INTERPRETACJ INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana T. przedstawione we wniosku z dnia 08 kwietnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 11 kwietnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udostępnienia zleceniobiorcy środków transportu oraz miejsc noclegowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udostępnienia zleceniobiorcy środków transportu oraz miejsc noclegowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy zlecenia, zleceniobiorca wykonuje pewne czynności faktyczne i prawne na rzecz zleceniodawcy w zamian za określone w umowie wynagrodzenie. Ponieważ zlecenie wykonywane jest w różnych miejscach w kraju i za granicą, w celu umożliwienia prawidłowego wykonania zlecenia przez zleceniobiorcę, zleceniodawca udostępnia zleceniobiorcy miejsca noclegowe lub umożliwia mu przemieszczanie się poprzez udostępnienie zleceniobiorcy określonych środków transportu. Zważywszy na fakt, że wskazane wyżej czynności faktyczne służą prawidłowemu wykonaniu zlecenia przez zleceniobiorcę, nie wchodzą one w zakres wynagrodzenia, które jest określone kwotowo w łączącej strony umowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podejmowanie przez zleceniodawcę określonych działań takich jak np. udostępnienie zleceniobiorcy miejsca noclegowego lub udostępnienie mu środka transportu celem prawidłowego wykonania zlecenia będą stanowiły dla zleceniobiorcy przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym zachodzi sytuacja, w której zleceniodawca podejmuje określone działania celem umożliwienia zleceniobiorcy prawidłowego wykonania zlecenia. Ponieważ zlecenie wykonywane jest w różnych miejscach w kraju i za granicą, działania polegające na umożliwieniu zleceniobiorcy przemieszczania się oraz zapewnieniu mu miejsca noclegowego są niezbędne dla wykonania czynności przez zleceniobiorcę i wchodzą w zakres niezbędnego współdziałania stron przy wykonywaniu umów wzajemnych (art. 354 Kodeksu cywilnego). Z uwagi na powyższe, działanie takie nie może być traktowane jako ekwiwalent (świadczenie odpłatne) świadczenia zleceniobiorcy polegającego na wykonaniu zlecenia. Podobnie nie może być również traktowane jako forma użyczenia (świadczenia nieodpłatne) albowiem świadczenie to służy wykonaniu przez zleceniobiorcę określonych czynności na rzecz zleceniodawcy. Logiczną konsekwencją powyższej argumentacji jest konkluzja stwierdzająca, iż w opisywanym wyżej przypadku nie wystąpi obowiązek ustalenia dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa powyżej. Wnioskodawca nadmienia, iż w odniesieniu do zbliżonego stanu faktycznego za wskazaną powyżej interpretację opowiedział się Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu (II MUS-WP/434/1506/04).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów są przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zleceniodawca udostępnia zleceniobiorcy miejsca noclegowe lub umożliwia mu przemieszczanie się poprzez udostępnienie określonych środków transportu.

W myśl art. 11 ust.1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W celu prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku przychodu z tytułu umowy zlecenia należy jednak odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).Stosownie do art. 734 § 1 oraz art. 735 § 1 Kodeksu przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie, a za wykonanie zlecenia, jeżeli z umowy ani okoliczności nie wynika inaczej, należy się wynagrodzenie. Wynagrodzenie zwykle odpowiada wykonanej pracy, a co do jego wysokości strony umawiają się w zawartej umowie. Oprócz wypłaty wynagrodzenia przepisy Kodeksu cywilnego nakładają dodatkowo na zleceniodawcę m.in. obowiązek zwrotu zleceniobiorcy wydatków, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, o czym stanowi art. 742 Kodeksu.Z powyższego wynika zatem, że zwrot wydatków nie jest utożsamiany z wynagrodzeniem za wykonanie zlecenia chyba, że strony umówiłyby się inaczej.

W przedmiotowej sprawie, zgodnie z informacją wnioskodawcy, łącząca strony umowa zlecenia kwotowo określiła wysokość wynagrodzenia. Niezależnie od wynagrodzenia zleceniodawca, celem zapewnienia prawidłowej realizacji umowy, zapewnia zleceniobiorcy środek transportu i miejsca noclegowe.Ponieważ zlecenie wykonywane jest w różnych miejscach kraju i za granicą poniesienie kosztów transportu i noclegu przez zleceniobiorcę byłoby niezbędne, a koszty te na podstawie wskazanego art. 742 Kodeksu cywilnego, przy braku przeciwnych postanowień, musiałby zwrócić zleceniobiorcy zleceniodawca, gdyż koszty te winny obciążać zleceniodawcę a nie przyjmującego zlecenie. Skoro zatem strony umówiły się, że zamiast zwracać wydatki zleceniodawca zapewni zleceniobiorcy potrzebny do wykonania czynności transport i nocleg, należy uznać, że po stronie zleceniobiorcy nie powstaje ani odpłatne ani nieodpłatne świadczenie, a przychodem do opodatkowania jest wyłącznie ustalone w umowie wynagrodzenie za wykonanie zlecenia.

Reasumując, jeżeli powyższe przesłanki zostaną spełnione, a z umowy zlecenia będzie wynikało wprost, że zleceniodawca udostępnia swój własny środek transportu zleceniobiorcy jak również zapewnia miejsca noclegowe, a zleceniobiorca będzie ten środek transportu wykorzystywał wyłączne do celów realizacji zleconego zadania to nie powstanie obowiązek ustalenia przychodu po stronie zleceniobiorcy podlegającego opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego też uznano stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.