INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia zapłaconego pracownikowi w 2007 r., a dotyczącego okresów poprzednich tj. lat 2003, 2004 i 2005 zasądzonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego, za bezumowne wykorzystywanie zdjęć dla celów marketingowych i promocyjnych na ogólnie dostępnych stronach internetowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia zapłaconego pracownikowi w 2007 r., a dotyczącego okresów poprzednich tj. lat 2003, 2004 i 2005 zasądzonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego, za bezumowne wykorzystywanie zdjęć dla celów marketingowych i promocyjnych na ogólnie dostępnych stronach internetowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka wykorzystywała dla celów marketingowych, reklamowych i promocyjnych zdjęcia jej pracownika na podstawie umowy użyczenia, bez wynagrodzenia. Po ustaniu stosunku pracy były pracownik, autor tych zdjęć zażądał od Spółki zaniechania z dniem 15 lipca 2003 r. wykorzystywania zdjęć i usunięcia ich ze strony internetowej oraz wypłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z 71 zdjęć. Spółka uznała, że nie musi usuwać wykorzystywanych zdjęć, bowiem były one wykonywane w okresie zatrudnienia pracownika w Spółce i stanowią jej własność, jak również nie uznała roszczenia finansowego byłego pracownika.

Sąd Apelacyjny w K. wyrokiem z dnia 22 listopada 2007 r. wydanym w sprawie zasądził od Spółki na rzecz powoda wynagrodzenie za korzystanie z praw autorskich do 71 szt. fotografii dla celów marketingowo reklamowych na ogólnie dostępnych stronach internetowych Spółki. W okresie od 15 lipca 2003 r. do 12 października 2005 r. Ogółem kwota ustalonego przez Sąd wynagrodzenia wyniosła 87.177,00 zł. Z tym, że za okres od 15 lipca do 31 grudnia 2003 r. wynagrodzenie to wyniosło 17.998,50 zł, za okres od 01 stycznia do 31 grudnia 2004 r. wyniosło 38.979,00 zł, a za okres od 01 stycznia do 12 października 2005 r. wyniosło 30.246,00 zł.

Wynagrodzenie powoda zostało ustalone na podstawie art. 17 i 79 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Spółka dokonała zapłaty zasądzonego wynagrodzenia w dwóch terminach 17 grudnia 2007 r. kwotę 10.650,00 zł z należnymi odsetkami w wysokości ustawowej oraz w dniu 18 grudnia 2007 r. kwotę 76.573,50 zł z należnymi odsetkami w wysokości ustawowej.Zdjęcia, które były przedmiotem sporu między Spółką, a jej byłym pracownikiem były wykorzystywane dla celów marketingowych, promocyjnych i reklamowych Spółki na jej stronach internetowych, ogólnie dostępnych.

W 2003 r. Spółka tworzyła platformę obsługującą sprzedaż biletów w międzynarodowym transporcie autokarowym za pośrednictwem internetu. Budowanie wizerunku Spółki w internecie, reklamowanie usług oraz promowaniu nowych form sprzedaży wymagało zastosowania atrakcyjnych form oddziaływania na klientów. Temu służyły sporne zdjęcia. Od 2003 r., z roku na rok Spółka odnotowuje coraz większą sprzedaż biletów za pośrednictwem internetu co związane jest z prowadzona działalnością reklamową.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy faktycznie poniesione w 2007 r. koszty wynagrodzenia za bezumowne wykorzystywanie zdjęć dla celów marketingowych i promocyjnych na ogólnie dostępnych stronach internetowych, ustalone przez Sąd w prawomocnym wyroku, a dotyczące okresów poprzednich tj. lat 2003, 2004 i 2005, kiedy Spółka faktycznie korzystała z tych zdjęć w całości stanowią koszt uzyskania przychodu w 2007 r. z tytułu reklamy...

Zdaniem Spółki reklama w internecie na ogólnie dostępnych stronach internetowych jest ze swojej istoty reklamą publiczną, stąd koszty ponoszone z nią stanowią koszt uzyskania przychodu dla Spółki. Są to koszty pośrednie mające na celu zwiększanie sprzedaży biletów poprzez sieć internetową.

Zgodnie z zasada wyrażoną w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty rozpoznawane są w dacie ich poniesienia, w tym przypadku w grudniu 2007 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia, źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Z treści powyższego przepisu wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w art. 16 ust. 1, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą być kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w realnym związku przyczynowo - skutkowym z przychodami – nie wyłączając tych, które związane są pośrednio z uzyskiwanymi przychodami, służąc między innymi zabezpieczeniu źródła przychodów.

Do takich kosztów pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami zaliczają się koszty ponoszone na reklamę. Kosztów tych z reguły nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów. Niemniej przedsiębiorca ponosi je, mając na uwadze potrzebę kreowania odpowiedniej pozycji rynkowej firmy i oferowanych produktów czy usług.

Za reklamę uznać należy rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003).

Reklama to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Reklama polega więc na rozpowszechnianiu informacji o towarach, o ich zaletach i wartościach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś. Polega ona zatem na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu towarów/produktów (do korzystania z usługi).

Może to być realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu. Za wydatki na reklamę uznaje się np. wydatki na reklamę w środkach masowego przekazu, w sieci internet.

W związku z powyższym, wynagrodzenie zapłacone przez Spółkę byłemu pracownikowi, za bezumowne wykorzystywanie zdjęć (korzystanie z praw autorskich do 71 szt. fotografii) dla celów marketingowo reklamowych i promocyjnych, jako wydatek którego nie można w sposób bezpośredni przypisać do konkretnego przychodu, uznać należy za koszt uzyskania przychodów pośrednio związany z przychodem zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z ww. przepisem, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Nie ulega wątpliwości, iż wynagrodzenie zapłacone pracownikowi, zasądzone prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego, nie ma bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, lecz jego poniesienie warunkuje zabezpieczenie i zachowanie źródeł przychodów. Uznać zatem należy iż jest to koszt pośredni, który Spółka powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

Natomiast zasądzone odsetki w wysokości ustawowej od tego wynagrodzenia stanowić mogą koszty uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.