INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X Służby Dróg i Kolei przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca z dniem 31 maja 2008 r. przekazał pracowników na zasadach określonych w art. 23.1 Kodeksu pracy do innych pracodawców.

W związku z przejściem pracowników do innego pracodawcy, w oparciu o art. 39 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sporządzono imienne informacje PIT-11 za okres zatrudnienia u Wnioskodawcy, tj. od 1 stycznia do 31 maja 2008 r., które przekazane zostały byłym pracownikom oraz przesłane do właściwych Urzędów Skarbowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy uwzględniając stan faktyczny Wnioskodawca był zobowiązany do sporządzenia i przesłania informacji PIT-11 za okres zatrudnienia (od 1 stycznia do 31 maja 2008 r.) pracowników przekazanych do innego pracodawcy na podstawie art. 23.1 Kodeksu pracy...
2. Czy nowy pracodawca jest zobowiązany wystawić informacje PIT-11 za okres od 1 czerwca do 31 grudnia 2008 r. tj. okres, za który przekazani pracownicy fizycznie są już przez niego zatrudnieni, czy za cały rok podatkowy tj . za styczeń-grudzień 2008 r., uwzględniając przychody uzyskane przez pracowników w okresie zatrudnienia u Wnioskodawcy...
3. Jeśli sporządzono i przekazano informacje PIT-11 za okres zatrudnienia u Wnioskodawcy tj. za okres od 1 stycznia do 31 maja 2008 r. to czy należy dokonać korekty zerującej wystawionych informacji PIT-11 w przypadku, gdy przejmujący zobowiązany jest wystawić informacje PIT-11 za okres od 1 stycznia do grudnia 2008 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 39 ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należało sporządzić i przekazać informacje PIT-11 pracownikom przekazanym na zasadach zawartych w art. 23.1 Kodeksu pracy za okres zatrudnienia u Wnioskodawcy tj. od 1 stycznia do 31 maja 2008 r. oraz przesłać właściwym urzędom skarbowym w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie tut. organ zauważa, że ustawa z dnia 26 czerwca 1998 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) nie zawiera przepisu określonego przez Wnioskodawcę jako art. 23.1.

Jednakże mając na uwadze kontekst zawartych informacji tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawca określając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego miał na uwadze przepis art. 23¹ ustawy Kodeks pracy.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z treści art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 39 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy są zobowiązani sporządzić informację określoną w ust. 1 i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z treścią art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5.

Artykuł ten przyjmuje konstrukcję automatycznego wejścia w stosunek pracy po stronie jednego zakładu pracy w miejsce drugiego, czyli wprowadza swoistą sukcesję uniwersalną w płaszczyźnie stosunków pracy. Opiera się ona przy tym na założeniu, że stosunek pracy w ogóle nie zostaje rozwiązany mimo przekształceń podmiotowych (po stronie zakładu pracy).

Z powyższego wynika, iż obowiązek poboru przez płatników zaliczek na podatek dochodowy nie ustaje, lecz przechodzi na nowego płatnika, który przejmując pracowników przejmuje także obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. W związku z tym nie ma zastosowania cytowany powyżej art. 39 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe okoliczności powodują, iż przejmujący pracowników pracodawca winien kontynuować obliczanie zaliczek na podatek dochodowy od dokonanych wypłat wynagrodzeń według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe po zakończeniu roku podatkowego przejmujący pracodawca, o ile nie dokonuje rocznego obliczenia podatku, winien przekazać podatnikowi oraz odpowiednim urzędom skarbowym informacje o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 obejmujące dane za cały rok podatkowy, tj. zarówno za okres zatrudnienia w przejętym zakładzie pracy, jak i u obecnego pracodawcy.

Wobec powyższego Wnioskodawca nie miał obowiązku wystawiania pracownikom przejętym w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy informacji o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 za okres zatrudnienia od 1 stycznia do 31 maja 2008 r. i przesyłania ich do właściwego urzędu skarbowego.

Tym samym stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

W zaistniałej sytuacji wnioskodawca winien dokonać korekty wystawionych przez siebie informacji PIT-11. Obowiązek wystawienia informacji PIT-11 za cały rok obciąża pracodawcę, który przejął pracowników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.