INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2008 r. (data wpływu 14 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów pojazdami uniwersalnymi (PKD 60 24 B). Obrót firmy w 2007 roku wyniósł 1.118.696,00 zł. Wartość przychodu ze sprzedaży wraz z podatkiem od towarów i usług w 2007 roku wynosiła 1.364.810,00 zł, czyli 361.229,80 euro po przeliczeniu według średniego kursu NBP z dnia 28 września 2007 roku. Od stycznia 2008 roku Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz wybrał opodatkowanie na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W lutym 2008 roku Wnioskodawca przyjął do używania i dokonał jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych na kwotę 18.050,00 zł.

W marcu 2008 roku nabył ze środków własnych na potrzeby działalności gospodarczej środek trwały – samochód ciężarowy marki MAN typ 28 FNZL - zaliczony do 7 grupy Klasyfikacji Środków Trwałych za kwotę 50.000,00 euro.

Wnioskodawca, nie wcześniej, niż w miesiącu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych, zamierza dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego do wysokości 169.950,00 zł, tak aby łączna kwota odpisów amortyzacyjnych nie przekroczyła równowartości 50.000,00 euro, czyli 188.000,00 zł.

W trakcie prowadzenia działalności w latach 2005-2008, Wnioskodawca nie korzystał z innych form pomocy, niż zastosowana w 2008 roku jednorazowa amortyzacja na kwotę 18.050,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może zastosować art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli dokonać nie wcześniej niż w miesiącu wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej nabytego samochodu ciężarowego do wartości 169.960,00 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On warunki do zastosowania art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ma prawo do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej nabytego samochodu ciężarowego do wartości 169.950,00 zł, gdyż:

1. Wnioskodawca jest małym podatnikiem, w rozumieniu art. 5a pkt 20 ww. ustawy, a przychód ze sprzedaży w 2007 roku nie przekroczył 800.000 euro;
2. nabyty przez Wnioskodawcę środek trwały zaliczony jest do grupy 3-8 Klasyfikacji środków trwałych i nie jest samochodem osobowym;
3. środek trwały Wnioskodawca nabył ze środków własnych i w tym zakresie nie korzystał z pomocy de minimis. Wnioskodawca podaje, że art. 1 ust. 1 lit. g) Rozporządzenia Komisji (WE) z dnia 15 grudnia 2006 r. wyklucza stosowanie przepisów tego rozporządzenia do pomocy przyznawanej na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego dla podmiotów gospodarczych prowadzących działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego. Zdaniem Wnioskodawcy – z przepisów nie wynika, iż firmy transportowe nie mogą skorzystać z innych form pomocy niż sfinansowanie nabycia środka trwałego. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach wymienione są różne formy pomocy, m.in. wymieniona jest pomoc dla dotacji, pomoc w formie ulgi podatkowej czy pomoc w postaci jednorazowej amortyzacji. Wartość pomocy polegająca na przyspieszeniu amortyzacji środka trwałego nie jest pomocą na jego nabycie i zdaniem Wnioskodawcy nie może być z nią utożsamiana;
4. pomoc de minimis, z której zamierza skorzystać Wnioskodawca dotyczy przyspieszonej amortyzacji – wysoki, prawie jednorazowy odpis zmniejszy zobowiązania podatkowe Wnioskodawcy w podatku dochodowym w 2008 roku poprzez podwyższenie odpisu amortyzacyjnego, stanowiącego koszt podatkowy;
5. w styczniu 2008 roku Wnioskodawca nie korzystał z pomocy de minimis. W lutym dokonał jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej środków trwałych na kwotę 18.050,00 zł. Łączna kwota odpisów w 2008 roku nie przekroczy limitu określonego w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a- 22o, z uwzględnieniem art. 23.

W świetle art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

nbspnbsp - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z treścią art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych, czyli w 2008 roku kwota ta nie może przekroczyć 188.000 zł.

Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, w stosunku do niektórych środków trwałych m.in. samochodów osobowych oraz niektórych podatników – nie spełniających kryteriów małego podatnika, a także osób rozpoczynających prowadzenie działalności w warunkach określonych w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przepisy te nie wykluczają możliwości stosowania tej metody amortyzacji w stosunku do innych pojazdów transportu drogowego, w tym samochodów ciężarowych, przez podatników prowadzących działalność w zakresie drogowego transportu towarowego.

Natomiast w myśl art. 22k ust. 8 cytowanej ustawy, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (…).

Przy czym zgodnie z art. 5a pkt 20 wyżej wymienionej ustawy małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. W 2008 roku małymi podatnikami są więc przedsiębiorcy, których przychody ze sprzedaży wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w 2007 roku nie przekroczyły 3.014.000 zł.

Obecnie zasady pomocy de minimis reguluje rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z dnia 28 grudnia 2006 r.). Powyższe rozporządzenie stosuje się od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r., co wynika z art. 6, tego aktu prawnego.

Zgodnie z powołanym przepisem, łączna wartość tej pomocy w okresie trzech lat nie może przekroczyć 200.000 euro, a dla podmiotów gospodarczych działających w sektorze transportu drogowego nie może przekroczyć 100.000 euro.

Jednak art. 1 ust. 1 lit. g) ww. rozporządzenia nie ma zastosowania do pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego, przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego. Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług transportowych.

W świetle powyższego, ulga w postaci jednorazowego odpisu amortyzacyjnego jakkolwiek stanowi pomoc publiczną, to nie stanowi pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego. Zatem podatnicy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarowego mają możliwość korzystania z jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych dla potrzeb tej działalności pojazdów transportu drogowego, w tym samochodów ciężarowych.

Mając na uwadze cytowane powyżej przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy uznać, iż Wnioskodawca może skorzystać z możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego samochodu ciężarowego na zasadach określonych w art. 22k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto należy dodać, iż jednorazowych odpisów amortyzacyjnych środków trwałych Wnioskodawca może dokonać - nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro, czyli w 2008 r. 188.000 zł łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.