INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2008 r. (data wpływu 2 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów oraz rozliczenia straty z tytułu transakcji na rynku Forex – jest nieprawidłowe – w zakresie zasad przeliczania przychodów i kosztów, w pozostałej części jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów oraz rozliczenia straty z tytułu transakcji na rynku Forex.

Wezwaniem z dnia 12 sierpnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku poprzez wyczerpujące przedstawienie zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 21 sierpnia 2008 r. (data wpływu 25 sierpnia 2008 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zamierza Pan zawrzeć umowę z zagranicznym brokerem i za jego pośrednictwem dokonywać transakcji na rynku Forex polegających na wymianie waluty na inną po kursie ustalonym w momencie transakcji. W związku z powyższym istnieje możliwość osiągnięcia dochodu lub poniesienia straty. Ewentualny dochód lub strata nie będą naliczane w walucie polskiej. Broker, jako podmiot zagraniczny, nie wystawia informacji PIT – 8C. W celu udokumentowania transakcji zawieranych na rynku Forex, broker prowadzi zapis elektroniczny wszystkich transakcji. Dla celów dowodowych istnieje możliwość uzyskania od brokera wydruku historii rachunku dotyczącego wszystkich operacji przeprowadzonych w roku podatkowym. Ponadto wszystkie pozycje na danym rachunku są korygowane o wartości punktów swapowych. W zależności od zajmowanej pozycji (krótkiej bądź długiej) konto inwestora jest obciążane albo uznawane o wartość punktów swapowych, a co za tym idzie osiągany jest dochód lub ponoszona jest strata. Wynika to z różnic w oprocentowaniu walut, na które zawarty został kontrakt (otwarto pozycję) przez banki centralne.

Rachunek otwarty u brokera jest oprocentowany i osiągany zostaje dochód w postaci odsetek kapitałowych od wpłaconej kwoty.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, czynności o których mowa we wniosku nie będą podejmowane w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Do którego ze źródeł przychodu – wymienionego w ustawie – zaliczyć dochód z transakcji na rynku walutowym Forex...
2. Jakie dokumenty potrzebne są do rozliczenia podatkowego...
3. Jak ustalić moment powstania przychodu i poniesienia kosztów w przeliczeniu na złotówki...
4. Jak należy przeliczać punkty swapowe...
5. Jak należy rozliczać dochód z odsetek kapitałowych...
6. Jeśli poniesiono stratę z transakcji forexowych, to czy konieczne jest rozliczenie z urzędem skarbowym...
7. Co można uznać za koszt uzyskania przychodów w przypadku transakcji forexowych...

Wniosek Pana w zakresie pytania piątego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną. Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pozostałe pytania zawarte we wniosku.

1. Zdaniem Wnioskodawcy przy klasyfikacji zysków z tytułu transakcji forexowych transakcje zawierane na rynku Forex zakwalifikować można do przychodów z kapitałów pieniężnych, a ściślej rzecz biorąc do przychodów z pochodnych instrumentów finansowych. Na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

2. Dochody kapitałowe wymienione w art. 30b ww. ustawy są opodatkowane w drodze samoopodatkowania. Zgodnie bowiem z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest zobowiązany w terminie do 30 kwietnia wykazać w odrębnym zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) – na druku PIT – 38, dochody uzyskane w roku podatkowym z ww. tytułu, tj. odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych.

Aby mógł być zrealizowany przez podatnika obowiązek samoopodatkowania musi on dysponować stosownymi informacjami dotyczącymi uzyskanych przychodów i poniesionych tytułem ich uzyskania kosztów. W sytuacji, w której zagraniczny podmiot oferujący dostęp do rynku Forex nie prześle informacji w postaci PIT - 8C, z uwagi na brak obowiązku w tym zakresie, podatnik powinien rozliczyć się na podstawie posiadanych przez niego dokumentów dotyczących osiągniętego w roku podatkowym przychodu i poniesionych tytułem ich uzyskania kosztów. W tym przypadku będzie to wydruk historii rachunku dotyczącej wszystkich przeprowadzonych transakcji w danym roku podatkowym.

3. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów, albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, albo ich odpłatnego zbycia. Dopiero w momencie realizacji bądź sprzedaży taki wydatek będzie kosztem uzyskania przychodu. Z kolei art. 30b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa co jest dochodem. Przepis ten mówi, że dochodem jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, a kosztami uzyskania przychodów określonymi w art. 23 ust. 1 pkt 38a wskazanej ustawy. Stosownie do art. 17 ust. 1b tej ustawy, przychód z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających powstaje w momencie realizacji praw wynikających z tych instrumentów.

Jak podkreślił Wnioskodawca, z przepisów tych wynika, że przeliczenie na złotówki powinno nastąpić po kursie średnim Narodowego Banku Polskiego, z uwzględnieniem kursu właściwego dla dnia poniesienia kosztów uzyskania przychodu.

4. Wnioskodawca zaznaczył, iż dochodu lub straty z punktów swapowych nie należy traktować jako odrębnego źródła dochodu z pochodnego instrumentu finansowego, ponieważ jest on ściśle związany z otwartą pozycją. Dla rozliczenia podatkowego nie ma znaczenia, czy dochód ten (strata) zostanie potraktowany jako oddzielne źródło, czy też rozliczony zostanie łącznie z dochodem z otwartej pozycji, ponieważ rozliczany będzie dochód lub strata z całego roku podatkowego. Dochód lub stratę z przeliczenia punktów swapowych należy rozliczać dopiero po zamknięciu danej pozycji, ponieważ płatności odsetkowe są ściśle związane z zawartą transakcją na daną parę walut. Innymi słowy dochód powstały po zamknięciu pozycji należy powiększyć lub pomniejszyć o różnicę pomiędzy płatnościami odsetkowymi.

6. Inwestor, który w danym roku podatkowym poniósł stratę może o wysokość straty z tego źródła obniżyć dochód uzyskany z tego samego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, lecz wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 9 ust. 3 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

7. Wnioskodawca zauważył ponadto, że z uwagi na ogólną zasadę wyrażoną w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. W związku z tym, kosztami przy tego typu transakcjach na pewno są prowizje pobierane przez pośredników udostępniających platformę transakcyjną, a także koszt nabycia oprogramowania niezbędnego do zawierania tych transakcji i inne koszty poniesione w celu uzyskania dostępu do systemu informatycznego obsługującego transakcje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej zasad przeliczania przychodów i kosztów. W pozostałym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

1. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w katalogu źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 w punkcie 7 wymienia kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 omawianej ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Przez pochodne instrumenty finansowe zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 tej ustawy, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 ze zm.).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, do pochodnych instrumentów finansowych należy zaliczyć te instrumenty finansowe, które nie są papierami wartościowymi, czyli między innymi: finansowe kontrakty terminowe oraz inne równoważne instrumenty finansowe rozliczane pieniężnie, umowy forward dotyczące stóp procentowych, swapy akcyjne, swapy na stopy procentowe, swapy walutowe.

Sposób opodatkowania tychże przychodów jest uregulowany przez art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych, między innymi z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W związku z powyższym przychód z transakcji na rynku Forex uznać należy za przychód ze źródła przychodów określonego w wyżej wskazanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. z kapitałów pieniężnych.

2. Zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodów o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać m. in. dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających i obliczyć należny podatek dochodowy.

Na mocy przepisu art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający przychody z kapitałów pieniężnych zobowiązani są do złożenia w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym zeznania o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty).

Wzór zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym (PIT - 38) określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 2 sierpnia 2007 r. w sprawie określenia wzorów rocznego obliczenia podatku oraz zeznań podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 148, poz. 1044).

Dla celów właściwego i zgodnego z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozliczenia osiągniętego dochodu (poniesionej straty) istotna jest kwestia właściwego udokumentowania przychodów i kosztów, co wiąże się z dysponowaniem przez podatnika stosownymi informacjami w ww. zakresie. Zgromadzenie tych dokumentów (informacji) winno następować w oparciu o roczne informacje sporządzane i wysyłane podatnikowi przez podmioty, za pośrednictwem których uzyskuje on te dochody. Obowiązek sporządzenia takich informacji wynika wprost z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT – 8C).

Jednakże z okoliczności sprawy wynika, iż podmiot zagraniczny, za pośrednictwem którego dokonywane są transakcje na rynku Forex nie prześle takich informacji, z uwagi na brak obowiązku w tym zakresie.

Nie oznacza to jednak, iż podatnik nie będzie miał obowiązku złożenia zeznania rocznego, o którym mowa. Obliczenia uzyskanego przychodu, dochodu i podatku należy dokonać na podstawie dokumentu potwierdzającego w sposób niebudzący wątpliwości prawdziwość obliczeń (danych), w tym historii transakcji przeprowadzonych i dostępnych na rachunkach forexowych.

Wobec tego elektroniczny zapis historii rachunku walutowego, o ile zawiera dane identyfikujące podatnika oraz pozwalające na określenie wysokości przychodu i kosztów jego uzyskania może stanowić w okolicznościach przedmiotowej sprawy wystarczający dowód dla udokumentowania zawieranych transakcji na rynku Forex .

3. Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1 (uzyskanym m. in. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych i realizacji praw z nich wynikających), jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a.

Kwestia momentu powstania przychodu podatkowego w przypadku pochodnych instrumentów finansowych uregulowana została w art. 17 ust. 1b powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem przychód z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

W art. 17 ust. 2 cytowanej ustawy ustawodawca wskazał, iż przy ustalaniu wartości uzyskanego przychodu z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazujące tryb ustalania przychodu, gdy cena określona w umowie bez uzasadnienia znacznie odbiega od wartości rynkowej. W razie zaistnienia takich okoliczności, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określa przychód w wysokości rynkowej. Zgodnie z ust. 4 tego artykułu, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej jest uprawniony do określenia wartości przychodu z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych, jeżeli podatnik nie wskaże przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik.

Natomiast z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38a cytowanej ustawy wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym przychód z transakcji przeprowadzanych na rynku Forex powstanie w momencie odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, bądź realizacji praw z nich wynikających. Z kolei koszty podatkowe należy potrącić w momencie zbycia pochodnych instrumentów finansowych, realizacji praw z nich wynikających lub rezygnacji z realizacji z praw wynikających z tych instrumentów.

Wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – z powołanych przepisów prawnych, (art. 23 ust. 1 pkt 38a oraz art. 30b ust. 2 pkt 3 i art. 17 ust. 1b tej ustawy) nie wynika, że przeliczenie na złotówki, o którym mowa we wniosku powinno nastąpić po kursie średnim Narodowego Banku Polskiego, z uwzględnieniem kursu właściwego dla dnia poniesienia kosztów lub uzyskania przychodu.

Zgodnie z przepisem art. 11 ust. 3 ww. ustawy, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 4. Zgodnie z tym zastrzeżeniem, jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, do przeliczenia na złote przychodu uzyskanego przez podatnika stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.

Przeliczenia kosztów uzyskania przychodu dokonuje się zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 zdanie drugie, zgodnie z którym koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zasad przeliczania przychodów i kosztów należy uznać za nieprawidłowe, bowiem przychody w walutach obcych należy - co do zasady - przeliczać na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut, a koszty uzyskania przychodu wg kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

4. Kontrakty terminowe typu swap walutowy stanowią umowy w zakresie pochodnych instrumentów zabezpieczających przed ryzykiem walutowym i ryzykiem stopy procentowej. Kontrakt terminowy jest to kontrakt zawarty pomiędzy nabywcą a sprzedającym, na podstawie którego jedna strona (nabywca) zobowiązuje się zapłacić ustaloną cenę po dostarczeniu przedmiotu kontraktu. Z kolei druga strona (sprzedawca) kontraktu zobowiązuje się do dostarczenia w określonym terminie przedmiotu kontraktu. Przedmiot kontraktu np. waluta odgrywa tu rolę instrumentu podstawowego (bazowego), na który jest wystawiany sam kontrakt. Istota kontraktu tego typu sprowadza się do okresowej wymiany płatności odsetek w wysokości ściśle określonej między stronami. Otwarte pozycje na danym rachunku są korygowane o wartość punktów swapowych. W zależności od zajmowanej pozycji, konto inwestora jest obciążone lub uznawane o wartość punktów swapowych.

Dochodu lub straty z punktów swapowych nie należy traktować jako odrębnego źródła dochodu z pochodnego instrumentu finansowego, ponieważ jest on ściśle zwiany z otwartą pozycją.

Tak więc przychód z punktów swapowych należy traktować jako przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z powyżej cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pochodne instrumenty finansowe). Stratę ze wskazanych transakcji należy traktować także jako stratę z tego samego źródła przychodów. Rozliczeniu podatkowemu podlega natomiast dochód (strata) z całego roku podatkowego.

6. W przypadku poniesienia w danym roku podatkowym straty z transakcji forexowych zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

W konsekwencji podatnik uprawniony jest, aby o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Przepis ust. 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych (sprzedaż krótka) i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, co wynika z przepisu art. 9 ust. 6 ww. ustawy.

Odnosząc się do zadanego pytania należy przy tym stwierdzić, że w przypadku poniesienia w danym roku straty z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, konieczne jest złożenie zeznania podatkowego, co wynika z cytowanego powyżej art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

7. W myśl generalnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (…).

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku z przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Istotną przesłanką zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest więc zaistnienie związku przyczynowo - skutkowego między tymi wydatkami a osiągniętym przychodem.

W złożonym wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż Jego zdaniem z tytułu prowizji pobieranej przez pośredników udostępniających platformę transakcyjną, a także w związku z nabyciem oprogramowania niezbędnego do zawierania tych transakcji oraz innych kosztów poniesionych w celu uzyskania dostępu do systemu informatycznego obsługującego transakcje są kosztami uzyskania przychodów.

W odniesieniu do tych wydatków wskazać należy, iż dla uznania ich za koszty uzyskania przychodów, mogą one mieć wpływ na uzyskanie przychodu (a co za tym idzie, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu), jednakże warunkiem niezbędnym w tym przypadku jest wyłączne wykorzystywanie ww. oprogramowań i dostępu do systemu informatycznego w związku z transakcjami dokonywanymi na rynku Forex. W przeciwnym wypadku bowiem, tj. gdyby system informatyczny, bądź wskazane oprogramowanie wykorzystywane były także w innych celach, przedmiotowe wydatki mogłyby zostać zaliczone do kosztów podatkowych wyłącznie w części ustalonej w proporcji, w jakiej pozostaje faktyczne użytkowanie systemu informatycznego i oprogramowania wykorzystywanych do zawierania transakcji walutowych. Natomiast niemożność ustalenia rzeczywistej kwoty wydatku związanego z przychodem z tych transakcji pozbawiłaby podatnika możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.