Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-280/12-6/EK
z 8 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2012 r. (data wpływu 26 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 25 października 2012 r. (data wpływu 29 października 2012 r.) oraz pismem z dnia 05 listopada 2012 r. (data wpływu 07 listopada 2012 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawcą jest spółka powiązaną.

1.

Nowo zawiązana spółka (sp. z o.o.) powstała w wyniku podziału spółki dzielonej ( X) w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (zwany dalej: ksh), tj. podziału przez wydzielenie. Plan podziału przewidywał wyodrębnienie z majątku spółki dzielonej udziałów posiadanych przez nią w spółce powiązanej (sp. z o.o.) i przeniesienie tych udziałów na nowo zawiązaną spółkę. W wyniku podziału (z dniem wydzielenia) nowo zawiązana spółka stała się jednym z dwóch wspólników spółki powiązanej. Nowo zawiązana spółka posiada 75% udziałów w spółce powiązanej. Drugi wspólnik spółki powiązanej jest spółką kapitałową (sp. z o.o.).

2.

Wspólnicy spółki powiązanej planują umorzyć część udziałów spółki powiązanej. Umowa spółki powiązanej przewiduje możliwość umorzenia udziałów. Umorzenie udziałów ma nastąpić w trybie art. 199 § 1 ksh, tj. za zgodą wspólników – umorzenie dobrowolne. Ponadto wspólnicy spółki powiązanej wyrazili zgodę na to, aby umorzenie nastąpiło bez wynagrodzenia na ich rzecz – art. 199 § 3 ksh.

3.

Umorzenie udziałów połączone będzie z obniżeniem kapitału zakładowego spółki powiązanej, zaś wartość nominalna umorzonych udziałów zostanie przekazana na kapitał (fundusz) zapasowy lub kapitał rezerwowy spółki powiązanej.

Dodatkowo, w piśmie z dnia 25 października 2012 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku, Spółka w związku z przeformułowaniem pytania dokonała korekty rubryki E.3. poz. 61 formularza ORD-IN poprzez wykreślenie z niej art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, w piśmie uzupełniającym z dnia 05 listopada 2012 r. Wnioskodawca sprostował omyłkę pisarską, która wystąpiła w uzupełnieniu wniosku z dnia 25 października 2012 r., wskazując, że Wnioskodawca w niniejszej sprawie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, a nie – jak pierwotnie wskazano w rubryce B.2. formularza ORD-IN – płatnikiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka powiązana jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych powinna dokonać jakichkolwiek rozliczeń w ramach tego podatku w związku z przeprowadzeniem umorzenia udziałów bez wynagrodzenia w trybie art. 199 § 3 ksh, przy jednoczesnym obniżeniu kapitału zakładowego i przekazaniu całej kwoty obniżonego kapitału na kapitał (fundusz) zapasowy lub rezerwowy?

Jednakże, w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca sformułował następujące pytanie:

Czy w związku z przeprowadzeniem umorzenia udziałów spółki powiązanej bez wynagrodzenia w trybie art. 199 § 3 ksh, przy jednoczesnym obniżeniu kapitału zakładowego spółki powiązanej i przekazaniu całej kwoty obniżonego kapitału zakładowego na kapitał (fundusz) zapasowy lub rezerwowy spółki powiązanej w okolicznościach niniejszej sprawy powstanie w spółce powiązanej dochód lub przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 7, art. 12 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady umarzania udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych. Zgodnie z art. 199 § 1 ksh, udział może być umorzony jedynie po wpisie Spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

W myśl art. 199 § 2 ksh, umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie.

Stosownie natomiast do art. 199 § 3 ksh, za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia. Ustawodawca określił również, iż umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego (art. 199 § 6 ksh). W razie zaś umorzenia wymagającego obniżenia kapitału zakładowego, umorzenie następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego (art. 199 § 7 ksh).

Umorzenie udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi unicestwienie praw udziałowych przysługujących wspólnikowi, związanych z posiadaniem przez niego udziałów. Umorzenie jest więc sposobem zakończenia bytu prawnego udziału i skutkuje definitywnym unicestwieniem praw i obowiązków majątkowych oraz korporacyjnych przysługujących wspólnikowi z tytułu uczestnictwa w spółce. Bezpośrednim skutkiem umorzenia jest zmniejszenie łącznej wartości nominalnej posiadanych przez wspólników udziałów.

Rozpatrując opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich został on osiągnięty. Dochód, z zastrzeżeniem art. 10 i 11 ww. ustawy, stanowi nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału. Dochód można definiować jako przysporzenie majątkowe, które powiększa majątek danego podmiotu (przysporzenie faktycznie uzyskane). Należy zauważyć, że w wyniku „umorzenia dobrowolnego” spółka powiązana nie otrzyma żadnego przysporzenia majątkowego, które powiększy jej majątek. Jedynym skutkiem „umorzenia dobrowolnego” bez wynagrodzenia będą pewne przesunięcia następujące po stronie aktywów finansowych spółki powiązanej. Innymi słowy, można powiedzieć, że w rozważanym przypadku sytuacja majątkowa spółki powiązanej w żaden sposób nie ulegnie poprawie, a jej majątek nie ulegnie powiększeniu. Spółka powiązana nie uzyska żadnego dochodu (przychodu) w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który powinien u niej podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Oceniając skutki będące następstwem umorzenia przez spółkę powiązaną własnych udziałów bez wynagrodzenia dla jej wspólników, należy stwierdzić, iż w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wśród zdarzeń powodujących powstanie przychodu, sytuacja taka nie została wprost wskazana.

Niezależnie od faktu, że określony w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych katalog przypadków powodujących powstanie przychodu nie jest wyczerpujący, umorzenie przez spółkę kapitałową własnych udziałów bez wynagrodzenia, nie powoduje powstania przychodu w tej spółce. Spółka bowiem w wyniku umorzenia nic nie uzyska w sensie ekonomicznym i nie nastąpi po jej stronie żadne przysporzenie majątkowe. Nie nastąpiło także umorzenie jej zobowiązań wobec wspólników, gdyż nabycie lub objęcie przez wspólnika udziału w spółce kapitałowej nie powoduje powstania po stronie spółki żadnego zobowiązania finansowego wobec tego wspólnika. Tym samym umorzenia udziałów nie można utożsamiać ze stanowiącym przychód umorzeniem zobowiązań, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto w opisanym zdarzeniu przyszłym nie została spełniona żadna z przesłanek zawartych w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 ww. ustawy, są w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (...). W odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego nie można stwierdzić, że dojdzie do otrzymania świadczenia przez spółkę dzieloną (zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w piśmie z dnia 25 października 2012 r. winno być: spółkę powiązaną) lub jej wspólników.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie również zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż przepis ten dotyczy „przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela”, a nie przeksięgowania kwot z kapitału zakładowego spółki (w tym przypadku spółki powiązanej) do jej kapitału (funduszu) zapasowego lub rezerwowego.

Również art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje kwestii przedstawionej w omawianym zdarzeniu przyszłym, ponieważ dotyczy tzw. agio, czyli kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji) otrzymanych przy ich wydaniu i przeznaczonych na kapitał (fundusz) zapasowy.

W związku z powyższym, przeprowadzenie umorzenia bez wynagrodzenia w trybie art. 199 § 3 ksh, przy jednoczesnym obniżeniu kapitału zakładowego i przekazaniu całej kwoty obniżonego kapitału zakładowego na kapitał (fundusz) zapasowy lub rezerwowy, stanowi jedynie przesunięcie (przeksięgowanie) określonej kwoty w obrębie kapitału własnego spółki i nie wywołuje skutków podatkowych.

Umorzenie dobrowolne udziałów bez wynagrodzenia dla wspólników spółki powiązanej nie będzie również prowadzić do powstania przychodu na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. A zatem, żeby powstał obowiązek rozpoznania przez Wnioskodawcę takiego przychodu, muszą być łącznie spełnione następujące dwa warunki:

• następuje przeniesienie własności rzeczy lub praw w drodze umowy (np. sprzedaż, zamiana);
• wspomniane przeniesienie ma charakter odpłatny, tzn. podmiot, który dokonuje zbycia rzeczy lub prawa do innego podmiotu otrzymuje w zamian określone przysporzenie majątkowe.
  
  

W rozważanym przypadku żaden z powyższych warunków nie zostanie spełniony. Po pierwsze, „umorzenie dobrowolne” nie może być utożsamiane na gruncie prawnym z umową – ani z umową sprzedaży udziałów, ani z umową zamiany udziałów. Po drugie, tak jak już wspomniano, w wyniku „umorzenia dobrowolnego” ani powiązana spółka, ani nowo zawiązana spółka nie otrzyma w zamian żadnego przysporzenia majątkowego (tak też: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 17 marca 2011 r. w sprawie sygn. akt I SA/Po 102/11).

Przedstawione powyżej stanowisko jest zbieżne ze stanowiskiem wyrażonym przez Ministra Finansów w odpowiedzi z dnia 23 lutego 2004 r. na zapytanie poselskie nr 220/5 w sprawie skutków podatkowych w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia.

W piśmie tym Minister Finansów wskazał, iż: „Oceniając skutki podatkowe będące następstwem nabycia przez spółkę własnych udziałów w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia, stwierdzić należy, że wśród określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zdarzeń powodujących powstanie przychodu sytuacja taka wprost nie jest wskazana. Niezależnie jednak od faktu, iż określony w art. 12 tej ustawy katalog przypadków powodujących powstanie przychodu nie jest enumeratywny, zdaniem Ministra Finansów, nabycie przez spółkę kapitałową własnych udziałów celem ich umorzenia – nawet bez wynagrodzenia – nie spowoduje powstania przychodu w tej spółce. Podobnie czynność ta nie spowoduje również powstania przychodu u wspólników tej spółki, jakkolwiek wzrośnie wartość księgowa posiadanych przez nich udziałów”.

Reasumując, na spółce powiązanej, jako podatniku podatku dochodowego od osób prawnych, nie będzie ciążył obowiązek dokonania jakichkolwiek rozliczeń w ramach tego podatku w związku z przedmiotowym umorzeniem udziałów.

W związku ze zmianą treści pytania podatkowego, Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko w sprawie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionych we wniosku okolicznościach faktycznych, spółka powiązana nie uzyska przychodu ani dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 7, art. 12 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, (…).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 cyt. ustawy).

Zdarzeniem przyszłym opisanym we wniosku jest dobrowolne umorzenie części udziałów Spółki przy jednoczesnym obniżeniu kapitału zakładowego, dokonywane bez wynagrodzenia na rzecz wspólników. Zgodnie z dyspozycją art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), umorzenie takie możliwe jest jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Jego skuteczne przeprowadzenie wymaga podjęcia odpowiedniej uchwały przez zgromadzenie wspólników i wyrażenia przez wspólnika, którego udziały są umarzane, zgody na dokonanie tej czynności bez wynagrodzenia (art. 199 § 2 i 3 Kodeksu spółek handlowych). Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy, wartość nominalna umorzonych udziałów zostanie przekazana na kapitał (fundusz) zapasowy lub kapitał rezerwowy Spółki.

Wobec powyższego, ocena skutków podatkowych przedstawionego zdarzenia wymaga ustalenia, czy wiąże się ono z osiągnięciem przychodu podatkowego przez Spółkę oraz poniesieniem kosztów jego uzyskania. Dokonanie tych ustaleń jest konieczne w celu stwierdzenia, czy po stronie Spółki powstanie dochód podlegający opodatkowaniu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 tej ustawy wymienione zostały jednak rodzaje przychodów, moment ich powstania i wyłączenia z katalogu przychodów.

Jako zasadę ustawodawca przyjął, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie którymi może Spółka rozporządzać jak właściciel.

Nabycie udziałów własnych w celu ich umorzenia nie zostało bezpośrednio wymienione w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym w art. 12 tej ustawy, jako zdarzenie skutkujące albo nieskutkujące powstaniem przychodu. Jednocześnie dokonanie tej czynności nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego przez Wnioskodawcę, z otrzymaniem przez Niego realnych, określonych wartości w sensie ekonomicznym. Istotą tej operacji jest doprowadzenie do zmian w strukturze kapitału zakładowego Spółki. Wobec powyższego, nie można stwierdzić, że skutkiem podatkowym analizowanej sytuacji jest uzyskanie przychodu przez Wnioskodawcę.

W szczególności, opisana przez we wniosku sytuacja nie ma charakteru umorzenia zobowiązania, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na mocy tego przepisu, do przychodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, zalicza się m. in. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. Umorzeniem w rozumieniu powołanego unormowania jest rezygnacja wierzyciela z przysługujących mu od podatnika świadczeń, tj. zwolnienie podatnika z długu. Okoliczność taka nie zachodzi w analizowanym przypadku.

W przedmiotowej sprawie, nie znajdzie także zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (…). Jak już bowiem wspomniano, Wnioskodawca nie otrzyma żadnego przysporzenia majątkowego, które powiększy Jego majątek (przy czym dotyczyć to będzie przysporzenia o charakterze pieniężnym, rzeczowym, jak i jakiegokolwiek innego przysporzenia).

Na gruncie przedstawionej sprawy nie znajdzie też zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 4 powołanej ustawy, gdyż przepis ten dotyczy „przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela”, a nie przekazania (przeksięgowania) kwot z kapitału zakładowego spółki do jej kapitału (funduszu) zapasowego lub kapitału rezerwowego.

Również art. 12 ust. 4 pkt 11 ww. ustawy nie reguluje kwestii przedstawionej we wniosku, bowiem dotyczy tzw. agio, czyli kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji) otrzymanych przy ich wydaniu i przeznaczonych na fundusz zapasowy.

Ponadto, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie została spełniona żadna z przesłanek określonych w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie (…).

Podsumowując, opisane w zdarzeniu przyszłym umorzenie udziałów bez wynagrodzenia – mające charakter umorzenia dobrowolnego i dokonywane w wyniku obniżenia kapitału zakładowego Spółki – nie będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, powstaniem przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 1 oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jako że opisane zdarzenie przyszłe nie będzie powodować powstania przychodu po stronie Spółki, nie można również mówić o poniesieniu kosztów ich uzyskania, a w konsekwencji o osiągnięciu dochodu przez ten podmiot.

Jednocześnie mając na uwadze sposób sformułowania pytania podatkowego oraz że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dot. stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest Spółka (spółka powiązana), zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Jej wspólników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.