INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2008 r. (data wpływu 16 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży biletów komunikacji miejskiej – jest:

1. prawidłowe – w części dotyczącej pytań nr 1 i 3,
2. nieprawidłowe – w części dotyczącej pytania nr 2.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży biletów komunikacji miejskiej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, w celu zwiększenia dostępności zakupu biletów miesięcznych komunikacji miejskiej, zamierza od miesiąca sierpnia 2008 r. zawrzeć umowy pośrednictwa sprzedaży z poszczególnymi punktami sprzedaży - kioskami na sprzedaż tych biletów (dalej: Agentami). W umowie Agent zobowiązuje się do sprzedaży w imieniu i na rzecz X biletów pobranych w kasie biletowej na podstawie złożonego wcześniej zamówienia, określającego: rodzaj, ilość biletów, ich wartość w cenach obowiązującej Taryfy Opłat. Na tą okoliczność X wystawi Agentowi dokument pobrania. Sprzedaż pobranych biletów na dany miesiąc odbywać się będzie w okresie od 25 dnia miesiąca, w którym bilety pobrano do 10. dnia miesiąca następnego (np. bilety na lipiec można sprzedawać od 25 czerwca do 10 lipca).

W ciągu dwóch dni od dnia zakończenia sprzedaży Agent zobowiązany jest do dokonania zwrotu biletów nie sprzedanych. Na okoliczność zwrotu X wystawi Agentowi dokument ZZ - zwrot zewnętrzny. Rozliczenie sprzedaży biletów odbywać się będzie raz w miesiącu na podstawie dokumentów: pobrania oraz ZZ. Na ich podstawie zostanie ustalona sprzedaż Agenta i wyliczone wynagrodzenie. Wynagrodzenie określa się jako 1% od wartości netto sprzedanych biletów. Na okoliczność uzyskanej prowizji Agent zobowiązany jest wystawić fakturę VAT bądź rachunek i dostarczyć go X w terminie rozliczenia. Do ww. wynagrodzenia Agent naliczy należny podatek od towarów i usług według obowiązujących przepisów.

Jednocześnie Agent w terminie do 12. dnia każdego miesiąca, w którym następuje końcowe rozliczenie transakcji dokona zapłaty na rachunek bankowy X uzyskanych wpłat za sprzedane bilety od osób trzecich.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle wyżej opisanego stanu przyszłego, za właściwe należy uznać, że obowiązek podatkowy X z tytułu dokonanej sprzedaży biletów za pośrednictwem Agenta powstanie w momencie kiedy Agent przekaże na rachunek X w całości lub części zapłatę za sprzedane osobom trzecim bilety - art. 19 ust. 13 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535)...
2. Czy można na tą okoliczność wystawić fakturę wewnętrzną, w której wykaże się podatek należny od otrzymanych od Agenta wpłat w danym miesiącu pomimo nie określenia takiego przypadku w art. 106 ust. 7 wyżej cyt. ustawy...
3. Czy w związku z nie wymienieniem usługi pośrednictwa sprzedaży w załącznikach do ustawy o VAT dotyczących stosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług należy przyjąć, że usługi te opodatkowane są stawką podstawową 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży biletów komunikacji miejskiej za pośrednictwem Agenta będzie, moment wpływu na rachunek X przekazanych przez Agenta środków pieniężnych za sprzedane bilety.

Podatnik uważa, że można w celu udokumentowania należnego podatku od wpływu środków finansowych za sprzedane bilety przez Agenta wystawić fakturę wewnętrzną.

Z tytułu wykonywania czynności związanych ze sprzedażą biletów komunikacji miejskiej, wynikających z umowy pośrednictwa - agencyjnej opodatkowaniu podlega kwota prowizji za wykonanie tych czynności, zmniejszona o kwotę podatku VAT naliczonego według stawki podstawowej, tj. 22%. Obowiązek ten dotyczy Agenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie pytań nr 1 i 3 - za prawidłowe, a w części dotyczącej pytania nr 2 – za nieprawidłowe.

W świetle postanowień art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl dyspozycji art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Z tytułu usług komunikacji miejskiej obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z dniem wystawienia faktury, o czym stanowi przepis art. 19 ust. 13 pkt 7 ustawy o VAT.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze – w myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy – stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze – kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

W tym miejscu należy zatem wskazać na treść przepisu art. 758 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), w myśl którego przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Zgodnie z przepisem art. 758¹ § 1, jeżeli sposób wynagrodzenia nie został w umowie określony, agentowi należy się prowizja.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%. Stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W pozycji 142 ww. załącznika wymienione są usługi pasażerskiego transportu rozkładowego lądowego pozostałe - PKWiU 60.21, co stanowi podstawę do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 7%, w przypadku świadczenia usług tego rodzaju.

Zatem, sprzedaż biletów dotyczących usług pasażerskiego transportu lądowego zaklasyfikowanych do grupy PKWiU 60.21. podlega, w myśl art. 41 ust. 2 oraz poz. 142 załącznika nr 3 do ww. ustawy, opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%. Natomiast, w przypadku świadczonych usług pośrednictwa brak prawa do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT.

Na podstawie zapisu art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej te elementy, które zostały wymienione w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Wnioskodawca planuje zawrzeć umowy pośrednictwa z poszczególnymi punktami sprzedaży – kioskami (Agentami). Poszczególny Agent otrzyma wynagrodzenie w formie prowizji z tytułu świadczonych usług polegających na sprzedaży biletów miesięcznych komunikacji miejskiej na podstawie wystawionej faktury VAT bądź rachunku. Do powyższego wynagrodzenia Agent naliczy należny podatek od towarów i usług według obowiązujących przepisów. Agent w terminie do 12. dnia każdego miesiąca, w którym następuje końcowe rozliczenie transakcji dokona zapłaty na rachunek bankowy Wnioskodawcy uzyskanych wpłat za sprzedane bilety od osób trzecich.

Odnosząc się do powołanych wyżej regulacji prawnych oraz przedstawionej we wniosku sytuacji tut. Organ udzielił następujących odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku:

Ad. 1

Obowiązek podatkowy, powstanie z chwilą wpływu na rachunek bankowy Wnioskodawcy (do 12. dnia każdego miesiąca) całości lub części zapłaty za sprzedane osobom trzecim bilety, nie później jednak niż z dniem wystawienia faktury - z tytułu usług komunikacji miejskiej (art. 19 ust. 13 pkt 7 ustawy o VAT).

Ad. 2

Wnioskodawca z tytułu dokonanej sprzedaży biletów za pośrednictwem Agenta nie może wystawić faktury wewnętrznej, w której wykaże podatek należny od otrzymanych od Agenta wpłat w danym miesiącu. Ustawodawca nie wskazał ani w przepisach ustawy o VAT, ani w aktach wykonawczych do ww. ustawy możliwości dokumentowania przedmiotowej sprzedaży biletów dokonywanej przez pośrednika fakturą wewnętrzną.

Zakład komunikacyjny nie może również wystawić faktury VAT, z uwagi na fakt, iż sprzedaż biletów odbywa się pomiędzy pośrednikiem, a osobami fizycznymi, klientami korzystającymi z usług przewozu środkami komunikacji miejskiej.

Wobec powyższego, Wnioskodawca powinien rozliczać ilość sprzedanych biletów na podstawie rozliczeń wzajemnych pomiędzy Zainteresowanym a pośrednikiem.

Ad. 3

W przypadku, gdy między przedsiębiorstwem komunikacyjnym a sprzedawcą będzie zawarta umowa pośrednictwa, wówczas sprzedaż biletów będzie podlegać opodatkowaniu 7% stawką podatku VAT, natomiast prowizja lub inna postać wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu świadczenia na rzecz przedsiębiorstwa usług pośrednictwa w sprzedaży biletów będzie podlegać opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 22% (art. 41 w ust. 1 ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pośrednika (Agenta).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.