INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (jt. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2008 roku (data wpływu 14 kwietnia 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d, wskazanej ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2008 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d wskazanej ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza podwyższyć kapitał zakładowy, który zostanie objęty przez nowego wspólnika, którym będzie spółdzielnia w likwidacji. Podwyższony kapitał zakładowy objęty zostanie przez spółdzielnię w likwidacji za wkład niepieniężny w postaci całego przedsiębiorstwa spółdzielni w rozumieniu art. 55¹ ustawy – Kodeks cywilny. Podwyższenie kapitału Spółki odbędzie się z zastosowaniem tzw. agio, a więc wartość wnoszonego jako wkład niepieniężny przedsiębiorstwa będzie wyższa od wartości nominalnej objętych udziałów, a cała nadwyżka zgodnie z postanowieniami art. 154 ustawy – Kodeks spółek handlowych zostanie przekazana na fundusz zapasowy Spółki. W ramach przedmiotowego przedsiębiorstwa nabyte zostaną środki trwałe. Nabywane środki trwałe to zarówno grunty, prawa wieczystego użytkowania gruntów określone w art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i inne środki trwałe określone pod literą b, powyższego punktu. Środki trwałe nabyte w ramach aportu przedsiębiorstwa podlegające amortyzacji będą przez Spółkę amortyzowane, a niektóre z tych środków planowane są do sprzedaży.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego Spółki objętego za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa odbędzie się z zastosowaniem tzw. agio, a więc wartość wnoszonego jako wkład niepieniężny przedsiębiorstwa będzie wyższa od wartości nominalnej objętych udziałów, a cała nadwyżka zgodnie z postanowieniami art. 154 ustawy – Kodeks spółek handlowych zostanie przekazana na fundusz zapasowy Spółki, to czy dla ustalenia wysokości odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych ma zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego Spółki objętego za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa odbędzie się z zastosowaniem tzw. agio, a więc wartość wnoszonego jako wkład niepieniężny przedsiębiorstwa będzie wyższa od wartości nominalnej objętych udziałów, a cała nadwyżka zgodnie z postanowieniami art. 154 ustawy – Kodeks spółek handlowych zostanie przekazana na fundusz zapasowy Spółki, to dla ustalenia wysokości odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwagi na fakt, iż w tym przypadku stosuje się art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 10a ww. ustawy. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie różnicuje dwa rodzaje wkładów niepieniężnych, czyli wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i wkładu niepieniężnego w innej postaci. Art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d, cytowanej ustawy ma zastosowanie do wkładów niepieniężnych w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, a jednocześnie jego zapisy nie dają się powiązać z zapisami art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 10a wymienionej ustawy, ponieważ wartość początkowa środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład nabytego przez Spółkę w drodze aportu przedsiębiorstwa, dla rozliczenia którego zastosowano tzw. agio, nie odpowiada wartości przedsiębiorstwa, gdyż w ramach przedsiębiorstwa nabyto również inne składniki majątkowe nie stanowiące środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych oraz przejęto zobowiązania wpływające na wartość przedsiębiorstwa. W związku z tym, nie ma możliwości zastosowania dla takiej sytuacji art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d, czyli ustalenia części wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych, która nie została przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jt. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu – z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d, powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych: nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

Zauważyć należy, iż w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zauważyć, iż art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d, ww. ustawy traktuje jedynie o środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, tym samym zgodnie z wykładnią literalną należy stwierdzić, iż przepis ten nie ma zastosowania do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład nabytego w formie wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa, gdyż bezpośrednio z treści powyższego przepisu tak nie wynika.

Reasumując, jeżeli do Spółki zostanie wniesione przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie tut. organ wskazuje, iż kwestia możliwości wniesienia w formie aportu przez spółdzielnię w likwidacji całego przedsiębiorstwa spółdzielni do Spółki nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.