INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 08 września 2008r. (data wpływu 16 września 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy gruntu - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez członków Spółdzielni środków pozostałych po jej likwidacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

W lipcu 1997 roku zakupiłem wraz z żoną od banku nieruchomość rolną we wsi XX o powierzchni 88 ha. Część z tej nieruchomości została wyłączona z produkcji rolnej przez bank już w 1993 roku, a więc jeszcze przed dniem zakupu przeze mnie. Mieliśmy zamiar zająć się produkcją rolną połączoną z agroturystykę. Niestety nie doszło do realizacji tych planów. W 2002 roku został sporządzony i uchwalony przez Urząd Gminy miejscowości X plan miejscowego zagospodarowania, który część tego terenu przeznaczył pod budownictwo mieszkalno-letniskowe. Teren jest niezabudowany. W listopadzie 2007 r. zgłosiłem obowiązek w podatku VAT w związku ze sprzedażą innej nieruchomości - udziału w niezasiedlonym budynku mieszkalnym. Od tamtej transakcji został odprowadzony podatek VAT. W lutym 2008 sprzedałem ok. 1,3 ha z zakupionej w 1997 r. działki we wsi XX pobierając i odprowadzając 22% podatek VAT. Obecnie zamierzam sprzedać kolejna działkę.

W wyroku NSA sygn. akt I FPS 3/07 Sąd orzekł, że sama częstotliwość wykonywania czynności polegającej na sprzedaży działek budowlanych nie decyduje o byciu podatnikiem VA T NSA akcentuje natomiast zamiar dalszej odsprzedaży działek i to czy istniał on w momencie zakupu. Podobnie Izba Skarbowa w Opolu w interpretacji nr PP-lI/44071-29-07-ISZ zwraca uwagę na podmiotowy zakres opodatkowania. Stwierdziła ona, że nawet kilku krotna sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie służyły prowadzeniu działalności gospodarczej i nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego, nie jest więc działalnością gospodarczą a zatem nie podlega VAT. Interpretacje te są zgodne z duchem VI Dyrektywy Unii Europejskiej, w której następuje bardzo wyraźne rozgraniczenie opodatkowanych VAT-em czynności dokonywanych na majątku związanym z działalnością gospodarczą od niepodlegających opodatkowaniu czynności związanych z majątkiem prywatnym. Z powyższych orzeczeń wynika, że planowane przeze mnie sprzedaż gruntu stanowiącego majątek osobisty powinna być obciążona PCC a nie VAT. Brak konieczności naliczania podatku VAT ma istotne znaczenie dla kupujących, którzy zwykle są osobami prywatnymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej a w związku z tym nie mającymi możliwości odliczeń podatku VAT. Podobnie sam fakt bycia przeze mnie podatnikiem VAT z innego tytułu nie powinien mieć wpływu na sposób opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży składników mojego prywatnego, osobistego majątku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż gruntu pod zabudowę, który stanowi majątek osobisty podatnika dokonywana w powyższych warunkach przez osobę fizyczną powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT ...

Zdaniem wnioskodawcy: w opisanej powyżej sytuacji sam fakt bycia przez Wnioskodawcę podatnikiem VAT z innego tytułu nie może mieć wpływu na sposób opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży składników mojego prywatnego, osobistego majątku. Wynika z tego, według mnie, że transakcja sprzedaży kolejnego i następnych fragmentów zakupionej przeze mnie w 1997 r działki nie będzie opodatkowana podatkiem VAT a jedynie podatkiem od czynności cywilnoprawnych PCC.

W wyniku analizy stwierdza się co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać kolejne działki. Wnioskodawca zakupił przedmiotowa nieruchomość z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej - produkcja rolna połączona z agroturystyką.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej – art. 15 ust. 2 – należy uznać, iż zamierzone transakcje mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeśli więc Wnioskodawca wykonuje czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Także zakres i skala planowanego przedsięwzięcia (planowana sprzedaż nieruchomości o ogólnej powierzchni 88ha) oraz podjęta przez wnioskodawcę działalność gospodarcza mająca na celu sprzedaż kolejnych działek sprzedaż w minionym okresie innej nieruchomości zabudowanej, wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy, a więc w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży (brak obrotu z tytułu prowadzonej działalności).

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie wystąpił szereg okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż gruntu (działek) należy zakwalifikować jako dokonaną w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawowa stawka podatku wynosi 22%. Podatnik dokonujący dostawy gruntów może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, wówczas gdy dokonuje dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Reasumując, przedmiotem dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę są działki pod budownictwo mieszkalno-letniskowe, w związku z tym czynność ta podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku. Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego (stanu faktycznego) zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.