INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2008 r. (data wpływu 05 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 27 listopada 2006 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość składającą się z działki gruntu nr (…), która powstała w wyniku podziału działki nr (…) stanowiącej część gospodarstwa rolnego, tj. nieruchomości rolnej z zabudowaniami w rozumieniu art. 46¹ ustawy Kodeks cywilny. Dla miejscowości, w której położona jest działka Zainteresowanego brak jest planu zagospodarowania przestrzennego a w ewidencji gruntów przedmiotowa nieruchomość oznaczona jest jako grunty orne, pastwiska trwałe. Na dzień zakupu nie była na nią wydania decyzja o warunkach zabudowy. Z uwagi na zamiar rozpoczęcia budowy na ww. gruncie Wnioskodawca w dniu 27 listopada 2006 r. wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy działki nr (…), którą otrzymał 15 marca 2007 r. Następnie wystąpił o pozwolenie na budowę, które otrzymał decyzją z dnia 30 kwietnia 2007 r. W trakcie trwania budowy Zainteresowany wystąpił do właściwego organu administracji samorządowej z wnioskiem o wydanie decyzji o podziale posiadanej przez siebie nieruchomości na trzy działki, którą otrzymał w dniu 11 grudnia 2007 r. Aktualnie trwają prace geodezyjne związane z podziałem. Po zakończeniu budowy domu jednorodzinnego Wnioskodawca planuje go sprzedać wraz z przynależną działką gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po sprzedaży domu jednorodzinnego wraz z przynależną działką należy zapłacić podatek dochodowy według:

1. art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., tj. zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), czy też
2. art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien On zapłacić podatek dochodowy od sprzedaży domu wraz z działką na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w chwili zakupu, tj. w dniu 27 listopada 2006 r. w rozumieniu art. 46¹ ustawy kodeks cywilny przedmiotowa nieruchomość stanowiła nieruchomość rolną i nie były na nią wydane warunki zabudowy. Natomiast w dniu 15 marca 2007 r. z chwilą wydania decyzji o warunkach zabudowy działka nr 205/1 AM-2 zmieniła swoje przeznaczenie i stała się nieruchomością w rozumieniu art. 46 § 1 ustawy kodeks cywilnych. W opinii Zainteresowanego ustawodawca określając w art. 7 ust.1 ww. ustawy zmieniającej zasady przejściowe miał na myśli odpłatne zbycie nieruchomości w rozumieniu art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., a nie nieruchomości rolnej w rozumieniu art. 46¹ ustawy Kodeks cywilny, którym to rodzajem nieruchomości w chwili nabycia była zakupiona przez Wnioskodawcę działka gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w tej ustawie w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 roku.

Punkt wyjścia dla rozważań zmierzających do podjęcia rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowi analiza treści art. 10 ust. 1 pkt 8) lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2006 r.

W myśl powołanego przepisu, źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zatem, gdy odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, podstawowe znaczenie dla powstania z tego tytułu obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych ma data (termin) nabycia nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie”. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8) ww. ustawy nie określa szczególnych sposobów nabycia, czy wyjątków od jego potocznego rozumienia. W związku z tym za nabycie uznaje się taki stan faktyczny, w którym dana osoba włada nieruchomością jak właściciel.

Podstawową formą nabycia nieruchomości jest zawarcie umowy kupna-sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy, w której dotychczasowy właściciel zobowiązuje się do przeniesienia prawa własności do nieruchomości na jej nabywcę. Przy czym umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być dla jej ważności zawarta w formie aktu notarialnego – art. 158 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Ponadto na tle rozpatrywanej sprawy wymaga wyjaśnienia znaczenie wyrażenia „nieruchomość”, użytego w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8) lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również to pojęcie nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zatem odwołać się do przepisów prawa cywilnego. Jak stanowi art. 46 ww. ustawy Kodeks cywilny, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Prawo polskie wyróżnia więc trzy rodzaje nieruchomości: gruntowe, budynkowe, części budynków (lokalowe).

W świetle przytoczonej definicji nieruchomości należy podkreślić, że przepisy prawa cywilnego traktują nieruchomości gruntowe jako jedną kategorię nieruchomości, nie różnicując ich ze względu na ich przeznaczenie, funkcję. Stąd również znaczenie nieruchomości użyte w zapisie art. 10 ust. 1 pkt 8) ustawy o podatku dochodowym, należy traktować w szerokim tego słowa znaczeniu. Z tego względu dla powstania obowiązku podatkowego na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8) lit. a) ustawy, bez znaczenia jest, czy zbywana nieruchomość stanowi grunt rolny, leśny, budowlany itp. W tym przepisie nie wprowadzono zasady odmiennego traktowania nieruchomości, w zależności od ich przeznaczenia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że ww. nieruchomość została nabyta w 2006 r. Następnie w związku z brakiem planu zagospodarowania przestrzennego w celu realizacji budowy domu jednorodzinnego Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy i pozwolenie na budowę. Zatem stwierdzić należy, że do sprzedaży ww. nieruchomości zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej będzie miał zastosowanie przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Na powyższe nie ma wpływu fakt zmiany przeznaczenia gruntu jak również dokonanie fizycznego podziału nieruchomości na mniejsze działki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.