INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2012 r. (data wpływu 9 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni razem z mężem jest na prawach małżeńskiej wspólności majątkowej, właścicielem gruntów rolnych nabywanych w następującej kolejności:

1. zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu rolnego działka 53/34 5.0960 ha,
2. zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu rolnego działka 53/37 14.1903 ha. Prawo wieczystego użytkowania zostało przekształcone w prawo własności,
3. zakup działki grunt rolny 2/2 - 1.9575 ha, który wszedł w skład istniejącego gospodarstwa rolnego,
4. zakup gruntu rolnego 53/36, 53/41, 53/43 - 5.8777 ha, który wszedł w skład istniejącego gospodarstwa rolnego,
5. Wnioskodawczyni razem z mężem zakupiła grunt rolny, działka 3/6 i 3/7 - 4.709 ², położona w P. Ww. nieruchomość - grunt rolny wszedł w skład istniejącego gospodarstwa rolnego,
6. zakup działek przylegających do gruntów rolnych Zainteresowanej i jej męża 53/49 (droga), 53/50 (droga) w celu poprawy zagospodarowania terenu,
7. zakup działki 128 - 1.2455 ha grunt rolny, który wszedł w skład istniejącego gospodarstwa rolnego,
8. zakup działki 131 - 1.2482 ha grunt rolny, który wszedł w skład istniejącego gospodarstwa rolnego,
9. zakup działki 220 i 221/5 - 7.2415 ha (powierzchnia łączna) grunt rolny, który wszedł w skład gospodarstwa rolnego,
10. zakup działki 131 - 0.7779 ha grunt rolny, który wszedł w skład gospodarstwa rolnego,
11. zakup działki 32 - 13.0193 ha grunt rolny, który wszedł w skład gospodarstwa rolnego.
    
    

Decyzją burmistrza gminy K. działka, grunt rolny, 53/34 została podzielona na 53/46 (1.0035 ha), 53/47 (1.0111 ha), 53/55 (3.0660 ha) i 53/54 (0.0154 ha). Działka 53/46 została przekazana w drodze darowizny córce. Działki 53/47 i 53/54 zostały 15 grudnia 2004 r. sprzedane. W gospodarstwie rolnym pozostała działka 53/55 (3.0660 ha). Działki 53/57 i 53/41 zostały podzielone ze względu na budowę drogi przez (…) na działki 53/62, 53/63, 53/58 i 53/59. Na ten podział Wnioskodawczyni razem z mężem nie miała żadnego wpływu. Po tym podziale działki 53/63 i 53/59 w roku 2004 zostały wykupione przez (…). Działki 53/62, 53/63 i 53/58, grunty rolne zostały sprzedane 19 lipca 2007 r.

Zainteresowana razem z mężem zamierza w najbliższym czasie działki 3/6 i 3/7 wchodzące w skład gospodarstwa rolnego podzielić na działki 3/11 - 1019 ², 3/12 - 340 ² (droga wewnętrzna), 3/13 - 995 ², 3/14 - 1150 ², 3/15 - 1133 ² i 3/16 - 72 ² (droga wewnętrzna) Działki 3/12 i 3/16 stanowią drogę wewnętrzną. W najbliższym czasie zamierzają oni ww. działki sprzedać.

Nieruchomość, działka 3/6 i 3/7, które zamierzają podzielić i sprzedać nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego. Jest wydana decyzja nr … polegająca na budowie 4 budynków mieszkalnych w zabudowie wolnostojącej. Zakup wszystkich gruntów rolnych związany był wyłącznie z prowadzeniem gospodarstwa rolnego a nie z zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Grunty te nie służyły do pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nieruchomości gruntowe będące przedmiotem zapytania zostały przez Wnioskodawczynię i jej męża kupione w roku 2001. Prowadzą oni gospodarstwo rolne do dnia dzisiejszego. Nie prowadzą działalności gospodarczej. Wynajmują dom, pomieszczenia użytkowe - najem rozliczają według skali podatkowej. Z tego tytułu mąż jest podatnikiem podatku VAT. Zainteresowana i jej mąż są osobami fizycznymi, a wymienione grunty rolne są ich majątkiem osobistym.

Interpretacja ma dotyczyć gruntów rolnych 3/6 i 3/7, które cały czas są wykorzystywane do działalności rolniczej. W związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego mają oni status rolnika ryczałtowego, zwolnionego od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Grunty rolne nie są udostępniane osobom trzecim, sami prowadzą gospodarstwo rolne.

Wnioskodawczyni nie dokonywała wraz z mężem żadnych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży, wystąpiła wyłącznie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, tylko w celach informacyjnych - było to ponad 5 lat temu. Decyzją Prezydenta Miasta P. nr … na wniosek Wnioskodawczyni i jej męża określono przeznaczenie przedmiotowych gruntów pod budowę czterech budynków mieszkalnych w zabudowie wolnostojącej.

Obecnie z mężem rozważa ona sprzedaż czterech działek wraz z gruntem przeznaczonym na drogi wewnętrzne. W tym celu Zainteresowana wystąpiła wraz z mężem w roku 2011 o podział nieruchomości. Postanowieniem Dyrektora Zarządu Geodezji i Katastru Miejskiego zaopiniowano pozytywnie podział nieruchomości. W 2012 r. została wydana decyzja przez Zarząd Geodezji i Katastru Miejskiego, orzekająca podział nieruchomości 3/6 i 3/7 (decyzja w załączeniu), z której to wynika, że działki 3/11, 3/13, 3/14 i 3/15 przeznaczone są pod realizację budynków mieszkalnych, a działki 3/12 i 3/16 mają stanowić drogę wewnętrzną do obsługi komunikacji wydzielonych działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż gruntów rolnych (dz. 3/6 i 3/7 - podzielone na działki) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż tych działek rolnych należących do gospodarstwa rolnego nie rodzi obowiązku z zakresu podatku VAT. Wynika to z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 533 ze zm.) oraz obowiązującej nasz kraj Dyrektywy 2006/112/WE. Mając na uwadze treść przepisów unijnych stwierdzić należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łącznie spełnienie dwóch przesłanek:

• po pierwsze dana czynność musi być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług,
• po drugie czynność wykonana musi być przez podmiot, który w świetle art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT, jest osobą prawną, jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, osobą fizyczną wykonującą działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultaty takiej działalności.
  
  

Ustawa o VAT definiuje również pojęcie działalności gospodarczej stanowiąc w ust. 2 art. 15, że jest to wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych przepisów wynika jasno, że status podatnika w podatku od wartości dodanej wynika z wykonania czynności opodatkowanej, ale wykonywanej wyłącznie w ramach działalności gospodarczej. Uzależnienie podatnika od prowadzenia działalności gospodarczej wynika z charakteru tego podatku występującego wyłącznie w obrocie gospodarczym, aby zagwarantować neutralność tego podatku.

W ocenie Zainteresowanej i jej męża istotne dla rozpatrzenia wniosku są tezy orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10. Trybunał uznał, że podatnik podlega podatkowi VAT gdy występuje w charakterze podatnika jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystanych przez handlowca a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Działalność takiej osoby musi przybrać charakter profesjonalny, zorganizowany. Działania Wnioskodawczyni i jej męża ograniczyły się wyłącznie do wystąpienia przed pięcioma lata o wydanie decyzji o określenie przeznaczenia wskazanych gruntów. W roku 2011 postanowili oni zbyć cztery działki przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową. W tym celu wystąpili o podział gruntów - działek 3/6 i 3/7. Sprzedaż zlecą profesjonalnemu pośrednikowi. Żadne inne czynności wobec wskazanych działek nie były dokonywane. Zatem w ocenie Zainteresowanej i jej męża w świetle powołanego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości nie można im przypisać profesjonalnego działania w zakresie sprzedaży czterech działek powstałych z zakupionego w roku 2001 gruntu rolnego (3/6 i 3/7) na powiększenie gospodarstwa rolnego.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni wniosła o potwierdzenie jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, „Mienie”, „Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego”, Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, „Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz”, Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określając w ustawie o podatku od towarów i usług czynności podlegające opodatkowaniu ustawodawca odszedł od czysto cywilistycznego pojęcia dostawy towarów jako przeniesienia własności towaru. Definiując w art. 15 ust. 1 ustawy pojęcie podatnika, uwzględnił definicję zawartą w art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (77/388/EWG) (Dz. U. UE L 145 ze zm.) , który stanowi, że „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Akapit 2 cyt. artykułu stanowi, że „działalność gospodarcza”, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. b cyt. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanych z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności (…) dostawy terenu budowlanego. Przez „teren budowlany” rozumie się każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary, czy usługi zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zapisem art. 2 pkt 15 ustawy, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodkowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin: „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

W myśl pkt 16 ww. artykułu, pod pojęciem „gospodarstwo rolne” należy rozumieć gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Z kolei pkt 20 tego artykułu określa, iż pod pojęciem „produktów rolnych” należy rozumieć towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Należy wskazać, że rolnicy wykonujący działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i są podatnikami tego podatku, z tym że dokonując dobrowolnej rejestracji uzyskują status czynnego podatnika, a w przypadku braku rejestracji - są podatnikami zwolnionymi rolnikami ryczałtowymi.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy jednak zaznaczyć, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, podatnicy dokonujący dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, bez względu na wysokość osiągniętych obrotów nie mogą skorzystać ze zwolnienia podmiotowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni razem z mężem jest na prawach małżeńskiej wspólności majątkowej, właścicielem m.in. gruntu rolnego nabytego (działka 3/6 i 3/7 - 4.709 ²), położonej w P. Nieruchomość ta powiększyła istniejące gospodarstwo rolne. Zainteresowana razem z mężem zamierza w najbliższym czasie działki 3/6 i 3/7 wchodzące w skład gospodarstwa rolnego podzielić na działki 3/11 - 1019 ², 3/12 - 340 ² (droga wewnętrzna), 3/13 - 995 ², 3/14 1150 ², 3/15 - 1133 ² i 3/16 - 72 ² (droga wewnętrzna). W najbliższym czasie zamierzają oni ww. działki sprzedać. Przedmiotowa nieruchomość nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Jest wydana decyzja polegająca na budowie 4 budynków mieszkalnych w zabudowie wolnostojącej.

Jak wskazała Wnioskodawczyni zakup gruntów związany był wyłącznie z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, a nie z zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Grunty te nie służyły do pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni i jej mąż mają status rolnika ryczałtowego, zwolnionego od podatku od towarów i usług. Grunty te nie były udostępniane osobom trzecim, sami oni prowadzili gospodarstwo rolne.

Zainteresowana wskazała ponadto, iż nie dokonywała ani ona, ani jej mąż żadnych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Jednocześnie wyjaśniła, iż w celach informacyjnych wystąpiła z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy było to ponad 5 lat temu. Decyzją Prezydenta Miasta P. na wniosek Wnioskodawczyni i jej męża określono przeznaczenie przedmiotowych gruntów pod budowę czterech budynków mieszkalnych w zabudowie wolnostojącej.

Obecnie z mężem rozważa ona sprzedaż czterech działek wraz z gruntem przeznaczonym na drogi wewnętrzne. W tym celu Zainteresowana wystąpiła wraz z mężem w roku 2011 o podział nieruchomości. Postanowieniem Dyrektora Zarządu Geodezji i Katastru Miejskiego zaopiniowano pozytywnie podział nieruchomości. W 2012 r. została wydana decyzja przez Zarząd Geodezji i Katastru Miejskiego, orzekająca podział nieruchomości 3/6 i 3/7, z której to wynika, że działki 3/11, 3/13, 3/14 i 3/15 przeznaczone są pod realizację budynków mieszkalnych, a działki 3/12 i 3/16 mają stanowić drogę wewnętrzną do obsługi komunikacji wydzielonych działek.

Ponadto, jak wskazała Wnioskodawczyni, wystąpiła ona o podział gruntów - działek 3/6 i 3/7, a ich sprzedaż zleci profesjonalnemu pośrednikowi.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia Wnioskodawczyni w celu dokonania dostawy gruntów podjęła/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że Wnioskodawczyni sprzedając działki budowlane będzie działać w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybrała formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni powzięła działania wskazujące na wykorzystanie posiadanych nieruchomości w celu osiągnięcia korzyści majątkowych uzyskanych z ich sprzedaży, które to działanie wskazuje, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą a nie zarządem majątkiem prywatnym. Z kilku wskazanych przez Wnioskodawczynię okoliczności zdarzenia wynika, że będziemy mieć do czynienia z aktywnością w zakresie obrotu nieruchomościami, które wskazywać będą, że czynności sprzedającej przybiorą formę zawodową (profesjonalną) a konsekwencji zorganizowaną. Za takim rozwiązaniem przemawiają następujące okoliczności: wystąpienie przez Wnioskodawczynię do uprawnionego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, wyodrębnienie z nieruchomości, związanej z wykonywaniem działalności gospodarczej 6 działek (w tym 2 pod drogę wewnętrzną), wydzielenie drogi, zlecenie sprzedaży tych działek profesjonalnemu pośrednikowi.

W przedmiotowej sprawie istotne jest zwłaszcza to, iż podział gruntów nie nastąpił niezależnie od woli Wnioskodawczyni lecz z jej inicjatywy, na jej wniosek, a sprzedaż dokonywana będzie za pośrednictwem profesjonalnego podmiotu zajmującego się obrotem nieruchomościami.

Z powyższego wynika, iż w przedmiotowej sprawie nastąpi ciąg zdarzeń, które mogą świadczyć o aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które z kolei wskazywać będą, że czynności Wnioskodawczyni przybiorą formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną, przesądzając o uznaniu jej za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.

Tym samym uznać należy, mając również na uwadze wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), że sprzedaż działek, o których mowa we wniosku, stanowi działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Zainteresowana z tytułu dokonania tych czynności będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Należy bowiem wskazać, iż w wyżej powołanym orzeczeniu Trybunału w sprawach połączonych (C-180/10 i C-181/10) zostały zawarte następujące tezy:

1. Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej Dyrektywą Rady 2006/138/WE z dnia 19 grudnia 2006 r., niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
2. Osoba fizyczna, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnie od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.
3. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.
4. Okoliczność, iż osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.
   
   

Z powołanego wyżej orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wynika, iż rozstrzygnięcie czy podmiot w związku z realizacją określonej czynności występuje w charakterze podatnika wymaga każdorazowo oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Wnioski takie wynikają również z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, wskazującego na kryteria, jakimi należy kierować się przy określaniu, w jakich przypadkach mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, a nie z zarządem majątkiem prywatnym.

W orzeczeniu tym stwierdzono m.in., iż wykonanie danej czynności (w przypadku sprzedaży działki budowlanej lub przeznaczonej pod zabudowę) jednorazowo, jednakże w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną; działalność gospodarcza musi być wykonywana w sposób niesporadyczny (stały).

W orzeczeniu tym stwierdzono jednak również, iż fakt podjęcia, np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą takie działania, jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zwłaszcza w sytuacji gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, deweloperskich czy innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Porównując powyższe tezy orzeczeń sądów do opisu sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni wykonała czynności charakterystyczne dla podmiotów zajmujących się handlem nieruchomościami w sposób zorganizowany i profesjonalny (podział gruntu na działki, wydzielenie drogi wewnętrznej, zlecenie sprzedaży działek profesjonalnemu pośrednikowi, wystąpienie o decyzję o warunkach zabudowy), co pozwala na stwierdzenie, że sprzedaż przedmiotowych działek będzie mieć znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowana będzie traktowana jak podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Reasumując, sprzedaż gruntów rolnych (podzielonych działek nr 3/6 i 3/7), dla których wydano decyzję o warunkach zabudowy z przeznaczeniem pod budowę budynków mieszkalnych, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%, bowiem w związku z tymi transakcjami Zainteresowana wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając na uwadze, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli przedmiotowego gruntu (żonę), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela (męża), który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w cyt. wyżej art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Zainteresowaną do wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.