INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.04.2008r. (data wpływu 30.04.2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (nie związanych z zasobami mieszkaniowymi) zarówno przejętych w trwały zarząd jak i nabytych z własnych środków :

• w części dot. uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonanych od środków trwałych przyjętych w trwały zarząd jest nieprawidłowe,
• w części dot. uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonanych od środków trwałych nabytych z własnych środków jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30.04.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (nie związanych z zasobami mieszkaniowymi) zarówno przejętych w trwały zarząd jak i nabytych z własnych środków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawcą jest zakład budżetowy nie mający osobowości prawnej, podległy Urzędowi Miasta S. W ramach swojej działalności wykonuje następujące czynności:

• Wynajem lokali mieszkalnych i użytkowych,

• Usługi cmentarne i administracyjne cmentarza komunalnego,

• Administracja targowisk miejskich,

• Składowisko śmieci,

• Usługi komunalne i budowlane na rzecz Urzędu Miasta.
  
  

W ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej działalności posiada:

• Środki trwałe przejęte od Urzędu Miasta w zarząd-budynki mieszkalne,

• Środki trwałe przejęte od Urzędu Miasta na czas nieograniczony w trwały zarząd,

• Środki trwałe zakupione z własnych środków.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do kosztów uzyskania przychodów w zakładzie budżetowym należy przyjmować odpisy amortyzacyjne od środków trwałych będących w posiadaniu Z.... (za wyjątkiem budynków mieszkalnych i budowli związanych z budownictwem mieszkalnym) zarówno przejętych w trwały zarząd jak i nabytych z własnych środków w ramach prowadzonej działalności...

Wnioskodawca, sporządzając CIT-8 za 2007r. w kosztach uzyskania przychodów nie uwzględnił kosztów amortyzacji sugerując się faktem, że amortyzacja w zakładzie budżetowym nie jest kosztem księgowym.

Po przeanalizowaniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca zmienił swoje stanowisko i obecnie twierdzi, że do kosztów uzyskania przychodów działalności opodatkowanej powinien przyjąć statystycznie naliczoną amortyzację od wszystkich środków trwałych, z wyjątkiem budynków mieszkalnych i budowli służących działalności mieszkalnej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy należy dokonać korekty CIT-8 za rok 2007.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Instytucję trwałego zarządu uregulowana została w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Jednostka organizacyjna, na rzecz której ustanowiono trwały zarząd, ma przede wszystkim prawo do korzystania z nieruchomości w celu prowadzenia działalności należącej do zakresu jej działania, a w szczególności do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu prawa budowlanego, za zgodą organu nadzorującego, oraz do oddania nieruchomości w najem, dzierżawę lub użyczenie. Czas oddania nieruchomości w trwały zarząd może być oznaczony albo nie oznaczony. Trwały zarząd ustanawia i przekazuje właściwy organ, który również stwierdza jego wygaśnięcie w określonych przypadkach - w drodze decyzji administracyjnej. Do trwałego zarządu stosuje się pomocniczo przepisy Kodeksu cywilnego o użytkowaniu.

Zgodnie z przyjętą w orzecznictwie tezą, skutkiem prawnym przekazania wchodzącej w skład zasobu nieruchomości w trwały zarząd nie jest wyłączenie (wyjście) danej nieruchomości z zasobu. Jest nim wyłącznie przekazanie nieruchomości w faktyczne władanie trwałego zarządcy, rozumiane jako gospodarowanie tą nieruchomością. Oddana w trwały zarząd nieruchomość nie przechodzi do zasobów zarządcy, a pozostaje w dalszym ciągu w składzie zasobu. W odniesieniu do powierzonego jej mienia państwowego, w opisanym stanie faktycznym – Z....- jest jednostką organizacyjną Skarbu Państwa.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 16 ust.1 pkt 63, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

a) nabytych nieodpłatnie, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku,

b) jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte, lecz nie zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

c) oddanych do nieodpłatnego używania, z wyjątkiem nieruchomości - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania,

d) nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

Jednocześnie zgodnie z art. 16a ust.1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
   
   

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
  
  

Zgodnie z ust. 2 przepisy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych",
2. budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
3. składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

• zwane także środkami trwałymi

4. tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie "statki" o symbolu 35.11, zaliczone do branży 1051-1053 Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW) Głównego Urzędu Statystycznego (Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 i z 1999 r. Nr 92, poz. 1045).

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych (Dz. U. Nr 6, poz. 39), poprzez zmianę brzmienia zapisu § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. (Dz. U. Nr 6, poz. 35 ze zm.), pozbawiło użytkowników środków trwałych, oddanych im do nieodpłatnego używania przez Skarb Państwa lub gminę, prawa do amortyzacji podatkowej tych środków. Zmiana rozporządzenia dotyczyła środków trwałych wprowadzonych do ewidencji lub wykazu od dnia 1 stycznia 1999 r.; podatnicy ci zachowali prawo do amortyzacji podatkowej dla środków trwałych otrzymanych w nieodpłatne używanie do końca 1998 r.

Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz.U. Nr 95, poz. 1101) nie zawiera przepisu umożliwiającego kontynuowanie amortyzacji nieodpłatnie używanych środków trwałych przejętych od Skarbu Państwa lub gminy, w tym także przyjętych do używania do końca 1998 r., dlatego też środki te, począwszy od dnia 1 stycznia 2000 r., nie podlegają amortyzacji podatkowej.

W przypadku odpłatnego używania środków trwałych nie będących własnością zakładu, kosztem uzyskania przychodów będą opłaty z tytułu ich używania. Przepisy ustawy dopuszczają możliwość amortyzowania środków trwałych nie będących własnością podatnika jeżeli są to składniki wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1 ustawy, wówczas korzystający może dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Reasumując, odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych przejętych w trwały zarząd nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 16a ust.1 ustawy, Wnioskodawca może ująć w kosztach uzyskania przychodów odpisy amortyzujące dokonane jedynie od środków trwałych wytworzonych lub nabytych ze środków wypracowanych przez zakład. Jednocześnie, należy podkreślić, że Wnioskodawca ma prawo dokonania korekty CIT-8 za 2007r. w części dotyczącej odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów.

W świetle stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się :

• w części dot. uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonanych od środków trwałych przyjętych w trwały zarząd jest nieprawidłowe,
• w części dot. uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonanych od środków trwałych nabytych z własnych środków jest prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock