Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPB3/423-784/08/PC
Data
2008.11.12
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych
Słowa kluczowe
faktoring
podatek od towarów i usług
przychód
Istota interpretacji
Czy kwota podatku VAT zawartego w zapłacie dokonanej przez faktora stanowi przychód należny dla celów podatkowych?
Wniosek ORD-IN
677 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 września 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do przychodów podatkowych otrzymanego podatku od towarów i usług zawartego w zapłacie dokonanej przez faktora - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 września 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do przychodów podatkowych otrzymanego podatku od towarów i usług zawartego w zapłacie dokonanej przez faktora.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca zawarł umowę faktoringu właściwego. W jej ramach przelewa na rzecz faktora nieprzeterminowane wierzytelności wynikające z faktur sprzedaży wystawianych wskazanemu odbiorcy, zarachowanych jako przychód należny. Faktor w terminie określonym w umowie przelewa na rachunek firmy ekwiwalentne środki pieniężne potrącając przy tym ustalone, umowne wynagrodzenie (prowizja + VAT). W wyniku w/w operacji Spółka zalicza do kosztów podatkowych kwotę prowizji faktora, netto. Natomiast operację przelewu wierzytelności jak i zapłaty dokonanej przez faktora na rzecz faktoranta nie rozlicza w rachunku podatku dochodowego od osób prawnych, traktując otrzymane środki jako zapłatę za fakturę, która została juz opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych.Wątpliwość stanowi zawarty w fakturach podatek VAT. Zapłata za zbywaną wierzytelność obejmuje również podatek VAT, który nie był zarachowany jako przychód należny.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy kwota podatku VAT zawartego w zapłacie dokonanej przez faktora stanowi przychód należny dla celów podatkowych...
Zdaniem Wnioskodawcy, - VAT należny nie stanowi przychodu dla celów podatkowych,
- VAT należny nie stanowi kosztów uzyskania przychodu.
Zapłata dokonana przez faktora jest zapłatą za fakturę w wartości brutto (netto + VAT), podatek VAT zawarty w fakturze nie stanowi kosztu, natomiast podatek VAT zawarty w zapłacie za fakturę nie stanowi przychodu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
W ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.- określanej w dalszej części skrótem „ustawy o pdop”), zawarto regulacje dotyczące m.in. zasad zaliczania do przychodów podlegających opodatkowaniu przychodów otrzymanych przez podatnika oraz zasad dotyczących zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu.I tak, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o pdop do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.
Zgodnie zaś z art. 16 ust.1 pkt 46 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów: a. podatek naliczony: - jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towaru i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług, - w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
b. podatek należny w przypadku: - importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług: kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
- przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
c. kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a- 16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji- w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku doliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.
Z powyższych przepisów wynika wprost, iż podatek należny nie stanowi przychodów Spółki, podatek naliczony – co do zasady – nie jest natomiast kosztem uzyskania przychodów.
Stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2008 r. jest zatem prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.
|