INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2013 r. (data wpływu 10 stycznia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2013 r. (data wpływu 3 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zniesienia współwłasności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2013 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zniesienia współwłasności. Pismem z dnia 29 marca 2013 r. wniosek został uzupełniony poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, przeformułowanie pytania i własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30.09.1996 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z małżonkiem, z którym pozostaje we wspólności ustawowej od osoby fizycznej działkę gruntu nr 383 o pow. 1.050 ha.

Ze względu na to, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem podjęli decyzję o wspólnym wzniesieniu z rodzicami Wnioskodawczyni wielorodzinnego budynku mieszkalnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali na wynajem, zgodnie z obowiązującym wówczas przepisem art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w grudniu 1998 r. sprzedali rodzicom Zainteresowanej, którzy pozostają we wspólności ustawowej udział w wysokości #189; części w powyższej nieruchomości gruntowej.

W styczniu 1999 r. wspólnie z rodzicami nabyli od osoby fizycznej następną nieruchomość gruntową niezabudowaną, działkę nr 382 o pow. 0.7930 ha.

Nabycie powyższych działek nie było obciążone podatkiem VAT.

Po uzyskaniu stosownych zezwoleń w czerwcu 1999 r. na wyżej opisanych działkach rozpoczęto budowę, w następstwie czego powstał czterokondygnacyjny budynek mieszkalny, w którym znajduje się 60 lokali mieszkalnych oraz pomieszczenia przynależne.

Budynek został oddany do użytkowania w dwóch etapach:

• I etap – 12/2000

• II etap – 5/2001
  
  

Pierwszą umowę najmu lokalu zawarto w grudniu 2000 roku.

Wydatki, które były ponoszone na budowę tego budynku były odliczane od dochodu w zeznaniach podatkowych za lata 1998-2001.

W celu właściwego administrowania wynajmowanymi lokalami w dniu 10.04.2000 r. została zawiązana spółka cywilna. Wspólnikami tej spółki są: Wnioskodawczyni, jej małżonek oraz rodzice.

Przedmiotem działalności spółki są:

• usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym i użytkowym,

• usługi w zakresie administrowania nieruchomościami mieszkalnymi i o charakterze użytkowym.
  
  

Udział w zyskach i stratach każdego ze wspólników jest równy.

Z uzyskanych dochodów z tytułu najmu wspólnicy spółki cywilnej rozliczają się na zasadach ogólnych przy prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Przedmiotowy budynek nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nie były dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Od 1.01.2001 roku s.c. zrezygnowała ze zwolnienia i została zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

W czasie prowadzonej działalności przez s.c. nie dokonywano ulepszeń i modernizacji budynku oraz lokali w nim się znajdujących.

Ze względu na wykonywanie czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje podatek od ponoszonych bieżących wydatków (dotyczących sprzedaży zwolnionej i opodatkowanej) odliczany jest proporcjonalnie.

W tym roku Wnioskodawczyni wraz z mężem i rodzicami zamierza dokonać zniesienia współwłasności poprzez wyodrębnienie własności i przyznanie prawa własności lokali w ten sposób, że 30 lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi zostanie własnością Wnioskodawczyni i współmałżonka, a 30 lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi zostanie własnością rodziców.

Po sporządzeniu aktu notarialnego dotyczącego zniesienia współwłasności wspólnicy s.c zamierzają dokonać likwidacji działalności s.c.

Lokale mieszkalne oraz przynależne będą wynajmowane tym samym najemcom. Nastąpi jedynie zmiana właściciela, gdyż wynajmującym nie będzie s.c. lecz Wnioskodawczyni i jej mąż (osoby prywatne).

Jeśli Wnioskodawczyni znajdzie zainteresowanych zakupem lokali mieszkalnych i przynależnych, planuje ich sprzedaż i zawiązanie wspólnoty mieszkaniowej.

W piśmie z dnia 29 marca 2013 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż zniesienie współwłasności odbędzie się w formie: „Umowy Nieodpłatnego Zniesienia Współwłasności poprzez ustanowienie odrębnych własności lokali i przeniesienie prawa własności nieruchomości lokalowych”. W wyniku zniesienia współwłasności wartość nabytych przez Wnioskodawczynię lokali nie będzie przewyższać wartości udziałów we współwłasności nieruchomości, z której zostaną wyodrębnione lokale. Tak więc w wyniku zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabędzie udział, który nie będzie przewyższał udziału przysługującego jej pierwotnie. Ponadto, żadna ze stron transakcji nie będzie zobowiązana do uiszczenia na rzecz innych stron transakcji dopłaty z tytułu wyrównania pomiędzy wartością udziału jaki posiada, a wartością udziału jaki otrzyma.

Wszystkie lokale znajdujące się w budynku mieszkalnym, o którym mowa we wniosku były lub są przedmiotem najmu. Poszczególne lokale zostały oddane w najem w latach: nr 1 – 2006 r.; nr 2 – 2001 r.; nr 3 – 2001 r.; nr 4 – 2005 r.; nr 6 – 2007 r.; nr 7 – 2000 r.; nr 8 – 2001 r.; nr 9 – 2001 r.; nr 10 – 2000 r.; nr 11 – 2000 r.; nr 12 – 2001 r.; nr 13 – 19.08.2011 r.; nr 14 – 2000 r.; nr 15 – 2005 r.; nr 16 – 2001 r.; nr 17 – 2000 r.; nr 18 – 2007 r.; nr 19 – 2001 r.; nr 20 – 2001 r.; nr 21 – 2006 r.; nr 22 – 2001 r.; nr 23 – 2001 r.; nr 24 – 2008 r.; nr 25 – 2008 r.; nr 26 – 2008 r.; nr 27 – 2008 r.; nr 28 – 2008 r.; nr 29 – 2009 r.; nr 30 – 01.10.2011 r.; nr 31 – 2003 r.; nr 32 – 2001 r.; nr 33 – 2008 r.; nr 34 – 2008 r.; nr 35 – 2001 r.; nr 36 – 2008 r.; nr 37 – 2008 r.; nr 38 – 2001 r.; nr 39 – 10.06.2011 r.; nr 40 – 2007 r.; nr 41 – 2001 r.; nr 42 – 2006 r.; nr 43 – 2008 r.; nr 44 – 2001 r.; nr 45 – 2008 r.; nr 46 – 02.08.2011 r.; nr 47 – 2004 r.; nr 48 – 2008 r.; nr 49 – 2008 r.; nr 50 – 2008 r.; nr 51 – 2008 r.; nr 52 – 2008 r.; nr 53 – 29.04.2011 r.; nr 54 – 06.05.2011 r.; nr 55 – 2008 r.; nr 56 – 2008 r.; nr 57 – 2008 r.; nr 58 – 2008 r.; nr 59 – 15.10.2012 r.; nr 60 – 2009 r. Pomiędzy oddaniem lokali do użytkowania w drodze umowy najmu, a zniesieniem współwłasności, w siedmiu lokalach, upłynie okres krótszy niż 2 lata. Natomiast w pozostałych lokalach upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 29 marca 2013 r.).

Czy nieodpłatne zniesienie współwłasności poprzez ustanowienie odrębnych własności lokali i przeniesienie prawa własności nieruchomości lokalowych w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie wolne od opodatkowania podatkiem VAT... (oznaczone we wniosku ORD-IN jako pytanie nr 1)

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 29 marca 2013 r.), w przypadku dostawy lokali wyodrębnionych w formie zniesienia współwłasności z nieruchomości, która została uprzednio nabyta bez podatku VAT – czynność dostawy lokali jest wolna od opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.04.2004 r.

Ponadto, nabycie przedmiotowych nieruchomości lokalowych nie jest opodatkowane podatkiem VAT w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o tym podatku, bowiem nie są one po raz pierwszy zasiedlane, upłynął okres dłuższy niż dwa lata pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą; w stosunku do przedmiotowych lokali nie przysługiwało dokonującym dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a ponadto dokonujący dostawy nie ponieśli wydatków na ich ulepszenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż, czy zamiana rzeczy, jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

W tym miejscu wyjaśnić należy, iż prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 K.c. współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej.

W myśl art. 210 ustawy K.c., każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Z regulacji art. 211 K.c. wynika, że każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Zasadą jest, że zniesienie współwłasności powinno nastąpić przede wszystkim przez podział fizyczny rzeczy wspólnej. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem oraz rodzicami, jako wspólnicy spółki cywilnej, której przedmiotem działalności są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym i użytkowym oraz usługi w zakresie administrowania nieruchomościami mieszkalnymi i o charakterze użytkowym, zamierzają dokonać zniesienia współwłasności nieruchomości będącej ich własnością jako wspólników s.c. Udział w zyskach i stratach każdego ze wspólników jest równy. Przedmiotową nieruchomość stanowi czterokondygnacyjny budynek mieszkalny, w którym znajduje się 60 lokali mieszkalnych oraz pomieszczenia przynależne. Zniesienie współwłasności nieruchomości nastąpi poprzez wyodrębnienie własności i przyznanie prawa własności lokali w ten sposób, że 30 lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi zostanie własnością Wnioskodawczyni i współmałżonka, a 30 lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi zostanie własnością rodziców. Po sporządzeniu aktu notarialnego dotyczącego zniesienia współwłasności wspólnicy s.c. zamierzają dokonać likwidacji działalności s.c.

Lokale mieszkalne oraz przynależne będą wynajmowane tym samym najemcom. Nastąpi jedynie zmiana właściciela, gdyż wynajmującym nie będzie s.c. lecz Wnioskodawczyni i jej mąż (osoby prywatne).

Zniesienie współwłasności odbędzie się w formie: „Umowy Nieodpłatnego Zniesienia Współwłasności poprzez ustanowienie odrębnych własności lokali i przeniesienie prawa własności nieruchomości lokalowych”. W wyniku zniesienia współwłasności wartość nabytych przez Wnioskodawczynię lokali nie będzie przewyższać wartości udziałów we współwłasności nieruchomości, z której zostaną wyodrębnione lokale. Tak więc w wyniku zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabędzie udział, który nie będzie przewyższał udziału przysługującego jej pierwotnie. Ponadto, żadna ze stron transakcji nie będzie zobowiązana do uiszczenia na rzecz innych stron transakcji dopłaty z tytułu wyrównania pomiędzy wartością udziału jaki posiada, a wartością udziału jaki otrzyma.

Uwzględniając przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że czynność zniesienia współwłasności nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Skoro bowiem Wnioskodawczyni, w wyniku zniesienia współwłasności, nabędzie udział, który nie będzie przewyższał udziału przysługującego jej pierwotnie a ponadto żadna ze stron transakcji nie będzie zobowiązana do uiszczenia na rzecz innych stron transakcji dopłaty z tytułu wyrównania pomiędzy wartością udziału jaki posiada, a wartością udziału jaki otrzyma, to u żadnej ze stron nie wystąpi przysporzenie majątkowe, które niosłoby ze sobą przeniesienie prawa do rozporządzania towarem (w przedmiotowej sprawie - lokalami) jak właściciel. Fakt ten wyłącza wystąpienie odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że opisane we wniosku zniesienie współwłasności poprzez ustanowienie odrębnych własności lokali i przeniesienie prawa własności nieruchomości lokalowych, nie będzie czynnością stanowiącą dostawę towarów lub świadczenie usług i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni uznać należy je za nieprawidłowe, ponieważ Zainteresowana wskazała, iż czynność polegająca na nieodpłatnym zniesieniu współwłasności będzie wolna od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy lub art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, natomiast tut. Organ uznał przedmiotową czynność za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zniesienia współwłasności. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącego odpłatnego zbycia nieruchomości oraz możliwości opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.