INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 01 czerwca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 19 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 czerwca 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 13 lipca 2012 r. Znak: IBPB II/2/415-755/12/MM wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 16 lipca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Nieruchomość – działka nr 34/2 stanowiła współwłasność po 1/2 Pana S. i Pani W.

Aktem notarialnym umową darowizny zawartym w dniu 06 czerwca 1990 r. Pan S. darował cały swój udział wynoszący połowę opisanej wyżej nieruchomości wnioskodawczyni i jej mężowi. Natomiast Pani W. darowała cały swój udział wynoszący połowę opisanej wyżej nieruchomości Pani A.

Mając na uwadze uporządkowanie spraw majątkowych a w przyszłości sprzedaż swojej połowy działki, wnioskodawczyni z mężem wystąpiła z wnioskiem do Gminy o podział opisanej wyżej nieruchomości.

W dniu 24 maja 2011 r. Wójt Gminy decyzją dokonał podziału nieruchomości oznaczonej nr 34/2 stanowiącej współwłasność w 1/2 Pani A. i w 1/2 wnioskodawczyni i jej męża w ten sposób, że w wyniku podziału powstały: działka nr 34/22 o powierzchni 1368 m2 oraz działka nr 34/23 o powierzchni 1369 m2.

Dnia 29 września 2011 r. Sąd Rejonowy na wniosek wnioskodawczyni i jej męża oraz Pani A. o zgodne zniesienie współwłasności wydał postanowienie, w którym dokonał zniesienia współwłasności nieruchomości w ten sposób, że przyznał prawo własności nieruchomości działki 34/22 wnioskodawczyni i jej mężowi a prawo własności nieruchomości działki 34/23 Pani A. Zniesienie współwłasności odbyło się nieodpłatnie bez spłat i dopłat.

Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierza działkę nr 34/22 sprzedać w 2012 r. z przeznaczeniem na zakup mieszkania.

W tym celu małżonkowie otrzymali z Urzędu Gminy zaświadczenie, że przedmiotowa działka nie podlega opłacie z tytułu wzrostu wartości nieruchomości (renta planistyczna), gdyż ani przed, ani po zniesieniu współwłasności a także w ostatnich 5-ciu latach nie nastąpiła zmiana przeznaczenia przedmiotowej działki.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni wskazała, że działki nr 34/22 i 34/23 powstały z podziału działki nr 34/2 nabytej przez wnioskodawczynię z mężem i ich córkę w 1990 r. na zasadzie współwłasności.

Na dzień zniesienia współwłasności wartość działki nr 34/22 wynosiła 80.000 zł oraz na dzień zniesienia współwłasności wartość działki nr 34/23 wynosiła 80.000 zł.

Po zniesieniu współwłasności wnioskodawczyni wraz z mężem stała się właścicielem działki o nr 34/22, którą zamierza w najbliższym okresie zbyć. Natomiast działka o nr 34/23 stała się własnością córki wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zamiarem sprzedaży w 2012 r. przedmiotowej działki wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawczyni, wartość działki 34/22 otrzymanej w wyniku nieodpłatnego zniesienia współwłasności odpowiada wartości udziału w działce 34/2 jaki przysługiwał wnioskodawczyni i jej mężowi przed zniesieniem współwłasności. Czyli wartość działki otrzymanej w wyniku zniesienia współwłasności odpowiada wartości udziału nabytego w darowiźnie w 1990 r., w związku z tym w dacie zniesienia współwłasności w 2011 r. nie doszło od jej nabycia, gdyż pierwotną datą nabycia nieruchomości jest data aktu notarialnego umowy darowizny zawartej w 1990 r.

Zdaniem wnioskodawczyni, transakcja sprzedaży działki 34/22, która na dopiero nastąpić powinna być zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż upłynął pięcioletni okres od momentu, kiedy ją małżonkowie nabyli a fakt zniesienia współwłasności nie ma tutaj znaczenia.

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawczyni przytoczyła fragmenty z następujących interpretacji indywidualnych wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 maja 2010 r. Znak: IPPB1/415-295/10-4/RS,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 stycznia 2009 r. Znak: IPPB4/415-36/08-7/SP,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 października 2010 r. Znak: IBPBII/2/415-831/10/MW.
  
  

Mając na uwadze przytoczone wyżej interpretacje indywidualne a także fakt, że pieniądze uzyskane ze sprzedaży działki małżonkowie mają zamiar przeznaczyć na zakup mieszkania, zdaniem wnioskodawczyni nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym przy sprzedaży nieruchomości – działki nr 43/22.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Z powyższego wynika, że istotne w przedmiotowej sprawie jest ustalenie daty nabycia przez wnioskodawczynię działki nr 34/22, którą planuje sprzedać. Z wniosku wynika, iż w 1990 r. wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymała w drodze darowizny udział w wysokości 1/2 w nieruchomości. Pozostały udział otrzymała Pani A. (córka wnioskodawczyni). W 2011 r. przedmiotowa nieruchomość została podzielona na dwie działki o nr 34/22 i o nr 34/23. Następnie w dniu 29 września 2011 r. dokonano nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości i małżonkowie otrzymali na wyłączną własność działkę nr 34/22. Córce wnioskodawczyni przypadła działka nr 34/23.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności to fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przez i po zniesieniu współwłasności.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, iż zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli wartość nabytego w jego wyniku udziału mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, iż wnioskodawczyni wraz z mężem posiadała udział 1/2 w nieruchomości. Wartość działki nr 34/22 otrzymanej przez wnioskodawczynię i jej męża w wyniku zniesienia współwłasności wyniosła 80.000 zł. Taką samą wartość miała działka nr 34/22, którą otrzymała córka wnioskodawczyni. Gdyby nie doszło do zniesienia współwłasności małżonkowie oraz ich córka posiadaliby udział w każdej z działek wynoszący 1/2.

W wyniku zniesienia współwłasności, wartość nieruchomości jaką na wyłączną własność otrzymali małżonkowie była równa (a więc nie przekroczyła) wartości udziałów jakie przed zniesieniem współwłasności posiadali w każdej z działek wnioskodawczyni i jej mąż. Nie doszło zatem do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, gdyż wartość rynkowa otrzymanej przez wnioskodawczynię i jej męża działki nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał im w wyniku otrzymania darowizny. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż nabycie przedmiotowej działki nastąpiło w 1990 r., czyli w dacie otrzymania darowizny. Oznacza to, że pięcioletni termin określony zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy upłynął z końcem 1995 r. W tej też sytuacji na wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowej działki, ponieważ jej sprzedaż nie stanowi w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy również wyjaśnić, że w przedmiotowej sprawie obojętny podatkowo jest cel na jaki zostaną przeznaczone środki pieniężne uzyskane z odpłatnego zbycia ww. działki, ponieważ jak już wskazano, sprzedaż działki nr 34/22 nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jej nabycie, co oznacza, że sprzedaż nie będzie stanowiła źródła przychodu. A zatem fakt, że za uzyskane ze sprzedaży działki pieniądze wnioskodawczyni zakupi mieszkanie pozostaje w tym przypadku bez znaczenia.

Stanowisko wnioskodawczyni należało uznać zatem za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawczynię interpretacji Ministra Finansów, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Niniejsza interpretacja została wydana dla wnioskodawczyni w jej indywidualnej sprawie zgodnie z dyspozycją art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Mąż wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.