INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2008r. (data wpływu 28 stycznia 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2008r. (data wpływu 20 lutego 2008r.) oraz pismem z dnia 2 kwietnia 2008r. (data wpływu 7 kwietnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawa do zwrotu podatku od towarów i usług z tytułu zakupu materiałów budowlanych związanych z budową budynku „mieszkalno- pensjonatowego”, w którym około 70% powierzchni użytkowej będzie przeznaczone pod działalność gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawa do zwrotu podatku od towarów i usług z tytułu zakupu materiałów budowlanych związanych z budową budynku „mieszkalno- pensjonatowego”, w którym około 70% powierzchni użytkowej będzie przeznaczone pod działalność gospodarczą.
Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 lutego 2008r. (data wpływu 20 lutego 2008r.) oraz pismem z dnia 2 kwietnia 2008r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 marca 2008r., znak IBPP2/443-56/08/UH (data wpływu 7 kwietnia 2008r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną w PKD:74.20.A – działalność w zakresie projektowania budowlanego, urbanistycznego, technologicznego od dnia 1 marca 2007r. Działalność prowadzi w domu swojego ojca, w którym jest zameldowany.

Wnioskodawca w dniu 7 grudnia 2007r. przystąpił do podatku VAT, a w dniu 11 grudnia 2007r. poszerzył działalność o usługi polegające na wynajmie pokoi turystom, sklasyfikowaną w PKD pod nr 55.23.Z - miejsca krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe gdzie indziej niesklasyfikowane. W tym celu zamierza wybudować budynek mieszkalno-pensjonatowy, w którym około 70% powierzchni użytkowej będzie przeznaczone pod działalność gospodarczą.

Wnioskodawca obecnie nie posiada decyzji o pozwoleniu na budowę, gdyż jest na etapie opracowywania dokumentacji projektowej, ale zakupił materiały budowlane na inwestycję.Budowę zamierza rozpocząć w maju 2008 roku.

W uzupełnieniu wniosku stwierdzono:

Pierwsze zakupy na inwestycje zostały zrealizowane po poszerzeniu działalności i zgłoszeniu się do podatku VAT. Zakupy te dokonywano w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca posiada faktury zakupu wystawione na prowadzoną przez niego firmę. Wydatki te nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Prowadzona działalność gospodarcza ma następujące symbole PKWiU:

1. PKD 74.20.A. - działalność w zakresie projektowania budowlanego, urbanistycznego, technologicznego: PKWiU - 74.20.3 - usługi inżynierskie.
2. PKD 55.23.Z. - miejsca krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe gdzie indziej niesklasyfikowane: PKWiU - 55.23.1 usługi krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe.
   
   

Ponadto w uzupełnieniu stanu faktycznego Wnioskodawca stwierdził, iż:

• deklaruje w deklaracjach dla podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku VAT naliczonego nad należnym,
• w deklaracjach ujęte są faktury potwierdzające nabycie materiałów budowlanych na inwestycję,
• po zakończeniu budowy inwestycja będzie amortyzowana,
• nie deklaruje obrotów opodatkowanych stawką VAT niższą niż 22%,
  
  

Jako podstawę prawną ubiegania się o zwrot podatku VAT wskazał art. 87 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do zwrotu podatku od towarów i usług zapłaconego w związku z zakupem materiałów budowlanych przeznaczonych na budowę budynku, w którym zamierza prowadzić działalność gospodarczą, przed uzyskaniem decyzji na pozwolenie na budowę...

Przedstawiając swoje stanowisko Wnioskodawca stwierdził, iż w związku z tym że w budynku będzie prowadzona działalność gospodarcza podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ma prawo do ubiegania się o zwrot podatku od towarów i usług za zakupione materiały budowlane. Zwrot ten wyniósłby ok. 70% z każdej faktury, dotyczącej elementów niezbędnych do funkcjonowania budynku jako całości, 100% z każdej faktury dotyczącej wyłącznie pomieszczenia w którym prowadzona będzie działalność gospodarcza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jednocześnie, zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) i b) cytowanego powyżej artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika: z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatki, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego (…).

Z powyższego uregulowania wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie podatnikom w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Czynności te zostały wymienione w art. 5 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z cytowanym przepisem czynnościami tymi są:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import usług,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Do realizacji ww. czynności będą wykorzystywane towary i usługi od których podatek naliczony może zostać odliczony od podatku należnego, przy czym ustawodawcy chodzi w tym przypadku o takie czynności opodatkowane, które generują podatek należny, a nie takie, które należą do kategorii czynności opodatkowanych, lecz w konkretnych warunkach korzystają ze zwolnienia od tego podatku. Wskazana zatem zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jednocześnie należy podkreślić, iż realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony jest obostrzona ograniczeniami zawartymi w dziale IX cytowanej ustawy o VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, np. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Jedno z takich ograniczeń wskazano w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika, towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jednocześnie w art. 88 ust. 3 ustawy o VAT, z ograniczenia tego wyłączono, m.in. wydatki związane z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Przepisy art. 87 ust. 2-6 ustawy o VAT zróżnicowały jednak termin zwrotu tego podatku

Zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Zgodnie z treścią art. 87 ust.3 ustawy o VAT różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22 % obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej.

Z powyższego przepisu wynika, iż zwrot różnicy podatku w terminie 60 dni od dnia złożenia deklaracji dotyczy m.in. podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.Towary i usługi, o których mowa w art. 87 ust. 3 cyt. ustawy, to rzeczy i prawa, które na podstawie przepisów ustaw o podatkach dochodowych są zaliczane przez podatnika do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl zasady zawartej w art. 86 ust. 10 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16, 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, to zgodnie z ust. 11 cytowanego artykułu, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji za następny okres rozliczeniowy.

Najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi VAT skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zatem w sytuacji gdy Wnioskodawca zakupione przez siebie towary i usługi wykorzystuje do wykonywania czynności, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, to w myśl art. 90 ust.1 ustawy o podatku VAT ma on obowiązek odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego.

W przypadku, gdy zakup jest jednocześnie związany ze sprzedażą uprawniającą i nieuprawniającą do odliczenia, ale można określić jego część związaną wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną wówczas stosujemy tzw. odliczenie proste. Częściowe odliczenie proste polega na określeniu, jaka część danego zakupu jest związana wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną. Taka sama część VAT naliczonego wynikającego z tego zakupu będzie podlegała odliczeniu.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie ww. kwot podatku naliczonego związanego z określonymi czynnościami, podatnik ma prawo pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, realizując inwestycję (budowa budynku mieszkalno-pensjonatowego), będzie nabywał towary i usługi, służące częściowo wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupami inwestycyjnymi, w takiej części w jakiej będą one związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego uznaje się, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca deklaruje dla podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, w deklaracjach VAT-7 ujęte są faktury potwierdzające nabycie materiałów budowlanych na inwestycję, po zakończeniu budowy inwestycja będzie amortyzowana oraz deklaruje obroty opodatkowane stawką VAT w wysokości 22%, przysługuje mu zatem na bieżąco uprawnienie do występowania o zwrot różnicy podatku z tytułu ponoszonych na przedmiotową inwestycję nakładów przed uzyskaniem pozwolenia na budowę.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w miesiącu otrzymania faktury lub w miesiącu następnym zgodnie z art. 86 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług.Ponadto nadmienia się, że w przypadku zmiany przeznaczenia budynku na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy dokonać korekty uprzednio odliczonego podatku w oparciu o przepisy art. 91 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując: W przypadku wystąpienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym różnica ta podlega zwrotowi w terminie 60 dni w kwocie nieprzekraczającej wartości podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowego są (będą) zaliczane przez Wnioskodawcę do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.W pozostałych przypadkach zwrot różnicy podatku naliczonego nad należnym następuje w terminie 180 dni.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.