INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 1 września 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 5 września 2008 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 10 września 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 13 listopada 2008 r. (data wpływu 17 listopada 2008 r.), z dnia 21 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.) oraz z dnia 24 listopada 2008 r. (data wpływu 28 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego przy jednorazowej sprzedaży suszarni na cele mieszkaniowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego przy jednorazowej sprzedaży suszarni na cele mieszkaniowe. Powyższy wniosek uzupełniono pismami z dnia 13 listopada 2008 r. oraz z dnia 21 listopada 2008 r. o brakujące elementy formalne i opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnota Mieszkaniowa zamierza sprzedać pomieszczenie suszarni, które jest częścią wspólną nieruchomości. Pomieszczenie suszarni przylega do mieszkania, którego właściciel – członek Wspólnoty Mieszkaniowej – zamierza kupić suszarnię w celu powiększenia swojego mieszkania. Równocześnie właściciel zainteresowany zakupem suszarni zobowiązał się do opłacenia zmiany udziałów w nieruchomości. Rzeczoznawca wycenił suszarnię na kwotę 100 000,00 złotych. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży suszarni Wspólnota planuje przekazać na fundusz remontowy na poczet przyszłych remontów nieruchomości. Sprzedaż suszarni będzie transakcją jednorazową.

W uzupełnieniu wniosku, Wspólnota Mieszkaniowa informuje, iż nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcja sprzedaży przez Wspólnotę Mieszkaniową pomieszczenia suszarni stanowiącej część wspólną nieruchomości powoduje powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa transakcja nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. W zakresie przedmiotowej transakcji zarówno Wspólnota Mieszkaniowa jak i poszczególni jej członkowie nie spełniają definicji podatnika wyrażonej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług przede wszystkim z uwagi na fakt, iż transakcja będzie dokonana jednorazowo i w okolicznościach nie wskazujących na zamiar częstotliwego wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W świetle postanowień art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby jednak dostawa części budynku (np. suszarni) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z treści przytoczonych wyżej definicji wynika, że aby stać się podatnikiem podatku od towarów i usług wystarczy wykonać nawet jednorazową czynność, o której mowa w art. 5 ust. 1 cyt. ustawy, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy i zarobkowy. W takim przypadku dostawa towarów, która odbywa się w sposób zamierzony i powtarzalny o stałym, zorganizowanym charakterze może zostać uznana za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15. Zatem, o kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Podstawą prawną funkcjonowania wspólnot jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Powyższa ustawa określa prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną. Zgodnie z treścią art. 6 cyt. ustawy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota Mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Stosownie natomiast do art. 13 powołanej ustawy właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, przez którą rozumie się jedynie grunt oraz część budynku i urządzenia nie służące wyłącznie właścicielom lokali (np. klatki schodowe, parkingi, instalacje energetyczne itd.).

Zgodnie z art. 14 ustawy o własności lokali na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Drugi rodzaj wydatków ponoszonych przez właścicieli lokali, to wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali, głównie koszty zużytej przez właściciela energii cieplnej oraz wody i wywóz nieczystości.

Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej wspólnota odpowiada bez ograniczenia, a każdy właściciel lokalu w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości. W celu reprezentacji interesów wspólnoty, zobowiązana jest ona - zgodnie z art. 18 ustawy o własności lokali - ustanowić zarząd, który może być sprawowany bezpośrednio przez członków wspólnoty lub pośrednio przez podmiot z zewnątrz. Ponadto, na gruncie ustawy o własności lokali należy rozróżnić pojęcia zarządu i zarządcy. O zarządzie mówimy w przypadku, gdy mamy na myśli organ wspólnoty, a o zarządcy w przypadku, gdy zarządzanie (administrowanie) nieruchomością wspólną zostało powierzone osobie fizycznej lub prawnej. Mając na uwadze powyższe należy jednoznacznie stwierdzić, że wspólnota mieszkaniowa stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach określonych w powołanej wyżej ustawie o własności lokali.

Z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wspólnota mieszkaniowa jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która może jednak posiadać podmiotowość podatkową. Jednakże, w zakresie czynności zarządzania nieruchomością wspólną i pobierania zaliczek od członków wspólnoty z tytułu np. dostawy mediów do poszczególnych lokali nie jest ona podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Natomiast, podkreślenia wymaga, iż czynności wykonywane przez Wspólnotę, wykraczające poza zakres obowiązkowego zarządu określonego w ustawie o własności lokali, są dostawą towarów lub świadczeniem usług, w stosunku do których mają zastosowanie przepisy cyt. ustawy. Z kolei, sprzedaż części wspólnej nieruchomości jest czynnością mieszczącą się w definicji dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Zatem, dostawa suszarni jest czynnością należącą do kategorii czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa, nie posiadająca statusu czynnego zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług, zamierza sprzedać pomieszczenie suszarni będące częścią wspólną nieruchomości. Suszarnia przylega do mieszkania będącego własnością członka Wspólnoty Mieszkaniowej, który zamierza ją nabyć celem powiększenia swojego lokalu mieszkalnego. Przedmiot dostawy wyceniono na kwotę 100 000,00 zł. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży suszarni Wspólnota planuje przekazać na fundusz remontowy na poczet przyszłych remontów nieruchomości.

Mając na uwadze wyżej przytoczone regulacje prawne oraz zawarty we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdza się, iż transakcja polegająca na jednorazowej sprzedaży suszarni dokonywana jest okazjonalnie w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru zorganizowanej działalności gospodarczej. W związku z tym, Wspólnota nie działa w zakresie wykonywania powyższej czynności w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 1 cyt. ustawy) prowadzącego działalność gospodarczą (ust. 2 przytoczonego wyżej artykułu), a zatem przedmiotowa dostawa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż w omawianym przypadku, nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu planowanej jednorazowej sprzedaży pomieszczenia suszarni, przeznaczonej na cele mieszkaniowe, dokonanej przez Wspólnotę Mieszkaniową na rzecz jej członka.

W sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-560/08-5/KS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.