INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25.04.2008 r. (data wpływu 30.04.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania VAT pożyczek udzielanych Spółce przez podmiot zagraniczny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.04.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania VAT pożyczek udzielanych Spółce przez podmiot zagraniczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

T… Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest podmiotem prawa polskiego, należącym do grupy kapitałowej V… B. V. (dalej: Grupa T…). Spółka zaciąga pożyczki od holenderskiego podmiotu (dalej: Pożyczkodawca). Przeznaczeniem pożyczek jest finansowanie bieżących potrzeb Spółki, związanych z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą polegającą na sprzedaży i serwisie samochodów ciężarowych na terytorium Polski.

Pożyczkodawca jest podmiotem należącym do Grupy T…, mającym siedzibę zarządu i podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Holandii. Pożyczkodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Holandii.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Pożyczkodawca m.in. udziela pożyczek na rzecz podmiotów z Grupy T…, m.in. Spółce. Pożyczkodawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej z tytułu udzielania pożyczek na rzecz podmiotów z Grupy T… w Holandii.

Pożyczkodawca nie posiada udziałów w Spółce. Pożyczkodawca działa na własny rachunek i nie jest pośrednikiem banku ani innych instytucji finansowych.

Warunki, na jakich udzielane są pożyczki określa umowa pożyczki, sporządzana każdorazowo przez strony według określonego wzoru. Wynagrodzeniem Pożyczkodawcy za udzielanie pożyczek są odsetki umowne kalkulowane według stopy ustalanej każdorazowo przez strony przy zawieraniu umowy pożyczki.

Z tytułu odsetek wypłacanych Pożyczkodawcy Spółka, jako podatnik z tytułu importu usług pośrednictwa finansowego (PKWiU 65-67 – zgodnie z grupowaniem dokonanym przez Urząd Statystyczny nr OK – 5672/KU-698/2008 z dnia 07.03.2008 r.), wystawia fakturę wewnętrzną VAT z uwzględnieniem zwolnienia z VAT tych usług oraz wykazuje w deklaracji VAT-7 obrót zwolniony z VAT z tytułu importu takich usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Spółka wnosi o potwierdzenie, że pożyczki udzielane Spółce przez podmiot zagraniczny podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) jako usługa zwolniona z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) stanowi, że opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.

Ze względu na fakt, iż podmiot udzielający pożyczek prowadzi działalność gospodarczą obejmującą m.in. regularne udzielanie pożyczek i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej – udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę stanowi usługę podlegającą podatkowi VAT albo podatkowi od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2, w związku z art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT, w przypadku, gdy usługi finansowe są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty (tutaj: Polska), ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę (tutaj: Holandia) miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona (tutaj: Polska). Zatem w odniesieniu do pożyczek miejscem świadczenia (a zatem także opodatkowania VAT) będzie Polska.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku usług finansowych świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju (tutaj: w Holandii) podatnikami w każdym przypadku są usługobiorcy tych usług (tutaj: Spółka). A zatem do rozliczenia podatku VAT z tytułu pożyczek jako podatnik zobowiązana będzie Spółka.

Podobne stanowisko można znaleźć w postanowieniu Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (sygn. 1472/SPC/436-20/06/PK), gdzie czytamy: „(…) miejscem świadczenia przedmiotowych usług będzie terytorium Polski, pod warunkiem, że kredytodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w kraju swojej siedziby. W takiej sytuacji pożyczki te będą podlegały podatkowi od towarów i usług i na mocy art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przedmiotowe pożyczki będą zwolnione z tego podatku”.

Kierując się dyspozycją art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, Spółka wystąpiła do Urzędu Statystycznego z wnioskiem z dnia 07.02.2008 r. o sklasyfikowanie opisywanych usług udzielania pożyczek. Postanowieniem z dnia 07.03.2008 r. Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego dokonał w oparciu o przedstawiony opis oceny usług, i zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) zaklasyfikował je do grupowania „Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe” (symbol PKWiU 65.22.10-00.90).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. W pozycji 3 załącznika wymienione zostały usługi zakwalifikowane do sekcji J i posiadające oznaczenie PKWiU 65-67 nazwane ogólnie usługami pośrednictwa finansowego.

Zgodnie z oceną Urzędu Statystycznego w Łodzi przytoczoną powyżej, udzielanie pożyczek Spółce przez podmiot zagraniczny z przeznaczeniem na bieżące finansowanie działalności należy zakwalifikować do usług pośrednictwa finansowego, a zatem podlega ono opodatkowaniu VAT jako usługa zwolniona z VAT.

Takie stanowisko powszechnie reprezentowane jest także przez organy skarbowe. Przykładowo, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w interpretacji z 28.12.2005 r. (sygn. 1473/WP/436/252/33/05/JK): „udzielanie pożyczek przez podatnika niezależnie od tego, czy jest objęte zgłoszonym przez niego zakresem działalności, stanowi działalność usługową, określoną w PKWiU (65.22.10-00.90) „usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym”, która na podstawi art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy w związku z pozycją 3 do załącznika Nr 4 do ustawy o VAT jest zwolniona od podatku od towarów i usług (…)”. Analogiczne stanowisko zostało przedstawione m.in. w interpretacjach: Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z 25.01.2006 r., sygn. ZP/436-21/05; Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego z 27.04.2006 r., sygn. PP/443-6-1-BS/06; Naczelnika II Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku – Białej z 11.08.2004 r., sygn. PP/443-62/04/IK; Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z 28.12.2005 r., sygn. 1473/WP/436/252/33/05/JK.

Reasumując, mając na uwadze obowiązujące przepisy, Spółka stoi na stanowisku, iż Spółka podlega podatkowi VAT z tytułu dokonania importu usług finansowych zwolnionych z VAT zakwalifikowanych jako usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług n terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy).

W myśl natomiast art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – w myśl ust. 2 tego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istota umowy pożyczki została zawarta w ustawie z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Zatem, udzielanie pożyczek stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o VAT przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 4. Przepis ten stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 17 ust. 2 ustawy, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Jednocześnie w przypadkach wymienionych w art. 27 ust. 3 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju (art. 17 ust. 3 ustawy).

Art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Stosownie do art. 27 ust. 4 pkt 4 w związku z ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług finansowych – w przypadku gdy usługi te świadczone są na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę – jest miejsce, gdzie nabywca tej usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Zatem, w przypadku świadczenia usług finansowych wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy podmiotem obowiązanym do rozliczenia i zapłaty podatku jest ich usługobiorca. Jednakże należy tutaj podkreślić, że w sytuacji, gdy usługi finansowe są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale nieposiadajacych statusu podatnika, zastosowanie znajdzie zasada ogólna z art. 27 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę przywołane powyżej przepisy, zaciągnięcie przez Spółkę pożyczki od podmiotu zagranicznego będzie stanowić import usług, podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w kraju, jednak tylko w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od tego podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Z kolei w pozycji nr 3 ww. załącznika zawarto sekcję J ex (65-67) tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości
   
   

Ponadto, w objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, iż ex – dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. W pozycji 3 tego załącznika w zamkniętym katalogu usług wyłączonych ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie znajdują się wymienione przez Wnioskodawcę usługi.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż zgodnie z załącznikiem nr 4 poz. 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, usługi udzielania pożyczek zostały przedmiotowo zwolnione z tego podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Urząd Statystyczny w Łodzi zaklasyfikował przedmiotowe usługi udzielania pożyczek wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do grupowania PKWiU 65.22.10-00.90 „Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe”.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż pożyczka udzielona Spółce, przez podatnika posiadającego siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, stanowi import usługi finansowej, która na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jest zwolniona na terenie Polski z opodatkowania VAT, pod warunkiem jednakże, że pożyczkobiorca będzie posiadał status podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto, tu. organ podatkowy informuje, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.