P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28.12.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

We wniosku skierowano zapytanie dotyczące opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze darowizny i zniesienia współwłasności nieruchomości.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 ze zm.) - źródłem przychodu jest m. innymi odpłatne zbycie - nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy (w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r.) wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości w całości – jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.
Natomiast na podstawie przepisów prawa kodeksu cywilnego art. 211 oraz 212 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. Biorąc pod uwagę ww. artykuły należy przyjąć, iż przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest tożsame z nabyciem tej rzeczy.
Z istoty współwłasności, zarówno łącznej jak i ułamkowej wynika, że nie jest się właścicielem całości danej rzeczy. Stąd też wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane winny być w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą, jak też stan jej majątku osobistego. Zniesienie współwłasności przedmiotowej nieruchomości jest realizacją uprawnienia przysługującego podatnikom na mocy ww. art. 211 K.C. Nie jest ono nabyciem nieruchomości, jeśli w wyniku tej czynności nie następuje powiększenie majątku.
W przedmiotowej sprawie nabycie udziału nieruchomości nastąpiło w roku 1983 w drodze darowizny. Z kolei w roku 2004 w wyniku zniesienia współwłasności, nabyto w ramach posiadanego udziału prawo własności jednego lokalu mieszkalnego. Zniesienie współwłasności nie spowodowało dodatkowego przysporzenia majątku, ponieważ nabyte prawo własności tego lokalu odzwierciedla dotychczasową wielkość udziału w nieruchomości.
A zatem stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.
Na dzień wydania postanowienia nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa jak również postępowanie przed sądem administracyjnym.
Powyższa interpretacja:
-dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących
-nie jest wiążąca dla podatnika/następcy prawnego podatnika / osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.