INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008 r. (data wpływu 19 lutego 2008 r.) uzupełnionego pismem z dnia 25 kwietnia 2008 r. (data wpływu 25 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów pracownika, zatrudnionego w jednostce pomocy społecznej tytułem ryczałtów pieniężnych w jazdach lokalnych

• w przypadku osoby będącej właścicielem samochodu – jest prawidłowe,
• w przypadku osoby nie będącej właścicielem samochodu, – jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów przejazdów przez pracownika socjalnego samochodem osobowym nie będącym własnością pracodawcy w celach służbowych z miejsca pracy do miejsca wykonywania czynności zawodowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ośrodek Pomocy Społecznej nie ma możliwości zapewnienia pracownikom socjalnym dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji, gdyż nie posiada żadnego samochodu, ani innego środka transportu. Z tego powodu pracownikowi socjalnemu zatrudnionemu w jednostce, na podstawie umowy o używaniu pojazdu do celów służbowych, w wykonywaniu art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej w związku z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, Ośrodek Pomocy Społecznej zwraca koszty przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania czynności zawodowych. Pracownik socjalny nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, ale co miesiąc składa oświadczenie o używaniu przez niego pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu. Pracownicy socjalni są właścicielami lub współwłaścicielami samochodów osobowych używanych do celów służbowych albo też posiadają inny tytuł prawny do korzystania z tych samochodów (umowa użyczenia).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłacany pracownikowi socjalnemu zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania czynności zawodowych, jest wolny od podatku dochodowego oraz czy jednostka nie musi od nich potrącać podatku dochodowego od osób fizycznych, pomimo tego że pracownik nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrócone koszty przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania czynności zawodowych, są zwolnione od podatku dochodowego. Artykuł 21 ust. 1 pkt 23b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, iż wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw – do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydawanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio. Według art. 121 ust. 3c ustawy, pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsca wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy. Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, zwrot kosztów używania pojazdów do celów służbowych następuje w formie miesięcznego ryczałtu obliczonego jako iloczyn stawki za kilometr przebiegu, (…) i miesięcznego limitu przebiegu kilometrów na jazdy lokalne, (…) po złożeniu przez pracownika pisemnego oświadczenia o używaniu przez niego pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe - w części dot. opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów pracownika, zatrudnionego w jednostce pomocy społecznej tytułem ryczałtów pieniężnych w jazdach lokalnych, w przypadku osoby będącej właścicielem samochodu,

Nieprawidłowe - w części dot. opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów pracownika, zatrudnionego w jednostce pomocy społecznej tytułem ryczałtów pieniężnych w jazdach lokalnych, w przypadku osoby nie będącej właścicielem samochodu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis ten normuje tzw. zasadę powszechności opodatkowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku jeżeli samochód jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw.

W związku z tym jednym z warunków pozwalających na skorzystanie z ww. zwolnienia jest używanie dla potrzeb pracodawcy przez pracownika pojazdu stanowiącego własność pracownika.

Na podstawie art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64 poz. 593 ze zmianami) - pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy. Przepis ten dodany został przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy - Karta Nauczyciela (Dz. U. nr 179, poz. 1487) z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2006 roku.

Powołany powyżej przepis ustawy o pomocy społecznej odnosi się do zwrotu kosztów przejazdów związanych z wykonywaniem obowiązków zawodowych. Przewiduje on możliwość przyznania takiego zwrotu, w sytuacji gdy pracodawca nie ma możliwości zapewnienia dojazdu środkami transportu będącymi w jego dyspozycji. Należy zatem stwierdzić, iż jest to przepis ustawowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W treści wniosku z dnia 12 lutego 2008 r., uzupełnionego pismem z dnia 25 kwietnia 2008 r. wskazano, iż Ośrodek Pomocy Społecznej pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, zwraca koszty przejazdów samochodem osobowym z miejsca pracy do miejsc wykonywania czynności zawodowych. Zwrot dokonywany jest na podstawie składanych oświadczeń pracownika socjalnego o używaniu przez niego pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu, pracownik nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu. Jednocześnie pracownicy socjalni są właścicielami lub współwłaścicielami samochodów osobowych używanych do celów służbowych lub posiadają inny tytuł prawny do korzystania z tych samochodów (umowa użyczenia).

Biorąc pod uwagę właściwość miejscową Ośrodka Pomocy Społecznej i charakter pracy pracowników socjalnych przyjąć należy, iż przejazdy takie mają charakter jazd lokalnych.

Na podstawie § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27 poz. 271 ze zmianami), zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między pracodawcą a pracownikiem, o używanie pojazdu do celów służbowych, na warunkach określonych w rozporządzeniu.

Natomiast § 4 pkt 1 ww. rozporządzenia stanowi, iż zwrot kosztów używania pojazdów do celów służbowych następuje w formie miesięcznego ryczałtu obliczonego jako iloczyn stawki za 1 kilometr przebiegu, o której mowa w § 2, i miesięcznego limitu przebiegu kilometrów na jazdy lokalne, o którym mowa w § 3, po złożeniu przez pracownika pisemnego oświadczenia o używaniu przez niego pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu. Oświadczenie to powinno zawierać dane dotyczące pojazdu (pojemność silnika, marka, numer rejestracyjny) oraz określać ilość dni nieobecności pracownika w miejscu pracy w danym miesiącu z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej lub innej nieobecności, a także ilość dni, w których pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż przyznany na podstawie art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej zwrot kosztów używania pojazdów stanowiących własność lub współwłasność pracownika, korzysta ze zwolnienia podatkowego w zakresie wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. - w stanie faktycznym opisanym we wniosku – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego, określonego zgodnie z powołanym uprzednio rozporządzeniem. Natomiast nie jest prawidłowe w odniesieniu do pracownika, który wykorzystuje do celów służbowych na podstawie umowy użyczenia.

Podkreślić przy tym należy, że wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymóg udokumentowania przebiegu pojazdu w stosownej ewidencji nie odnosi się do wypłat ryczałtu pieniężnego – co wprost wynika z treści tego przepisu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.