INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o. o. „A”, przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2008r. (data wpływu 11 lutego 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych bonusów (premii pieniężnych) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych bonusów (premii pieniężnych).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży ciśnieniowych urządzeń czyszczących dostarczanych przez „K" Sp. z o.o. oraz samochodów osobowych dostarczanych przez „D" Sp. z o.o. Dostawcy każdorazowo wystawiają faktury VAT dokumentujące sprzedaż przedmiotowych towarów, a Wnioskodawca uiszcza wykazane w nich należności. Zatem A. w każdym przypadku sprzedaje towar stanowiący jej własność. Sprzedaż odbywa się w obiektach, w tym w salonie, należących do Wnioskodawcy. Umowy z dostawcami przewidują, że na wypadek przekroczenia (nieobligatoryjnego) przez Wnioskodawcę określonego poziomu sprzedanych urządzeń lub samochodów, Wnioskodawcy należy się z tego tytułu stosowna premia pieniężna, zwana przez strony „bonusem". Umowy te nie zawierają żadnych postanowień odnośnie świadczenia przez Sp. z o.o. jakichkolwiek usług na rzecz dostawców, w szczególności organizowania na ich rzecz sprzedaży, udostępniania powierzchni handlowej w obiektach należących do Wnioskodawcy czy obsługi technicznej sprzedawanych urządzeń i samochodów, co jest naturalną konsekwencją faktu, że urządzenia i samochody w chwili zaoferowania ich do sprzedaży stanowią już własność Wnioskodawcy. Ponadto, na podstawie umów z dostawcami, „A" Sp. z o.o. nie jest zobowiązana do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji. W szczególności Wnioskodawca nie jest zobowiązany do powstrzymania się od dokonywania zakupów u innych dostawców. Postanowienia łączących strony umów nie nakładają także na „A" Sp. z o.o. obowiązku zrealizowania obrotów określonej wysokości. Wartość przysługujących Wnioskodawcy bonusów jest raz na kwartał obliczana przez dostawców i każdorazowo stanowi ona szczegółowo określony przez strony w umowach odsetek ogólnej wartości sprzedanego w danym kwartale towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy kwoty przyznawanych przez dostawców bonusów podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
Czy u podstaw powstania należności z tytułu bonusów leży odpłatne świadczenie usług na terenie kraju...
Czy opisana działalność „A" Sp. z o.o. w ogóle może być uznana za świadczenie wobec dostawców w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt i art. 8 ust. 1 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymywane bonusy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem w przedstawionym stanie faktycznym nie mamy do czynienia ze świadczeniem przez „A" Sp. z o.o. jakichkolwiek usług na rzecz jej dostawców. „A" Sp. z o.o. nie dokonuje żadnego świadczenia na rzecz dostawców, za wyjątkiem uiszczenia należnej ceny za zakupiony u nich towar, która stanowi jego ekwiwalent i z tego powodu należności z tytułu bonusów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca dokonuje odpłatnej dostawy towarów i ta czynność, a raczej suma wielu transakcji sprzedaży, może rodzić po stronie dostawców obowiązek zapłaty bonusów. Obowiązek ten powstanie jednak tylko wtedy, gdy wartość sprzedaży przekroczy określony w umowach z dostawcami poziom. Konsekwentnie, jeżeli dana transakcja dochodzi do skutku w wykonaniu umowy sprzedaży z podmiotem trzecim i stanowi odpłatną dostawę towaru na terenie kraju to nie może jednocześnie być zakwalifikowana jako odpłatne świadczenie usług na rzecz dostawcy sprzedawanego towaru, który nadto nie jest już jego właścicielem. Ciążący na dostawcach obowiązek wypłacania bonusów wynika z faktu przekroczenia przez „A" Sp. z o.o. określonego poziomu obrotów, a kwota tych obrotów stanowi sumę uzyskanych przez Wnioskodawcę należności za sprzedany towar. Stanowi więc ona „rezultat" wielu odpłatnych dostaw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa

– zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wydawane są nabywcom tzw. premie pieniężne. Skutki podatkowe wydanych premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia za co faktycznie premie pieniężne zostały wydane, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W przypadkach, gdy wydana premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie albo za osiągnięcie określonego poziomu sprzedaży dostarczanych towarów, w imieniu dostawcy lub swoim własnym, lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premia pieniężna nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię pieniężną, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymuje od swoich kontrahentów (dostawców) bonusy (premie pieniężne) za zrealizowanie określonej wielkości sprzedaży w danym okresie czasu zakupionych wcześniej u tych dostawców towarów. Stwierdzić zatem należy, iż w przedmiotowej sprawie bonusy (premie pieniężne) są ściśle uzależnione od określonego zachowania kupującego. Premia jest zatem rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się Wnioskodawcy, polegające na zrealizowaniu określonego poziomu sprzedaży zakupionych wcześniej u dostawcy towarów. Stanowi ono świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego (dostawcy).

Nie ma znaczenia z kim Wnioskodawca realizuje obroty, za osiągnięcie których otrzymuje bonusy, tj. czy warunkiem otrzymania premii pieniężnej jest zrealizowanie określonego poziomu zakupów u dostawców czy określonego poziomu sprzedaży. Ważne jest, że spełnienie określonego w umowie warunku powoduje otrzymanie wynagrodzenia, gdyż w sytuacji takiej mamy do czynienia ze świadczeniem usługi. Nie ma znaczenia powoływanie się przez Wnioskodawcę na fakt, że sprzedawane towary stanowią jego własność. Zaznaczyć należy, że związek sprzedawanych towarów będących własnością Wnioskodawcy z dostawcą istnieje, bowiem w interesie dostawcy leży uzyskanie przez Wnioskodawcę jak największego poziomu sprzedaży, przyczynia się to bowiem również do wzrostu poziomu dokonanych dostaw. W przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma fakt, iż Kupujący w ten sposób kieruje swoim zachowaniem, że powoduje to u sprzedającego obowiązek wypłaty premii pieniężnej, zgodnie z zawartą umową.

W świetle powyższego zachowanie Wnioskodawcy polegające na zrealizowaniu określonej wielkości sprzedaży w określonym czasie należy uznać za świadczenie usług na rzecz dostawców zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i opodatkować podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w wóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.