INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2008 r. (data wpływu 31 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług gastronomicznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług gastronomicznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza w czerwcu 2008 r. rozpocząć działalność w zakresie prowadzenia hotelu o wysokim standardzie. W budynku hotelu będą wynajmowane pomieszczenia podmiotowi specjalizującemu się w świadczeniu usług gastronomicznych.

Pierwszy rodzaj usług polegać będzie na tym, że integralną częścią usługi hotelowej będzie wydawanie gościom hotelowym posiłków i napoi, np. nocleg wraz ze śniadaniem. Usługi gastronomiczne oferowane dla gości hotelowych będą przez Spółkę nabywane od podmiotu oferującego te usługi. Cena posiłków będzie elementem ceny usługi hotelowej, przy czym przy kalkulacji tej ceny Spółka nie będzie doliczać własnej marży do usługi gastronomicznej. Oznacza to, że kalkulując cenę sprzedaży usługi hotelowej, której integralną częścią będzie usługa gastronomiczna, Spółka wliczy koszt tej usługi w kwocie równej cenie jej nabycia.

W drugim przypadku, gość hotelowy będzie samodzielnie nabywał usługę gastronomiczną od podmiotu prowadzącego restaurację. Zapłata nie będzie przez gościa dokonywana bezpośrednio na rzecz usługodawcy, gość poda jedynie numer pokoju, który ma zostać obciążony. Przy ostatecznym rozliczeniu gościa Spółka pobierze - na podstawie kwitu kelnerskiego - zapłatę za usługi gastronomiczne świadczone przez restaurację, bez doliczania własnej marży. Usługa gastronomiczna będzie odrębnie uwidoczniona na fakturze wystawionej dla klienta. Podmiot świadczący usługi gastronomiczne obciąży Spółkę wartością tej usługi w wysokości równej kwocie, którą Spółka obciąży gościa hotelowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

• Czy w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Spółka będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług gastronomicznych na podstawie przepisu art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług...
• Czy w przypadku odsprzedaży usługi gastronomicznej Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej jej nabycie... - (dotyczy sytuacji samodzielnego nabywania przez gościa usługi gastronomicznej)

Zdaniem Wnioskodawcy ustawa o podatku od towarów i usług oraz klasyfikacje statystyczne nie zawierają definicji usługi turystycznej. Z tego względu należy odwołać się do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 223, poz. 2268 ze zm.), zgodnie z którym za usługi turystyczne uznaje się usługi przewodnickie, hotelarskie oraz wszelkie inne świadczone turystom lub odwiedzającym. W związku z powyższym usługi, które zamierza świadczyć Wnioskodawca – zakwaterowanie w hotelu wraz z wydawaniem posiłków – stanowią usługi turystyki. Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług gastronomicznych w związku ze świadczeniem usług hotelowych. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że identyczne stanowisko zawarto w wyroku WSA w Krakowie z dnia 27 kwietnia 2007 r. sygn. I SA/Kr 1575/06, postanowieniach Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 27 kwietnia 2007 r. Nr 1471/VU-R1/443-12/07/AP, Urzędu Skarbowego w Pile z dnia 16 marca 2005 r. Nr PP/443/15/05 oraz piśmie Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 grudnia 2004 r. Nr PP-077/SIP/1951/04.

W sytuacji występującej w drugim zdarzeniu przyszłym według Wnioskodawcy spełnione będą warunki do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od podmiotu świadczącego usługi gastronomiczne, gdyż zastosowanie znajdą zasady tzw. refakturowania. Usługa gastronomiczna będzie wyodrębniona na fakturach wystawianych dla gości hotelowych, przy czym Spółka ponosić będzie jedynie koszt zakupu tej usługi i w tej samej wartości, bez doliczania ze swojej strony marży, obciążać gościa hotelowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ogólna zasada wskazuje, że odliczenie przysługuje w stosunku do podatku naliczonego, który jest bezpośrednio związany z wykonywanymi przez podatnika czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Natomiast zastrzeżenie odnosi się do przypadków stosowania szczególnych procedur opodatkowania, w ramach których zostało wyłączone to prawo, pomimo że związek ze sprzedażą opodatkowaną istnieje.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

1. przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyki, jeżeli w skład usługi turystyki, opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119, wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne albo jedne i drugie,
2. nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Z cytowanego przepisu wynika, iż co do zasady podatnik nie może dokonać obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w przypadku świadczenia usług innych niż wymienionych w wyjątkach.

Ustawa o podatku od towarów usług nie definiuje pojęcia „usługi turystyki”, wobec tego pojęcie to należy określać przy zastosowaniu wykładni językowej i posiłkować się ogólnie przyjętą definicją wskazaną w słowniku języka polskiego. „Turystyka” to wyjazdy wypoczynkowe, połączone z rekreacją (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo PNN Biblioteka Gazety Wyborczej). A zatem przez usługę turystyki należy rozumieć kompleksową usługę świadczoną na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. W świetle powyższego za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza prowadzić hotel, w którym świadczyć będzie usługi noclegowe wraz ze śniadaniem, tj. wynajem pokoi wraz z usługami gastronomicznymi. Usługi gastronomiczne (śniadania) nabywane będą od niezależnego kontrahenta, prowadzącego działalność gastronomiczną w wynajmowanych od Spółki pomieszczeniach. Spółka wskazuje, że zakupione i wydane śniadania dla gości nocujących w hotelu będą kosztem świadczonej usługi noclegu. Zatem jak wynika z wniosku nabywane przez Spółkę usługi gastronomiczne będą miały związek tylko i wyłącznie ze świadczoną usługą noclegową.

Zgodnie z definicją wynikającą ze Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994 r.) nocleg to wypoczynek nocny, zwłaszcza poza domem w podróży. Natomiast, jak już wspomniano, „turystyka” to wyjazdy wypoczynkowe (zorganizowane lub indywidualne) połączone z rekreacją i rozrywką.

Z treści złożonego wniosku nie wynika, żeby Spółka miała świadczyć dodatkowe usługi w zakresie: transportu, zakupu biletów wstępu itp. Po stronie nabywcy usług mamy zatem do czynienia z gościem hotelowym, a nie z turystą. Usługi turystyki występowałyby w sytuacji, gdyby Spółka w ramach jednej ceny oferowała swoim klientom, poza noclegami i śniadaniem np. przejazd między określonymi miejscami i hotelem, wycieczkę autokarową w trakcie pobytu w hotelu wraz z usługami przewodnickimi itp., przy czym wymienione usługi zostałyby zakupione od podmiotów trzecich. W przedmiotowej sytuacji Spółka świadczy wyłącznie usługę hotelową, na którą składa się usługa noclegu i usługa gastronomiczna (śniadanie).

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 ze zm.) przez usługi turystyczne należy rozumieć usługi przewodnickie, hotelarskie oraz wszelkie inne świadczone turystom lub odwiedzającym.

Należy w tym miejscu podkreślić, że w przepisach art. 119 oraz art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca posłużył się pojęciem „usługi turystyki”, a nie „usługi turystyczne”. Wykładnia językowa tych przepisów oraz analiza definicji słowa „turystyka” wskazują, że usługi turystyki nie są tożsame z usługami turystycznymi w rozumieniu ustawy o usługach turystycznych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż „usługa hotelarska” może stanowić składnik kompleksowego świadczenia jakim jest „usługa turystyki”, jednak zakres przedmiotowy obu pojęć nie jest tożsamy. Nie można zatem usług hotelowych utożsamiać z usługami turystki, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit a) ustawy, bowiem stanowią one usługi o odmiennym charakterze.

Rozstrzygnięcie kwestii opodatkowania usług hotelowych, opisanych we wniosku, zawarto w interpretacji indywidualnej ITPP2/443-300A/08/AP, zgodnie z którą usługi te nie stanowią usług turystyki, o których mowa w art. 119 powołanej ustawy.

Tym samym nabywane przez Wnioskodawcę – w związku ze świadczeniem usług noclegowych - usługi gastronomiczne nie mogą zostać uznane za tożsame z nabywanymi dla potrzeb turystyki i w związku z tym nie mogą zostać objęte wyłączeniem, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy.

Należy w tym miejscu podnieść, że sam Wnioskodawca w treści złożonego wniosku wskazał, iż „niewątpliwie nie jest biurem podróży ani organizatorem wycieczek turystycznych (nie będzie świadczył tego rodzaju usług), a jedynie podmiotem prowadzącym hotel”.

Reasumując, w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, iż Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dotyczących nabycia usług gastronomicznych związanych ze świadczeniem usług noclegowych.

Odnosząc się natomiast do drugiego pytania – w przypadku odsprzedaży przez Spółkę usługi gastronomicznej bez doliczania własnej marży – wystąpi sytuacja tzw. „refakturowania”. Należy wskazać, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie regulują kwestii refakturowania kosztów i nie definiują pojęcia „refakturowanie”. Celem „refakturowania” jest przeniesienie poniesionych kosztów na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, pomimo że podmiot refakturujący danej usługi nie wykonał. „Refaktura” jest więc zwykłą fakturą wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą usługi.

Kwestia odliczenia podatku naliczonego w takiej sytuacji opiera się na takich samych regulacjach jak w przypadku pierwszego pytania Spółki. A zatem nie będzie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług gastronomicznych.

Należy nadmienić, że powołane przez Wnioskodawcę: wyrok WSA w Krakowie z dnia 27 kwietnia 2007 r. sygn. I SA/Kr 1575/06, postanowienia: Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 27 kwietnia 2007 r. Nr 1471/VU-R1/443-12/07/AP, Urzędu Skarbowego w Pile z dnia 16 marca 2005 r. Nr PP/443/15/05 oraz pismo Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 grudnia 2004 r. Nr PP-077/SIP/1951/04 są rozstrzygnięciami konkretnych spraw dotyczących indywidualnych stanów faktycznych, w związku z tym nie mogą stanowić powszechnie obowiązującej wykładni prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.