług żywieniowych, pralniczych i utylizacji odpadów.

Umowa pożyczki zawarta przez wnioskodawcę dotyczy zatem spłaty dwóch różnych rodzajów zobowiązań. Tylko zobowiązania cywilnoprawne dotyczące zakupu przez wnioskodawcę ww. towarów i usług mają pośredni związek z wykorzystaniem tej pożyczki w sprawach zdrowia. Jednakże nie jest to związek wystarczający do zaistnienia przesłanki bezpośrednio warunkującej zastosowanie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych określonego w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zasadniczym celem zawarcia umowy pożyczki jest bowiem spłata zobowiązań wnioskodawcy z tytułu dostaw towarów i usług a nie czynność z zakresu zdrowia. Natomiast przeznaczenie pożyczki w części obejmującej spłatę zobowiązań publicznoprawnych wnioskodawcy odnosi się już do innego rodzaju świadczeń, nie związanych bezpośrednio ani pośrednio z czynnościami w sprawach zdrowia.

Zobowiązania publicznoprawne to wszelkie zobowiązania danego podmiotu wobec instytucji publicznoprawnych takich jak: urzędy skarbowe, Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), urzędy celne, jednostki samorządu terytorialnego. Rozliczenia z instytucjami publicznoprawnymi dotyczą rozrachunków z tytułu podatków: dochodowego od osób fizycznych i prawnych, podatku VAT, akcyzowego, od nieruchomości, od środków transportu, opłat skarbowych, opłat celnych, innych tytułów wynikających ze zobowiązań podatkowych oraz dotacji i subwencji, a także rozliczeń z ZUS z tytułu składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Z uwagi na powyższe, zawarta przez wnioskodawcę przedmiotowa umowa pożyczki nie może zostać zakwalifikowana jako czynność cywilnoprawna wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie jest to czynność cywilnoprawna w sprawach zdrowia.

Umowa pożyczki podlega zatem opodatkowaniu na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki - na biorącym pożyczkę. Podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki stanowi, w myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, kwota lub wartość pożyczki. Wnioskodawca z tytułu zawartej umowy pożyczki jest zatem zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.