Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1137/11/CJS
z 1 lutego 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBII/2/415-1137/11/CJS
Data
2012.02.01



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Szczególne zasady ustalania dochodu


Słowa kluczowe
dywidendy
fundusz
nieograniczony obowiązek podatkowy
Stany Zjednoczone


Istota interpretacji
Opodatkowanie dochodów z tytułu wypłaconych przez Fundusz mający siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki dywidend od majątku nabytego w spadku a inwestowanego na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 21 października 2011 r.), uzupełnionym w dniach 05 i 10 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu dywidendy wypłacanej z USA przez zarządcę majątku spadkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu dywidendy wypłacanej z USA przez zarządcę majątku spadkowego.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 27 grudnia 2011 r. wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 05 i 10 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni otrzymała spadek po zmarłej w 1984 . w USA . Mary B.T., należność ta jest wypłacana kwartalnie.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni wskazała, iż majątek po zmarłej Mary B. T. nabyła tytułem dziedziczenia testamentowego. W jej ocenie nie było to dziedziczenie tytułem zapisu jak to się odbywa w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego, spadkodawczyni bowiem w testamencie oświadczyła, że ,,(...) Oddaję, zapisuję i przekazuję całą resztę i pozostałości mojego majątku i własności, wszystkie nieruchomości, ruchomości i własność mieszaną jakiegokolwiek rodzaju i gdziekolwiek się znajdującą, do której mam prawo do zarządzania w czasie swojej śmierci dla Zarządcy dalej wymienionego, ufając że będzie utrzymywać, zarządzać, inwestować i reinwestować, zbierać dochód i płacić zeń przychód netto nie rzadziej niż raz na kwartał mojej kuzynce (wnioskodawczyni). Po jej śmierci lub po mojej śmierci mój zarządca powinien zapłacić cały dochód netto nie rzadziej niż raz na kwartał dzieciom M.M. i K.M. w jednakowych częściach, akcjach i na tych samych warunkach. W przypadku śmierci któregoś z dzieci powinna być przekazana żyjącemu potomkowi. W przypadku śmierci ostatniego potomka mojej, wnioskodawczyni, M.M. i K.M. wówczas Zarządca powinien zapłacić cały nierozdysponowany przychód netto i „zarządcy tego powiernictwa” w równych częściach jak następuje: Loża (...) Stowarzyszenie (...), Centralnego Kościoła (...) Boys (...) Carl (...)”. W testamencie tym jest wiele dyspozycji i wskazówek co do czynności związanych z masą spadkową.

Wnioskodawczyni wskazała, iż całe postępowanie spadkowe toczyło się w USA i tam zapewne po zakończeniu procesu zwanego uwierzytelnieniem testamentu, wnioskodawczyni została poinformowana o nabyciu spadku i zobowiązana do wskazania rachunku bankowego, na który otrzymuje pieniądze.

Wnioskodawczyni wskazała, iż nie pamięta procedur jakie miały miejsce w latach 80-tych co do zgłoszenia nabycia spadku w polskim urzędzie skarbowym. Wie natomiast i przedłożyła na tę okoliczność stosowne dokumenty, że urząd skarbowy w 1987 r. prowadził postępowanie, którego przedmiotem było opodatkowanie nabytego przez nią spadku i które zakończyło się decyzją Ministerstwa Spraw Zagranicznych, którą uchylono decyzję zobowiązującą ją do uiszczenia podatku od tegoż spadku.

Wnioskodawczyni wskazała ponadto, iż otrzymany po Mary B.T. spadek w postaci dochodu z pozostawionego przez spadkodawczynię funduszu jest wypłacany kwartalnie i właśnie ten kwartalny dochód stanowi zakres nabytych przez nią uprawnień nie zaś sam fundusz, on bowiem po śmierci wnioskodawczyni i śmierci jej dzieci ma przejść na jeszcze inne osoby.

Wnioskodawczyni podkreśliła, że w spadku po Mary B. T. otrzymała i nadal otrzymuje jedynie wypłaty części wartości masy spadkowej raz na kwartał w postaci zysku z funduszu. Nie ma jednak wiedzy co do rodzaju funduszu, bowiem nie zna prawa obowiązującego w USA, sądzi jednak, że fundusz z którego wypłacane są owe zyski jest to fundusz utworzony przez spadkodawczynię lub przez zarządcę wypełniającego ostatnią wolę osoby zmarłej.

Inwestowaniem kapitału zgromadzonego na funduszu zajmuje się The Commerce T.C. Nie wie ona jednak w jakie instrumenty finansowe i w jaki sposób inwestują oni kapitał.

Zgodnie z oświadczeniem testamentowym wnioskodawczyni ma otrzymywać zysk, dochód z majątku zmarłej nie rzadziej niż raz na kwartał.

Wnioskodawczyni nie ma wiedzy na temat podatków obowiązujących w USA, wie natomiast, że wszystkie obciążenia podatkowe zgodnie z rozporządzeniem testamentowym (jak czytamy w testamencie „podatek od dziedziczenia lub spadku” miały być regulowane przez zarządcę testamentu z majątku spadkowego a ona miała otrzymywać kwoty netto).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy wnioskodawczyni zobowiązana jest do uiszczania jakichkolwiek należności wobec Urzędu Skarbowego tytułem podatku od otrzymywanych kwartalnie kwot z tytułu spadku, a jeżeli tak to jakie i w oparciu o jakie przepisy...
  2. Jaką moc prawną w świetle dziś obowiązujących przepisów prawa ma decyzja Organu podatkowego i pismo Ministra Finansów z dnia 17 lutego 1988 r. kwalifikujące owe kwoty pieniężne otrzymywane przez wnioskodawczynię jako część wartości masy spadkowej po zmarłej spadkodawczyni, które podlegają przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn...
  3. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pierwsze pytanie proszę o wskazanie, czy podatek pobierany w USA od otrzymywanych przez Monikę Miś kwot pieniężnych jest niższy niż należny w Polsce, a tym samym czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana płacić różnicę podatku w Polsce w oparciu o umowę wiążącą Polskę i USA (Dz.U.76.31.178) o unikaniu podwójnego opodatkowania...

Zdaniem wnioskodawczyni zgodnie z decyzją Izby Skarbowej i pismem z Ministerstwa Spraw Zagranicznych z dnia 17 lutego 1988 r. owe kwoty pieniężne otrzymywane przez nią jako części wartości masy spadkowej po zmarłej Mary B. T. podlegają przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn zatem nie jest ona zobowiązana płacić od nich podatku dochodowego. Wnioskodawczyni uważa, że 15 % podatek odprowadzany w USA od otrzymywanych przez nią kwartalnie kwot pieniężnych to jedyna danina publiczna jaką zobowiązana jest płacić.

Wnioskodawczyni wskazała, iż otrzymywane przez nią pieniądze są częścią wartości masy spadkowej po zmarłej Mary B. T., dlatego podlegają przepisom o podatku od spadków i darowizn. Zdaniem Wnioskodawczyni, istotne w zaistniałym stanie faktycznym jest to, że kwotę, zgodnie z zapisem testamentowym zarządca spadku płaci jej raz na kwartał, tj. określone części wartości masy spadkowej. Masa spadkowa nie jest więc oddana jednorazowo, lecz wypłacana kwartalnie przez zarządcę. Nie jest to zatem dochód uzyskiwany przez wnioskodawczynię w USA, gdyż są to pieniądze otrzymywane przez nią tytułem spadku z wyraźnego zapisu testamentowego. Takiego zdania była również Izba Skarbowa, która na mocy decyzji z dnia 02 kwietnia 1988 r. unieważniła decyzję Urzędu Skarbowego dotyczącą podatku wyrównawczego.

Jednoznacznie wówczas opowiedziano się, iż otrzymywane przez wnioskodawczynię - z wyraźnego zapisu w testamencie kwoty pieniężne podlegają przepisom o podatku od spadków i darowizn - nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W niniejszej sprawie – zdaniem wnioskodawczyni - znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn z dnia 11 sierpnia 1983 r. (Dz. U. 83.46.207) a więc stan prawny istniejący na dzień otwarcia spadku. Treść nabytego na mocy testamentu prawa obejmowała jednoznacznie dochody z pozostawionego przez spadkodawczynię funduszu i właśnie ten kwartalny dochód z funduszu stanowi zakres uprawnień, które przeszły na spadkobierców, nie zaś sam fundusz.

Zdaniem wnioskodawczyni opodatkowanie dodatkowo podatkiem dochodowym od osób fizycznych otrzymywanych przez nią tytułem spadku kwot pieniężnych byłoby dalece krzywdzące. Stawiałoby w lepszym położeniu spadkobierców, który nabyli spadek w całości np. nieruchomość czy środki na rachunku bankowym a dyskredytowałyby rozporządzenia na wypadek śmierci, które jak w jej przypadku były uwarunkowane nieco inaczej mianowicie w formie funduszu, od którego spadkobierca ma tytułem spadku otrzymywać jedynie dywidendę nie mając prawa rozporządzać kapitałem.

Wnioskodawczyni wskazała również, iż urząd skarbowy wielokrotnie po 1990 r. prowadził postępowanie wyjaśniające w niniejszej sprawie i nie przedstawiał żadnego stanowiska, co dodatkowo utwierdzało ją w przekonaniu, że podatek, który jest odprowadzany na terenie USA od otrzymywanych przez nią kwartalnie pieniędzy stawką 15%, to jedyna danina publiczna, którą zobowiązana jest płacić, mając na względzie umowę wiążącą Polskę i USA (Dz.U.76.31.178) o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawczyni w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygniecie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

  1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl natomiast art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni wskazała, że kwartalnie otrzymuje od zarządcy w USA wypłaty z tytułu inwestowania kapitału zgromadzonego w funduszu zgodnie z testamentem spadkodawczyni, po której dziedziczyła.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej uregulowania prawne jak również przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż środki pieniężne jakie wnioskodawczyni otrzymuje kwartalnie wbrew jej twierdzeniom nie stanowią składnika masy spadkowej po zmarłej Mary B. T. i jako takie nie podlegają przepisom o podatku od spadków i darowizn. Skoro tak, to przychody te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, iż na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Innymi słowy spadkobierca nabywa spadek w stanie istniejącym w chwili jego otwarcia (a zatem w chwili śmierci spadkodawcy). Masę spadkową stanowi zatem majątek, który spadkodawca posiadał w chwili śmieci. Jeżeli natomiast po śmierci spadkodawcy pozostawiony przez niego majątek, stanowiący masę spadkową, przynosi zysk (np. w związku z inwestowaniem, zarządzaniem), to wypracowany przez masę spadkową kapitał nie wchodzi do spadku, bowiem nie istniał on w chwili śmierci spadkodawcy.

Przedmiotowe środki pieniężne wypłacane w formie zysku z tytułu inwestowania majątku zmarłej Mary B. T. przez fundusz to jedynie efekt uprawnienia wnioskodawczyni do otrzymywania dochodu z zysku jaki wypracowuje majątek odziedziczony po spadkodawczyni, a nie dochód wypłacany z masy spadkowej. Dochód otrzymywany kwartalnie przez wnioskodawczynię nie jest częścią masy spadkowej, gdyż powstaje dzięki inwestycjom prowadzonym po śmierci spadkodawczyni. Stanowi tym samym dochód wypracowany z inwestowanego przez fundusz majątku jaki pozostał po spadkodawczyni.

Skoro środki te nie są wypłacane z masy spadkowej, tylko z zysków jakie wypracowuje majątek zarządzany i inwestowany przez fundusz, to środki pieniężne jakie wnioskodawczyni otrzymuje kwartalnie stanowią przychód, który podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na to, że w przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni kwartalnie otrzymuje kwoty pieniężne ze Stanów Zjednoczonych Ameryki z tytułu inwestowania kapitału zgromadzonego na funduszu utworzonym przez spadkodawczynię lub zarządcę, należy odwołać się do umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Waszyngtonie dnia 08 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

W sytuacji uzyskiwania dywidend z tytułu zysku wypłacanego przez fundusz posiadający siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki zastosowanie znajdzie art. 11 ust. 1 umowy o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, w myśl którego dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dywidendy te mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę; podatek ten jednak nie może przekroczyć:

  1. 5 % kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorca jest osobą prawną rozporządzającą bezpośrednio co najmniej 10% akcji z prawem głosu osoby prawnej, wypłacającej dywidendę,
  2. 15 % kwoty dywidendy brutto we wszystkich innych przypadkach.

Stosownie do ust. 3 art. 11 ww. umowy, ustępu 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca dywidendy mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium jednego Umawiającego się Państwa posiada zakład na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa, na którym znajduje się siedziba osoby prawnej wypłacającej dywidendę, a udziały, z tytułu których wypłaca dywidendy, faktycznie należą do tego zakładu. W tym przypadku stosuje się artykuł 8 niniejszej Umowy.

Użyte w powołanej umowie międzynarodowej sformułowanie „mogą być opodatkowane” oznacza, że dywidendy będą zawsze opodatkowane w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Ustęp 2 tego artykułu ma zawsze zastosowanie, kiedy prawo Umawiającego się państwa, w którym spółka ma siedzibę przewiduje opodatkowanie dywidendy. W ust. 1 użyto sformułowania „mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie”; nie ustanowiono natomiast zapisu, że podlegają opodatkowaniu „tylko w tym drugim Państwie”. Oznacza to, że dywidendy mogą podlegać opodatkowaniu zarówno w Państwie siedziby spółki jak i Państwie, w którym ma miejsce zamieszkania wnioskodawca. Kwestia eliminowania podwójnego opodatkowania jest możliwa dzięki zastosowaniu właściwej metody unikania podwójnego opodatkowania.

I tak w myśl art. 20 ust. 1 polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Powyższe oznacza, iż podatnik mający miejsce zamieszkania w Polsce (nieograniczony obowiązek podatkowy) a uzyskujący dywidendy wypłacane przez fundusz mający siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki będzie miał obowiązek opodatkować ten dochód w Polsce, jednak od podatku obliczonego zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi będzie mógł odliczyć podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych.

Przechodząc zatem na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zauważyć, że w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Za przychody z kapitałów pieniężnych, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, uważa się przychody z tytułu dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni (…).

Stosownie zatem do art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy od uzyskanego dochodu z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a. Zryczałtowany podatek pobiera się bez pomniejszenia przychodu o koszty uzyskania, o czym stanowi art. 30a ust. 6 ww. ustawy.

W myśl art. 30a ust. 2 ustawy ww. przepis ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 30a ust. 9 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1 uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19 %.

Ponadto art. 30a ust. 11 ww. ustawy stanowi, że kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą, o których mowa w ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a (PIT- 36, PIT-38 lub PIT-39).

W odniesieniu do treści decyzji Izby Skarbowej, zgodnie z którą kwoty pieniężne otrzymane przez wnioskodawczynię jako części wartości masy spadkowej po zmarłej Mary B. T. podlegają wyłącznie przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, a zatem nie jest ona zobowiązana płacić od nich podatku wyrównawczego tut. Organ zauważa, iż zarówno ww. decyzja jak i pismo Ministerstwa Spraw Zagranicznych z dnia 17 lutego 1988 r. odnosiły się w swej treści wyłącznie do oceny merytorycznej zdarzenia jakim było nabycie masy spadkowej po zmarłej w 1984 r. w Stanach Zjednoczonych Ameryki spadkodawczyni. Tym samym stwierdzić należy, iż przedmiotowa decyzja jak i pismo Ministerstwa w swym przedmiocie rozstrzygnęło kwestię opodatkowania masy spadkowej po zmarłej Mery B. T. a nie środków pieniężnych uzyskanych z inwestycji prowadzonych po śmierci spadkodawczyni a więc środków, które nie tworzyły masy spadkowej. Dlatego też powoływanie się przez wnioskodawczynię na przedmiotową decyzję Izby Skarbowej jak i pismo Ministerstwa Spraw Zagranicznych w celu potwierdzenia słuszności o braku obowiązku zapłaty - od środków pieniężnych otrzymywanych przez nią kwartalnie ze Stanów Zjednoczonych Ameryki – podatku dochodowego od osób fizycznych również nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak już wyżej wskazano, decyzja i pismo Ministerstwa Spraw Zagranicznych dotyczą wyłącznie kwestii związanej z nabyciem spadku po zmarłej Mary B. T. a więc traktują o obowiązku podatkowym związanym z momentem nabycia spadku – masy spadkowej i opodatkowania jej podatkiem od spadków i darowizn. Natomiast kwestię opodatkowania dochodu jaki wnioskodawczyni kwartalnie otrzymuje z tytułu inwestowania majątku nabytego w spadku po zmarłej Mary B. T. a zarządzanego przez fundusz rozpatrywać należy w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż te dochody nie istniały na moment otwarcia spadku.

Tym samym brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych, aby o braku obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych decydowała treść decyzji organu podatkowego jak również treść pisma Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Przedmiotowa decyzja jak również powołane przez wnioskodawczynię pismo Ministra Spraw Zagranicznych dotyczą wyłącznie kwestii opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn masy spadkowej nabytej przez wnioskodawczynię w dacie śmierci spadkodawczyni czyli w 1984r., a zatem nie znajdą zastosowania do oceny skutków podatkowych otrzymywanych kwartalnie przez wnioskodawczynię dochodów ze Stanów Zjednoczonych Ameryki po tej dacie.

Ponadto wskazać należy, iż tut. Organ nie ma żadnych podstaw prawnych, aby rozstrzygać jaką moc prawną ma decyzja wydana dla wnioskodawczyni przez inny organu podatkowy, bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny, a nie ocena wydanych przez inne organy podatkowe decyzji dla wnioskodawcy występującego z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Reasumując stwierdzić należy, że wnioskodawczyni, jako że posiada w Polsce miejsce zamieszkania (nieograniczony obowiązek podatkowy) i uzyskuje dywidendy w związku z inwestowaniem odziedziczonych środków pieniężnych przez fundusz utworzony przez spadkodawczynię lub zarządcę do zarządzania majątkiem spadkowym i mający siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki będzie miała obowiązek opodatkować ten dochód w Polsce, jednak od podatku obliczonego zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi będzie mogła odliczyć podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych.

Wobec tego wnioskodawczyni będzie zobowiązana do wykazania w zeznaniu podatkowym za dany rok składanym do 30 kwietnia roku następującego kwot zryczałtowanego podatku obliczonego od dywidendy wypłacanej w danym roku przez amerykański fundusz jako przychodu uzyskanego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawczyni uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj