INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej X Organizacja Odzysku, przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2007 r. (data wpływu 21 grudzień 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku i prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku i prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest firmą zajmującą się przejmowaniem - od podmiotów wprowadzających na rynek krajowy odpadów wszelkiego typu - obowiązków w zakresie recyklingu oraz odzysku.

Spółka w ramach swoich usług organizuje również szkolenia, między innymi dotyczące obowiązków przedsiębiorców w zakresie gospodarowania odpadami opakowaniowymi, opłat produktowych i innych.

Zainteresowany w ramach usług szkoleniowych zajmuje się zarówno samym szkoleniem, jak również przygotowaniem ich zakresu i programu, przygotowaniem materiałów szkoleniowych oraz wszelkimi czynnościami „technicznymi” związanymi z organizacją szkolenia.

Nie są to więc same usługi szkoleniowe ale usługi w zakresie organizacji szkoleń, której jednym z elementów jest przeprowadzenie szkolenia. Wnioskodawca świadczy więc usługi szkoleniowe, które są jedynie częścią kompleksowej usługi organizacji szkolenia i stosuje 22% stawkę VAT do usług w zakresie organizacji szkoleń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może, w związku z niezgodnością przepisów krajowych o VAT z VI Dyrektywą Unijną, stosować stawkę podstawową VAT – 22% do usług organizacji szkoleń...
2. Czy w związku z powyższym Spółka może odliczać VAT naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z opodatkowaną, zdaniem Zainteresowanego, organizacją szkoleń...
3. Czy w związku ze zmianą od 1 stycznia 2008 r. brzmienia art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, swoim postępowaniem Wnioskodawca nie naraża kontrahentów na brak możliwości odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu jego usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wszelkie usługi świadczone odpłatnie na terytorium kraju są, co do zasady opodatkowane.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku 4 do ustawy o VAT. W pozycji 7 załącznika zostały wymienione usługi w zakresie edukacji, sklasyfikowane w PKWiU w grupie 80. Wynikałoby z tego, iż wszelkie usługi szkoleniowe są zwolnione od VAT, niezależnie od tego, kto je świadczy – gdyż zwolnienie ma charakter podmiotowy.

Zgodnie z art. 13 (A) (1) (i) VI Dyrektywy o VAT zwolnienie od VAT usług szkoleniowych dotyczy jedynie uprawnionych podmiotów, to znaczy takich, które są z mocy prawa powołane i podlegają prawu publicznemu. Zwolnienie to, według VI Dyrektywy ma charakter podmiotowy – obejmujący instytucje szkoleniowe a nie prywatne firmy. VI Dyrektywa w art. 13 (2) wprowadza szereg warunków, które uprawniają do zwolnienia od VAT usług szkoleniowych.

W polskiej ustawie żadnych ograniczeń nie ma, ale niektóre urzędy skarbowe kwestionują prawo do zwolnienia od VAT tych usług. Dla przykładu Drugi Urząd Skarbowy w Białymstoku w interpretacji z dnia 24 listopada 2005 r. nr IIUSppII/443-252/334a/257/05/JR stwierdził, iż jeżeli świadczy się usługi szkoleniowe, które są jedynie częścią kompleksowej usługi organizacji szkolenia to właściwą stawką jest stawka podstawowa 22%.

Ponadto, wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 października 2005 r. umożliwia podatnikom pomijanie regulacji krajowych w sytuacji niezgodności przepisów krajowych z dyrektywami unijnymi. Orzecznictwo ETS również uznało prawo podatnika do bezpośredniego powoływania się na postanowienia art. 13 VI Dyrektywy (sprawa C-141/00).

W związku z powyższym Zainteresowany, uwzględniając charakter zwolnienia od VAT oraz odpowiedzialność podatnika za właściwe sklasyfikowanie usług przy niezgodności przepisów krajowych z VI Dyrektywą stosuje do usług organizacji szkoleń stawkę VAT 22%, gdyż uważa że ma do tego prawo, bo usługa edukacyjna jest jedynie częścią składową właściwej usługi.

Spółka uważa również, że w związku z takim postępowaniem – świadcząc usługi opodatkowane, ma pełne prawo do odliczania bez ograniczeń podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z tą sprzedażą.

Uznając prawo podatnika do stosowania stawki VAT 22% do usług organizacji szkoleń, Wnioskodawca uważa, iż nawet po zmianie brzmienia art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT po 1 stycznia 2008 r. Spółka nie narazi swoich kontrahentów na utratę prawa do odliczenia VAT naliczonego z faktur wystawionych przez podatnika – Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Art. 8 ust. 3 ustawy stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% (...).

Zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy – art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy. W pozycji 7 powołanego załącznika do ustawy, zostały wymienione usługi w zakresie edukacji (PKWiU ex 80).

Należy podkreślić, iż zwolnienie od podatku usług edukacyjnych ma charakter przedmiotowy. Nie każdą jednak formę szkolenia można uznać za usługę edukacyjną, a tym samym zwolnioną od podatku od towarów i usług.

W świetle przedstawionych przepisów ustawy przy ustalaniu stawek podatku od towarów i usług stosowanych przy świadczeniu usług na terytorium kraju należy brać pod uwagę przede wszystkim klasyfikacje statystyczne PKWiU, służące identyfikacji usług podlegających temu podatkowi.

Dział 80 PKWIU „usługi w zakresie edukacji” obejmuje usługi w zakresie szkolnictwa podstawowego, średniego i wyższego oraz usługi w zakresie szkolnictwa dla dorosłych oraz innych form kształcenia. Są więc to przede wszystkim usługi edukacyjne realizowane w ramach systemu oświaty przez określone ustawowo podmioty.

Szkolenia realizowane przez pracowników jednego podmiotu gospodarczego, nie mającego za przedmiot działania usług szkolnictwa i kształcenia, na rzecz drugiego podmiotu, nie mają charakteru usług edukacyjnych i nie mogą korzystać ze zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 ustawy.

Organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest Zainteresowany.

Reasumując, tylko w przypadku prawidłowego zaklasyfikowania do właściwego grupowania PKWIU możliwe jest rozstrzygnięcie o zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług danej usługi. W związku z powyższym tut. Organ odniósł się do przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku stanu faktycznego, w którym uznał on świadczone przez siebie usługi, za czynności nie mieszczące się w zakresie usług szkoleniowych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż świadczone przez Zainteresowanego usługi podlegają opodatkowaniu w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż objęcie zwolnieniem od podatku usług edukacyjnych jest zgodne ze stosownymi zapisami VI Dyrektywy, która w art. 13 (A)(1)(i) (oraz odpowiednio art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.) stanowi, że zwolnieniem objęte są usługi kształcenia dzieci i młodzieży. Z brzmienia jej regulacji wynika bowiem, że zwolnienie, obok usług szkolnictwa obejmuje także szkolenia zawodowe oraz szkolenia przekwalifikujące.

Wedle nomenklatury PKWiU jako usługi w zakresie innych form kształcenia mogą one korzystać ze zwolnienia.

Ad. 2. Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z przedstawionym przez Zainteresowanego we wniosku stanem faktycznym, przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22%, czyli wydatki związane z tymi usługami są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W przypadku spełnienia przesłanki określonej w art. 86 ust. 1 ustawy, kolejnym etapem do ustalenia prawa Wnioskodawcy do dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, będzie stwierdzenie, czy wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Reasumując, Wnioskodawca może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabytych towarów i usług związanych z opodatkowanymi czynnościami organizacji szkoleń, pod warunkiem zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodu.

Ad. 3. Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Mając na uwadze rozstrzygnięcie zawarte w pierwszej części niniejszej interpretacji indywidualnej, dotyczącej uznania przedmiotowych usług jako czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie znajdzie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.