INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2008r. (data wpływu 10 marca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi układania kostki brukowej na indywidualne potrzeby mieszkaniowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2008r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi układania kostki brukowej na indywidualne potrzeby mieszkaniowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach której świadczy usługi układania kostki brukowej (chodniki, dojazdy itp.) na indywidualne potrzeby mieszkaniowe osób fizycznych. Zgodnie z art. 146 ustawy. 1 pkt 2 lit. a – ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, do dnia 31.12.2007r. korzystał z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 7%. Wnioskodawca nadmienia jednocześnie, iż usługi układania kostki brukowej dotyczą zarówno nowych jak i użytkowanych budynków (w wielu przypadkach ze względów finansowych inwestorzy dopiero po latach decydują się na utwardzenie kostką terenu wokół budynku).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązującego stanu prawnego od dnia 01.01.2008r. – usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności polegające na układaniu kostki brukowej na indywidualne potrzeby mieszkaniowe osób fizycznych są opodatkowane stawką 22% czy stawką 7%...

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007r. (Dz.U. nr 249, poz. 1861), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2008r. – świadczone usługi w zakresie układania kostki brukowej na indywidualne potrzeby mieszkaniowe osób fizycznych są opodatkowane stawką 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwaną dalej ustawą, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a i b ustawy w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. obniżoną do 7% stawką VAT objęte były:

• roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą,
• obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych.
  
  

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 ustawy obejmowała:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne
   
   

• jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.
  
  

Z powyższych przepisów wynika, że w okresie do 31 grudnia 2007r. zastosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7% mogło mieć miejsce w przypadku, kiedy roboty budowlano – montażowe dotyczyły infrastruktury towarzyszącej obiektom budownictwa mieszkaniowego.

Jednakże od 1 stycznia 2008 r. prawo do stosowania obniżonej stawki podatku na podstawie powołanych wyżej przepisów nie jest już możliwe. Od tego dnia ustawodawca przewidział stosowanie 7% stawki podatku tylko w odniesieniu do:

1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy,
2. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy – zgodnie z § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zm.),
3. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, w zakresie, w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy – zgodnie z § 5 ust. 1a pkt 2 ww. rozporządzenia.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008r. przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Natomiast przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Z treści znowelizowanych przepisów wynika więc, iż preferencyjna stawka podatku w wysokości 7% nie dotyczy budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, co oznacza, iż roboty te począwszy od dnia 1 stycznia 2008r., ze względu na utratę mocy przepisu przejściowego, jakim był w tym zakresie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi układania kostki brukowej celem utwardzenia terenu wokół budynków mieszkalnych (nowych i użytkowanych) w postaci chodników, dojazdów itp.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi, od 1 stycznia 2008r. nie mieszczą się w zakresie opodatkowania stawką podatku w wysokości 7%, gdyż świadczone usługi nie są prowadzone bezpośrednio w obiektach budownictwa mieszkaniowego, i w związku z tym do przedmiotowych usług zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.