Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-577/12/AŚ
z 13 września 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP3/443-577/12/AŚ
Data
2012.09.13
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku
Słowa kluczowe
odliczenia
prawo do odliczenia
projekt
Istota interpretacji
Cena jednostkowa towaru lub usługi oraz kwota podatku VAT na fakturze VAT nie może się różnić od ceny jednostkowej towaru lub usługi oraz kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym wystawionym dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej
Wniosek ORD-IN  3 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2012r. (data wpływu do tut. organu 11 czerwca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2012r. (data wpływu 23 sierpnia 2012r.) oraz pismem z dnia 29 sierpnia 2012r. (data wpływu 4 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej jest:
UZASADNIENIE W dniu 11 czerwca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej w zakresie ustalenia czy możliwa jest niezgodność ceny jednostkowej i kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym oraz fakturze VAT, ustalenia czy z tytułu niezgodności ceny jednostkowej oraz kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym i fakturze VAT powstanie u Wnioskodawcy zaległość lub nadpłata w podatku od towarów i usług oraz ustalenia czy Wnioskodawcy można postawić zarzut, iż prowadzona ewidencja VAT jest nierzetelna lub wadliwa. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 sierpnia 2012r. (data wpływu 23 sierpnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organ z dnia 10 sierpnia 2012r. znak: IBPP3/443-577/12/AŚ oraz pismem z dnia 29 sierpnia 2012r. (data wpływu 4 września 2012r.) W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca jest spółką zajmującą się sprzedażą asortymentu budowlanego, dokonującą sprzedaży zarówno dla osób prawnych, jak i na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi ewidencję obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu kas rejestrujących. W związku z implementacją nowego programu sprzedażowo - magazynowego w spółce. Wnioskodawca planuje wdrożenie następującego rozwiązania: Proces sprzedaży w nowym oprogramowaniu obejmuje kolejne etapy, od opracowania oferty na towary w celu sprzedaży, przez wydanie towarów z magazynu aż po wystawienie odbiorcy faktury. Proces sprzedaży obejmuje tworzenie następujących dokumentów: 1. Oferta sprzedaży Przed złożeniem zamówienia klienci często proszą o przedstawienie ofert, które poddają analizie. Wnioskodawca tworzy taką ofertę, mającą charakter propozycji sprzedaży towarów odbiorcy. W rezultacie nie pojawiają się żadne księgowania zmieniające ilości ani wartości w ramach gospodarki materiałowej czy księgowości. 2. Zlecenie sprzedaży Zlecenie sprzedaży to zobowiązanie do zakupu towaru ze strony odbiorcy. Dokument ma istotne znaczenie dla tworzenia zamówień zakupu i planowania zasobów. W przypadku zaliczki, klient wpłaca ją na podstawie zlecenia sprzedaży. Klient wpłaca również kwotę na podstawie żądania zaliczki. Po wpłaceniu zaliczki jest wystawiana faktura zaliczkowa na kwotę, którą klient wpłacił - ta forma jest stosowana w przypadku, gdy klient zamawia towar, którego realizacja zamówienia przewyższa 7 dni. Po wydaniu towaru z magazynu na podstawie WZ jest tworzona faktura sprzedaży końcowa. 3. Dokument Wz (Wydanie na zewnątrz) Tworzony jest dokument Wz stwierdzający, że towary zostały dostarczone. 4. Faktura sprzedaży Po dostarczeniu towarów następuje fakturowanie klienta za pomocą faktury sprzedaży. Za pomocą tego dokumentu Wnioskodawca żąda płatności od odbiorcy i rejestruje przychód w rachunku zysków i strat. W przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, obrót ewidencjonowany jest dodatkowo za pomocą drukarki fiskalnej. Program wylicza wartości netto i brutto towarów oraz kwotę podatku VAT w inny sposób niż drukarka fiskalna. Program liczy bowiem tzw. metodą „od netto”, natomiast drukarka fiskalna - metodą „od brutto”. W związku z tym, w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, dokumenty w systemie, takie jak zlecenie sprzedaży oraz faktura sprzedaży byłyby wyliczane inną metodą niż paragon fiskalny. Mogłoby dochodzić do sytuacji, w których kwoty wykazane na fakturze różniłyby się od kwot wykazanych na paragonie fiskalnym. Zaznaczyć należy, że byłyby to różnice groszowe (najczęściej 1 lub 2 grosze). W związku z powyższym zadano następujące pytania (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 17 sierpnia 2012r.):
Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 17 sierpnia 2012r.): Zgodnie z art. 106. ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011r., Nr 177 poz. 1054 ze zm.) - dalej jako ustawa o VAT - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem właściwych przepisów. Zgodnie natomiast z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011 r., Nr 68, poz. 360) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in.:
Natomiast zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. 2008r., Nr 212, poz. 1338) paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać mi.in:
Zatem zarówno na fakturze, jak i na paragonie fiskalnym zostanie wykazana wartość jednostkowa towaru oraz kwota podatku VAT odnosząca się do niego. Kwoty wykazane na paragonie fiskalnym mogą różnić się od kwot wykazanych na fakturze o 1-2 grosze. W takiej sytuacji zajdzie 1-2 groszowa niezgodność pomiędzy kwotami wykazanymi na fakturze VAT i paragonie dokumentujących tę samą sprzedaż. W takiej sytuacji w ewidencji podatku VAT (rejestry VAT sprzedaży) wprowadzone zostaną zapisy w oparciu o dane wskazane w fakturach VAT, zatem różniące się o 1 -2 groszy od danych wskazanych w ewidencji prowadzonej w oparciu o kasy fiskalne. Wnioskodawca uważa, że w kontekście art. 63 § 1 ustawy z dania 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), wedle którego podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych, niezgodności groszowe występujące między kwotami wykazanymi na fakturze sprzedaży i paragonie fiskalnym nie będą negatywnie wpływać na ustalanie kwoty podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego, wykazanych w deklaracji VAT. Zatem w takiej sytuacji w związku z rozbieżnością w kwotach podstawy opodatkowania oraz podatku VAT pomiędzy fakturami VAT a paragonami dokumentującymi tę sama sprzedaż nie dojdzie do powstania zaległości lub nadpłaty w podatku VAT. Skoro ewentualna różnica w postaci 1-2 groszy nie ma znaczenia dla wysokości deklarowanego podatku, to nie można Wnioskodawcy zarzucić nierzetelności wadliwości w zakresie powadzonej ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:
Na wstępie należy wyjaśnić, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ustalenia czy możliwa jest niezgodność ceny jednostkowej i kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym oraz fakturze VAT oraz ustalenia czy z tytułu niezgodności ceny jednostkowej oraz kwoty podatku VAT na paragonie fiskalnym i fakturze VAT powstanie u Wnioskodawcy zaległość lub nadpłata w podatku od towarów i usług. Natomiast w części dotyczącej ustalenia czy Wnioskodawcy można postawić zarzut, iż prowadzona ewidencja VAT jest nierzetelna lub wadliwa zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Zgodnie z art. 106 ust. 1, ust. 3, ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury. Art. 111 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podatnicy, dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wskazać należy, że kasy rejestrujące stanowią szczególną formę dokumentacji i ewidencji obrotu na potrzeby rozliczenia podatku VAT. Obowiązek ewidencji obrotu za pomocą kasy rejestrującej dotyczy ściśle określonej grupy podatników tj. tych, którzy dokonują czynności opodatkowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Do stosowania celem ewidencjonowania obrotu przy użyciu kas rejestrujących zobowiązani są podatnicy dokonujący sprzedaży (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT), na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej rolników ryczałtowych. Należy zaznaczyć, że przepisy art. 111 ustawy o VAT nakładają na podatników prowadzących sprzedaż na rzecz wymienionych w nim kategorii osób obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy. W takim przypadku nie ma znaczenia, czy podatnik wystawił fakturę na daną sprzedaż, czy też nie – sprzedaż na rzecz tych podmiotów powinna zawsze zostać udokumentowana poprzez zarejestrowanie jej w kasie rejestrującej, nawet jeżeli osobie fizycznej podatnik na jej żądanie wystawił fakturę VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez pojęcie sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Z treści art. 19 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Stosownie do art. 19 ust. 4 tej ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Na mocy art. 19 ust. 11 cyt. ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Zgodnie z przepisem art. 85 ustawy o VAT w przypadku świadczenia przez podatnika usług, w tym w zakresie handlu i gastronomii, kwota podatku należnego może być obliczana jako iloczyn wartości dostawy i stawki:
Zgodnie z art. 146b ustawy o VAT, w przypadku świadczenia przez podatnika usług, w tym w zakresie handlu i gastronomii, w okresie, o którym mowa w art. 146a (tzn. w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r.), kwota podatku należnego, na potrzeby art. 85, jest obliczana jako iloczyn wartości dostawy i stawki:
Przewidziana przepisem art. 85 ustawy o VAT metoda określania wysokości podatku należnego ma zastosowanie do podatników świadczących usługi, w tym w zakresie handlu i gastronomii. W tym przypadku przepis ten przewiduje możliwość określania wysokości podatku należnego jako iloczyn wartości dostawy i stawki w tym przepisie wskazanej. Inaczej mówiąc podatnicy, o których mowa w tym przepisie, mogą obliczać wysokość podatku należnego tzw. metodą „w stu”, tzn. od kwoty brutto zrealizowanej sprzedaży. Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ). Podstawowe elementy, jakie co najmniej winna zawierać faktura stwierdzająca sprzedaż, zostały określone w § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., zgodnie z którym faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
Odmiennie wygląda sytuacja jedynie w dwóch przypadkach, tzn. gdy podatnik:
Zgodnie z § 7 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż. Zgodnie z § 8 ust. 1 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., w przypadku gdy podatnik jest obowiązany do stosowania cen urzędowych zawierających podatek, w fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży: 1. jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto; 2. kwota podatku jest obliczana według następującego wzoru: KP = WB x SP/100 + SP KP - oznacza kwotę podatku z podziałem na poszczególne stawki podatku, przy czym wielkość wynikającą z wzoru zaokrągla się według zasad określonych w § 5 ust. 6, WB - oznacza sumę wartości sprzedaży brutto z podziałem na poszczególne stawki podatku, SP - oznacza stawkę podatku; 3. sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatku. Zgodnie natomiast z § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., przepis ust. 1 może być stosowany również w przypadku, gdy sprzedawca stosuje jako ceny sprzedaży umowne ceny brutto. Zgodnie natomiast z § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Zgodnie z § 10 ust. 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., faktura stwierdzająca otrzymanie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej:
KP = ZB x SP/100 + SP KP - oznacza kwotę podatku , ZB - oznacza kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto SP - oznacza stawkę podatku; (...) Zatem w przypadkach gdy podatnik jest obowiązany do stosowania cen urzędowych, lub jako ceny sprzedaży stosuje umowne ceny brutto, to na fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto. Kwotę podatku oblicza się wg wzoru określonego w powołanym przepisie. Natomiast sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatku. Przy czym zgodnie z § 5 ust. 6 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza. Zgodnie z § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką zajmującą się sprzedażą asortymentu budowlanego (towarów), dokonującą sprzedaży zarówno dla osób prawnych, jak i na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi ewidencję obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu kas rejestrujących. W związku z implementacją nowego programu sprzedażowo - magazynowego w spółce. Wnioskodawca planuje wdrożenie następującego rozwiązania: Proces sprzedaży w nowym oprogramowaniu obejmuje kolejne etapy, od opracowania oferty na towary w celu sprzedaży, przez wydanie towarów z magazynu aż po wystawienie odbiorcy faktury. Proces sprzedaży obejmuje tworzenie następujących dokumentów: 1. Oferta sprzedaży Przed złożeniem zamówienia klienci często proszą o przedstawienie ofert, które poddają analizie. Wnioskodawca tworzy taką ofertę, mającą charakter propozycji sprzedaży towarów odbiorcy. W rezultacie nie pojawiają się żadne księgowania zmieniające ilości ani wartości w ramach gospodarki materiałowej czy księgowości. 2. Zlecenie sprzedaży Zlecenie sprzedaży to zobowiązanie do zakupu towaru ze strony odbiorcy. Dokument ma istotne znaczenie dla tworzenia zamówień zakupu i planowania zasobów. W przypadku zaliczki, klient wpłaca ją na podstawie zlecenia sprzedaży. Klient wpłaca również kwotę na podstawie żądania zaliczki. Po wpłaceniu zaliczki jest wystawiana faktura zaliczkowa na kwotę, która klient wpłacił - ta forma jest stosowana w przypadku, gdy klient zamawia towar, którego realizacja zamówienia przewyższa 7 dni. Po wydaniu towaru z magazynu na podstawie WZ jest tworzona faktura sprzedaży końcowa. 3. Dokument Wz (Wydanie na zewnątrz) Tworzony jest dokument Wz stwierdzający, że towary zostały dostarczone. 4. Faktura sprzedaży Po dostarczeniu towarów następuje fakturowanie klienta za pomocą faktury sprzedaży. Za pomocą tego dokumentu Wnioskodawca żąda płatności od odbiorcy i rejestruje przychód w rachunku zysków i strat. W przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, obrót ewidencjonowany jest dodatkowo za pomocą drukarki fiskalnej. Program wylicza wartości netto i brutto towarów oraz kwotę podatku VAT w inny sposób niż drukarka fiskalna. Program liczy bowiem tzw. metodą „od netto”, natomiast drukarka fiskalna - metodą „od brutto”. W związku z tym, w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, dokumenty w systemie, takie jak zlecenie sprzedaży oraz faktura sprzedaży byłyby wyliczane inną metodą niż paragon fiskalny. Mogłoby dochodzić do sytuacji, w których kwoty wykazane na fakturze różniłyby się od kwot wykazanych na paragonie fiskalnym. Zaznaczyć należy, że byłyby to różnice groszowe (najczęściej 1 lub 2 grosze). Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej stosuje umowne ceny brutto. Całość sprzedaży na rzecz osób fizycznych dokumentowana jest fakturami VAT, obrót ewidencjonowany jest dodatkowo za pomocą drukarki fiskalnej. W świetle zacytowanych wyżej przepisów, w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym tj. w przypadku gdy klient Wnioskodawcy będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, dokona wpłaty zaliczki na poczet sprzedaży a następnie pozostałej należnej kwoty, zarówno zaliczka jak i pozostała należna kwota powinny zostać zaewidencjonowana w kasie rejestrującej, natomiast w sytuacji gdy osoba ta zażąda wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonaną wpłatę, Wnioskodawca wystawiając przedmiotową fakturę może stosować zasady określone odpowiednio w § 10 ust. 4 i § 8 ust. 1 i ust. 2 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. W szczególności na fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży jako cenę jednostkową Wnioskodawca wykazuje cenę jednostkową wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje wartość sprzedaży brutto. Kwotę podatku oblicza wg wzoru określonego w powołanych przepisach. Natomiast sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatku. Przy czym fakt, iż przedmiotowa faktura dokumentuje wpłatę zaliczki nie ogranicza prawa Wnioskodawcy do stosowania przy wystawianiu przedmiotowej faktury wskazanych powyżej zasad. W świetle powyższego nie występuje w tym zakresie odmienne podejście ustawodawcy odnośnie zasad wyliczenia podatku VAT dla paragonu (od brutta) i faktury (od netta). Jednorodna zasada wyliczania podatku od ceny brutto przy zastosowaniu reguł zaokrąglania kwot określonych w § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. skutkuje tym, że kwoty podatku VAT określone na paragonie fiskalnym i na fakturze VAT są identyczne. W przypadku podatników, którzy wystawiają faktury VAT za pomocą oprogramowania, niezbędne jest dostosowanie zatem programu do potrzeb przepisów ustawy o VAT. Faktura VAT potwierdzająca sprzedaż dla osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności gospodarczej, musi wykazywać takie same kwoty, jakie zawiera paragon fiskalny. Aby wyeliminować rozbieżności pomiędzy fakturą a wystawionym na jej podstawie paragonem, należy faktury VAT dokumentujące sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej wystawiać na takich samych zasadach jak paragony fiskalne, czyli licząc VAT od kwoty brutto. Natomiast dla faktur VAT dokumentujących sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, co do której nie ma obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, zastosowanie ma wyliczenie kwoty podatku należnego od kwoty netto. W konsekwencji Wnioskodawca powinien dla osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej na wystawionej fakturze VAT wykazać cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazać wartość sprzedaży brutto. Kwotę podatku oblicza wg wzoru określonego w powołanych przepisach (§ 10 ust. 4 i § 8 ust. 1 i ust. 2 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r.), a nie jak wskazuje Wnioskodawca od ceny netto. Tym samym należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest nieprawidłowe. Przechodząc do oceny stanowiska przedstawionego do pytania drugiego należy zauważyć co następuje: Z treści przepisu art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2012r. poz. 749) wynika, że podstawy opodatkowania, kwoty podatków, z zastrzeżeniem § 2, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych. Należy wyjaśnić, iż ww. przepis art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej ma charakter ogólny. Sposób zaokrąglania podstaw opodatkowania i kwot podatku od towarów i usług w wystawianych fakturach VAT, regulują natomiast wskazane wyżej przepisy szczególne ww. rozporządzenia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 51 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. § 2 ww. art. stanowi, że za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23a, lub ratę podatku. W myśl art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, za nadpłatę uważa się kwotę:
Zgodnie z art. 73 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem:
§ 2 pkt 4 ww. artykułu stanowi, że nadpłata powstaje z dniem złożenia deklaracji kwartalnej dla podatku od towarów i usług - dla podatników podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej. Dane, które podatnik wpisuje do deklaracji składanej w urzędzie skarbowym, stanowią odzwierciedlenie danych wynikających z prowadzonych przez niego ewidencji sprzedaży i ewidencji zakupu VAT. Przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT. Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że sytuacja opisana we wniosku tj. wystąpienie niezgodności między ceną jednostkową towaru lub usługi oraz kwotą podatku VAT na fakturze VAT a ceną jednostkową towaru lub usługi oraz kwotą podatku VAT na paragonie fiskalnym wystawionym dla osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej nie ma wpływu na powstanie w świetle art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej zaległości lub nadpłaty w podatku od towarów i usług. Nadpłata mogłaby powstać bowiem w sytuacji, gdy Wnioskodawca wykazałby w stosownej deklaracji dla celów podatku VAT podatek nienależny lub w wysokości większej od należnej, zaległość powstałaby natomiast w sytuacji kiedy Wnioskodawca nie zapłaciłby podatku w terminie płatności. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, w związku z rozbieżnością w kwotach podstawy opodatkowania oraz podatku VAT pomiędzy fakturami VAT a paragonami dokumentującymi tę sama sprzedaż nie dojdzie do powstania zaległości lub nadpłaty w podatku VAT, należało uznać za prawidłowe. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, uznać należy za:
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.