INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 08.07.2008r. (data wpływu 11 lipca 2008r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przestawione następujący stan faktyczny:

W 2006r. Spółka niemiecka nabyła nieruchomość zabudowaną w T…., którą wynajmuje wraz z wyposażeniem dla polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której jest jedynym udziałowcem. Spółka polska prowadzi w najętym budynku działalność w zakresie usług stomatologicznych. Spółka niemiecka wystawia faktury za wynajem ze stawką 22% VAT i rozlicza przychód z tytułu wynajmu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce. Z powodu niezrealizowania planowanych przychodów przez spółkę polską i braku możliwości zapłaty czynszu za lata 2006-2007 Spółka niemiecka umorzyła swoje wierzytelności z tytułu czynszu za wynajem względem Spółki polskiej na podstawie art. 508 Kodeksu cywilnego. Spółka polska nie znajduje się w stanie likwidacji ani w stanie upadłości. Spółka polska rozliczyła przychód z tytułu umorzenia zobowiązań w podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka niemiecka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych, umorzone należności w kwocie netto...

Zdaniem Spółki niemieckiej może ona zaliczyć umorzone należności do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Interpretacja pojęcia „koszty uzyskania przychodów” zawartego ww. art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

1. są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
2. są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
3. nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy.
   
   

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio ma podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne. Analizowany przepis oznacza, iż umorzona wierzytelność może być kosztem uzyskania przychodów, jeżeli:

1. dotyczy przychodów z działalności gospodarczej lub przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej,
2. zostanie wcześniej zarachowana do przychodów należnych.
   
   

Ponadto wierzytelność ta nie może być przedawniona (art. 16 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 508 ustawy z dnia 24 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Dla umorzenia wierzytelności niezbędne jest więc zgodne wzajemne oświadczenie woli złożone przez obie strony (nie jest możliwe jednostronne zwolnienie z długu). Może to nastąpić m.in. w formie zawartej umowy, oświadczenia złożonego przez wierzyciela i zaakceptowanego przez dłużnika, czy też wniosku o umorzenie złożonego przez dłużnika i zaakceptowanego przez wierzyciela.

Ponadto należy zwrócić uwagę na fakt, iż w większości przypadków nie cała wierzytelność umorzona, wynikająca z wystawionej faktury, może być kosztem podatkowym. Wierzyciel nie może bowiem zaliczyć do przychodu VAT należnego, pomimo, iż kwotą wierzytelności (długu) jaką powinien uiścić dłużnik, jest cena brutto. Stąd do kosztów podatkowych nie można zaliczyć umorzonej wierzytelności w tej części, która odpowiada kwocie VAT należnego od danej transakcji. Zatem jeżeli w kwocie umorzonej wierzytelności zawarty jest podatek VAT, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się tylko wierzytelność w kwocie netto.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Spółka niemiecka jest jedynym udziałowcem spółki polskiej, która prowadzi działalność w zakresie usług stomatologicznych w wynajętym przez Wnioskodawcę budynku. Za wynajem budynku Spółka niemiecka rozlicza przychód w podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z nieotrzymaniem czynszu za lata 2006-2007, a tym samym niezrealizowaniem przychodu za ten okres, Spółka niemiecka, na podstawie art. 508 kodeksu cywilnego, umorzyła wierzytelności. Z kolei spółka polska, z tytułu umorzenia zobowiązań, rozliczyła przychód w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, wartość umorzonej wierzytelności z tytułu niezapłaconego czynszu za lata 2006-2007 na rzecz spółki polskiej zarachowana jako przychód należny, zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. ustawy, może zostać uznana za koszt podatkowy. Tym samym stanowisko Podatnika, jest prawidłowe.

Jednocześnie tut. organ informuje, iż wniosek w zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10,09-402 Płock.