INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji od umowy kredytu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od umowy kredytu przeznaczonego na nabycie akcji,
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji od umowy kredytu.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

X („Spółka”), mająca siedzibę w Polsce i będąca polskim rezydentem podatkowym, nabyła w 2011 r. akcje spółki akcyjnej Y („Y SA”) na podstawie umowy sprzedaży.

Nabycie akcji Y SA zostało sfinansowane m.in. ze środków uzyskanych przez Spółkę z oprocentowanego kredytu udzielonego przez bank („Bank”).

Mając na uwadze strategię gospodarczą przyjętą w grupie kapitałowej, Spółka przeprowadziła połączenie z Y SA na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: „KSH”), przy czym Spółka była spółką przejmującą a Y SA spółką przejmowaną.

Y SA była spółką akcyjną z siedzibą w Polsce i była polskim rezydentem podatkowym.

W związku z zawarciem umowy kredytu, o którym mowa powyżej, w części przeznaczonej na sfinansowanie nabycia akcji Y SA, Spółka zobowiązana była do zapłaty prowizji na rzecz kredytodawcy („Prowizja”).

Dla celów rachunkowych Spółka ujmuje Prowizję jako koszt księgowy rozliczany w czasie proporcjonalnie do okresu obowiązywania umowy kredytu (czyli 7 lat).

Ze względu na brak powiązań kapitałowych między Spółką a Bankiem, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, nie będą miały zastosowania wynikające z przepisów dotyczących tzw. niedostatecznej kapitalizacji (o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych; t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) ograniczenia w rozpoznawalności odsetek, jako kosztów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że Spółka powinna rozpoznawać odsetki od kredytu przeznaczonego na nabycie akcji Y SA jako koszty uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty / kapitalizacji, niezależnie od połączenia Spółki z Y SA...
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że Spółka powinna rozpoznać Prowizję jako koszt uzyskania przychodów rozliczany w czasie proporcjonalnie do okresu obowiązywania umowy kredytu, zgodnie z jej ujęciem dla celów rachunkowych...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania nr 2 (stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe).

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe) został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną w dniu 27 lipca 2012 r. nr ILPB3/423-177/12-2/AO.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka powinna rozpoznać Prowizję jako koszt uzyskania przychodów rozliczany w czasie proporcjonalnie do okresu obowiązywania umowy kredytu, zgodnie z jej ujęciem dla celów rachunkowych.

I. UZASADNIENIE STANOWISKA SPÓŁKI.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych:

1. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w ustawie (art. 15 ust. 1).
2. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c (art. 15 ust. 4).
3. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d).
4. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e).
5. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in. wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo akcji w spółce; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów i akcji (art. 16 ust. 1 pkt 8).
   
   

W świetle powyższego, zdaniem Spółki:

1. W wyniku zawarcia umowy kredytu, Spółka uzyskała środki finansowe konieczne dla nabycia akcji w Y SA, którą następnie Spółka przejęła w drodze połączenia. Konsekwentnie nie ulega wątpliwości, że nabycie to powinno skutkować zwiększeniem skuteczności i efektywności prowadzonych przez Spółkę działań oraz ich zyskowności. W konsekwencji, Prowizja od kredytu na zakup akcji w Y SA ma ewidentnie na celu osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, a poniesienie takiego kosztu jest racjonalne i uzasadnione z punktu widzenia prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Tym samym, w analizowanej sytuacji spełniona jest ogólna definicja kosztu uzyskania przychodów określona w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
2. Zgodnie z literalną treścią art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: „wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo akcji” nie stanowią kosztu uzyskania przychodów do czasu zbycia nabytych udziałów i akcji.
3. Przez wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo akcji rozumie się wydatki pozostające w bezpośrednim związku, warunkujące objęcie lub nabycie udziałów / akcji, takie jak w szczególności: cena nabycia, opłaty notarialne czy podatek od czynności cywilnoprawnych.
4. Prowizje od kredytów / pożyczek na nabycie udziałów albo akcji stanowią wydatek na pozyskanie kapitału i jako takie nie pozostają w bezpośrednim związku z nabyciem udziałów / akcji i konsekwentnie, nie mogą być uznane za „wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo akcji”. W konsekwencji, w analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
5. Prowizja będąca przedmiotem niniejszego wniosku nie ma bezpośredniego związku z konkretnym przychodem Spółki i jako wydatek na pozyskanie kapitału powinna być dla celów podatkowych klasyfikowana jako tzw. koszt „pośrednio” związany z przychodami (na równi z innymi wydatkami ponoszonymi przez Spółkę niezwiązanymi bezpośrednio z konkretnymi przychodami, np. wynagrodzeniem członków zarządu). W konsekwencji, moment zaliczenia Prowizji do kosztów uzyskania przychodów należy rozpatrywać na gruncie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który dotyczy tzw. kosztów „pośrednio” związanych z przychodami a nie art. 15 ust. 4 ww. ustawy, który dotyczy kosztów bezpośrednio związanych z przychodami.
6. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
7. W rezultacie, skoro dla celów księgowych Spółka ujmuje Prowizję jako koszt księgowy rozliczany w czasie proporcjonalnie do okresu obowiązywania umowy kredytu (czyli 7 lat), to należy uznać, że ze względu na postanowienia art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, również dla celów podatkowych Prowizja powinna być rozpoznawana jako koszt uzyskania przychodów rozliczany w czasie (a nie jednorazowo) proporcjonalnie do okresu obowiązywania umowy kredytu.
8. Podsumowując, skoro Prowizja:
   1. spełnia ogólną definicję kosztu uzyskania przychodów określoną w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
   2. nie stanowi „wydatku na nabycie akcji” w Y SA,
   3. stanowi tzw. koszt „pośrednio” związany z przychodami i podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie określonym w art. 15 ust. 4d ww. ustawy,
   4. dla celów księgowych Spółka ujmuje Prowizję jako koszt księgowy rozliczany w czasie proporcjonalnie do okresu obowiązywania umowy kredytu (czyli 7 lat),
      - to należy uznać, że w analizowanej sytuacji, Spółka powinna rozpoznać Prowizję jako koszt uzyskania przychodów rozliczany w czasie proporcjonalnie do okresu obowiązywania umowy kredytu, zgodnie z jej ujęciem dla celów rachunkowych.
   
   

II. POTWIERDZENIE STANOWISKA SPÓŁKI W PRAKTYCE ORGANÓW PODATKOWYCH.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje powszechne oparcie w praktyce organów podatkowych wydających interpretacje indywidualne prawa podatkowego.

Przykładowo:

• „(…) skoro wydatki związane z zapłatą prowizji od udzielonego kredytu (...) są kosztami pośrednimi, dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy i nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego należy je rozliczać proporcjonalnie do całego okresu trwania umowy kredytowej.” - stanowisko podatnika zostało potwierdzone w całości w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 czerwca 2011 r. (sygn. ILPB4/423-120/11-2/MC);
• „Spółka ujmuje w księgach rachunkowych koszty prowizji, rozliczając je proporcjonalnie przez cały okres trwania umowy kredytowej, tym samym nie jest możliwe potraktowanie zapłaconej prowizji za koszt uzyskania przychodu, jednorazowo w momencie jej zapłaty. W świetle powyższego, wydatki na prowizję bankową i inne opłaty warunkujące uruchomienie kredytu stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości trwania umowy kredytowej.” - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 grudnia 2009 r. (sygn. ITPB3/423-550/09/DK).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.