INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura 22 sierpnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz możliwości dokonywania od ich wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz możliwości dokonywania od ich wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 15 maja 2008r. wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od brata udział w nieruchomości, w której skład wchodziła działka gruntu będąca w użytkowaniu wieczystym oraz naniesienia w postaci budynków posadowionych na tym gruncie a stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. W umowie darowizny określona została wartość darowizny w rozbiciu na wartość udziału w użytkowaniu wieczystym działki oraz wartość udziału w budynkach. Określenia wartości darowizny dokonano w oparciu o operat szacunkowy sporządzony w dniu 28 kwietnia 2008r. przez rzeczoznawców majątkowych i przyjęto wartości równe wartościom wskazanym w operacie szacunkowym. W dniu 19 maja 2008r. wnioskodawca rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Na potrzeby działalności gospodarczej prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W dniu 30 maja 2008r. otrzymany w darowiźnie udział w nieruchomości wnioskodawca wniósł do prowadzonej działalności gospodarczej i wpisał go do ewidencji środków trwałych. Jako wartości początkowe dla wniesionych środków trwałych przyjął wartości równe wartościom podanym w ww. operacie szacunkowym, W oparciu o tak przyjętą wartość początkową począwszy od miesiąca czerwca rozpoczął dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych będących budynkami. W lipcu 2008r. nabył drogą kupna od gminy udział we własności działki będącej dotychczas w użytkowaniu wieczystym i od tego momentu stał się właścicielem udziału w działce i naniesieniach. W ewidencji środków trwałych dokonał zmiany, wykreślając ze środków trwałych udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu i wpisał udział we własności gruntu, zaś wartość początkową nowego środka trwałego ustalił w oparciu o fakturę wystawioną przez sprzedającego. W wartościach początkowych budynków nie dokonał żadnych zmian.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ustalenie wartości początkowej środków trwałych otrzymanych w darowiźnie a następnie wniesionych do prowadzonej działalności gospodarczej zostało wykonane w sposób prawidłowy i czy właściwe jest dokonywanie w oparciu o tak ustaloną wartość początkową odpisów amortyzacyjnych...

Zdaniem wnioskodawcy ustalenie wartości początkowej środków trwałych otrzymanych w darowiźnie a następnie winionych do prowadzonej działalności gospodarczej zostało wykonane w sposób prawidłowy gdyż zgodnie z art. 22g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się: pkt 1 w razie nabycia w drodze kupna – cenę ich nabycia zaś zgodnie z pkt 3 w razie nabycia w drodze darowizny wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości. Wnioskodawca uważa także, że właściwe jest dokonywanie w oparciu o tak ustaloną wartość początkową odpisów amortyzacyjnych, gdyż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze darowizny, jeżeli nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku, a z taką sytuacja mamy do czynienia ponieważ darowizna na rzecz brata zgodnie z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn jest zwolniona z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
  
  

Natomiast w myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
  
  

Ponadto nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw (art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od brata udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz budynki stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności. W świetle treści cyt. wyżej przepisów ustawy, stwierdzić należy, iż ww. składniki majątku mogą stanowić środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej (o ile spełniają pozostałe przesłanki uznania ich za te składniki majątku określone w przepisach). Pamiętać przy tym należy, iż amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów. Amortyzacji podlegają jednakże uznane za środki trwałe budynki. Przy czym dokonywane od ich wartości początkowej odpisy amortyzacyjne mogą, w świetle art. 23 ust. 1 pkt 45 lit a ww. ustawy, stanowić koszt podatkowy. Wartość otrzymanych w drodze darowizny nieruchomości nie stanowi bowiem przychodu w rozumieniu ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zważywszy, iż zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy – przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z treścią art. 22d ust. 2 ww. ustawy składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. (art. 22g ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca nabył w drodze darowizny od brata wartość niematerialną i prawną w postaci udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz środki trwałe w postaci budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. Ich wartość początkową ustalił w wysokości wynikającej z operatu szacunkowego, wykonanego na potrzeby określenia wartości ww. składników majątku dla celów sporządzenia umowy darowizny. Wartości te są tożsame z wartościami określonymi w umowie darowizny. Dlatego też, mając na względzie cyt. art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, stwierdzić należy, iż jeżeli określone w ww. operacie szacunkowym wartości budynków oraz udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu są równe bądź niższe od wartości rynkowej z dnia nabycia przez wnioskodawcę ww. składników majątku to stanowią one wartości początkowe tych składników majątkowych, podlegające wpisowi do prowadzonej przez wnioskodawcę ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Odnosząc się natomiast do kwestii ustalenia wartości początkowej nabytego w drodze umowy sprzedaży udziału w prawie własności gruntu na wstępie zauważyć należy, iż zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Przepisu art. 241 Kodeksu cywilnego nie stosuje się (art. 32 ust. 2 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Ze złożonego wniosku wynika, iż wnioskodawca zakupił od gminy udział w prawie własności gruntu, którego był użytkownikiem wieczystym. Udział w prawie wieczystego użytkowania tego gruntu stanowił zatem wartość niematerialną i prawną prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. W świetle cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż na skutek nabycia udziału w prawie własności gruntu, którego wnioskodawca był użytkownikiem wieczystym, użytkowanie to z mocy prawa wygasło. Likwidacji uległa zatem wartość niematerialna i prawna, którą to prawo stanowiło, i którą w związku z likwidacją należało wkreślić z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Równocześnie wnioskodawca nabył w drodze kupna nowy środek trwały w postaci udziału w prawie własności gruntu. Jego wartość początkową należy ustalić wg ceny nabycia, zgodnie z cyt. wyżej art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości wynikającej z faktury zakupu powiększonej o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Z uwagi na fakt, iż w związku z przeprowadzoną transakcją nie zmienił się status prawny wskazanych we wniosku budynków, pozostają one nadal tymi samymi środkami trwałymi i ich wartość początkowa nie ulega zmianie.

Jednocześnie zauważyć należy, iż zgodnie z cyt. art. 22c pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym zarówno grunty, stanowiące własność podatnika, jak i prawo wieczystego użytkowania gruntów nie podlegają amortyzacji. Amortyzacji podlegają natomiast stanowiące własność lub współwłasność podatnika budowle i budynki (art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Dlatego też prawidłowym było działalnie wnioskodawcy polegające na dokonywanie odpisów amortyzacyjnych jedynie od wskazanych we wniosku budynków, będących środkami trwałymi w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90 – 434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.