INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2012 r. (data wpływu 17 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz sposobu udokumentowania otrzymanego od dostawcy „wynagrodzenia” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz sposobu udokumentowania otrzymanego od dostawcy „wynagrodzenia”.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Poza dystrybucją prasy i towarów, Wnioskodawca jest jednym z największych zarówno detalicznych jak i hurtowych dystrybutorów doładowań elektronicznych pre-paid do telefonów komórkowych w kraju. W związku z ww. przedmiotem działalności, Wnioskodawca nawiązał współpracę z firmą .... (zwanym dalej Dostawcą). Przedmiotem współpracy jest sprzedaż doładowań elektronicznych pre-paid do telefonów komórkowych przez Dostawcę dla Wnioskodawcy oraz dalsza odsprzedaż ww. produktów przez Wnioskodawcę we własnej sieci detalicznej lub kontrahentom hurtowym. Wnioskodawca otrzyma od Dostawcy dodatkowe wynagrodzenie, pod warunkiem zrealizowania w określonym czasie ustalonego przez strony obrotu na ww. produktach. Prawo do wynagrodzenia zostanie ustalone na podstawie danych o realizacji kwartalnego planu zakupów. Rozliczenie nastąpi w kolejnym kwartale poprzez wystawienie przez Wnioskodawcę noty obciążeniowej.

Zapisy umowy regulujące dodatkowe wynagrodzenie o którym mowa wyżej brzmią następująco: § 6 ust. 5 umowy: „Na wszystkie zakupione Towary ...... udziela Partnerowi rabatów, zgodnie z warunkami handlowymi przedstawionymi w Załączniku nr 4 do Umowy”.

Załącznik nr 4 Warunki Handlowe część B ust. 4.1.: „Dystrybutor (Wnioskodawca) otrzymuje rabat na dokonane przez siebie zakupy DOŁADOWAŃ na zasadach opisanych w ustępie 4.2 niniejszego punktu, z zastrzeżeniem ust. 4.3 niniejszego punktu.

4.2. Strony zakładają, że Dystrybutor osiągnie określony kwartalny plan zakupów DOŁADOWAŃ (obejmujący 3 miesiące kalendarzowe z zastrzeżeniem ust. 4.3 niniejszego punktu). W przypadku realizacji przez Dystrybutora kwartalnego planu zakupów, Dystrybutor utrzymuje prawo do premii na DOŁADOWANIA w miesiącu każdym z miesięcy danego kwartału, co nie wyklucza otrzymania przez Dystrybutora innych przysługujących mu rabatów (...).

4.4 ......... (Dostawca) do piętnastego dnia kalendarzowego po miesiącu raportowanym przekaże do Dystrybutora kwotę naliczonej premii wraz z numerem zamówienia, który Dystrybutor jest zobowiązany do umieszczenia na nocie obciążeniowej.

Dostawca zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Dystrybutora kwoty naliczonej premii na podstawie noty obciążeniowej z 14 dniowym terminem płatności (liczonym od dnia doręczenia prawidłowo wystawionej noty).(...)”.

Wnioskodawca nadto wskazuje, iż otrzymane dodatkowe wynagrodzenie nie ma związku z jakimikolwiek dodatkowymi świadczeniami na rzecz wypłacającego. Dodatkowe wynagrodzenie jest jedynie wynikiem zrealizowania określonego kwartalnego planu zakupów oraz dotyczy transakcji zrealizowanych w danych miesiącach danego kwartału.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, udzielane przez dostawcę – ......... dla Wnioskodawcy wynagrodzenie stanowi:
1. wynagrodzenie za świadczone przez Wnioskodawcę usługi na rzecz dostawcy a w konsekwencji czy Wnioskodawca winien wystawić fakturę VAT.
2. rabat udzielony przez dostawcę do dokonanych przez Wnioskodawcę zakupów a w konsekwencji dostawca winien wystawić faktury korygujące do swoich faktur sprzedaży.
3. nagrodę za osiągnięcie danego rezultatu i Wnioskodawca winien wystawić na dostawcę notę obciążeniową.

Zdaniem Wnioskodawcy, dodatkowe wynagrodzenie otrzymywane przez Zainteresowanego w związku ze spełnieniem warunków określonych w umowie współpracy, tj. zrealizowaniem kwartalnego planu zakupów (osiągnięciem określonych obrotów) jest wynagrodzeniem za czynność niepodlegającą podatkowi VAT. Taką interpretację wskazał NSA w wyroku z dnia 6 lutego 2007 r. (sygn. I FSK 94/06), w którym NSA zakwestionował prawidłowość pisma Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. (sygn. PP-812-1222/2004/AP/4026). W uzasadnieniu wyroku NSA stwierdził, że zgodnie z definicją zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, nie jest możliwe zaklasyfikowanie tej samej czynności jako świadczenia usług i dostawy towarów. Ponadto NSA stwierdził, że stosunek prawny łączący strony musi być związany ze świadczeniem wzajemnym.

W ocenie Spółki w przedmiotowym stanie faktycznym nie ma świadczenia wzajemnego. Spółka bowiem nabywa towary dobrowolnie i nie jest zobowiązana do wykonania transakcji określonej wielkości gwarantującej dodatkowe wynagrodzenie. Nieosiągnięcie przez Spółkę określonego progu gwarantującego dodatkowe wynagrodzenie nie powoduje żadnych konsekwencji po stronie Spółki, w szczególności Spółka nie ponosi żadnej odpowiedzialności o charakterze prawnym czy finansowym.

W zakresie niepodlegania podatkowi VAT wynagrodzenia za zrealizowanie określonych obrotów wypowiedział się także NSA w wyroku z dnia 23 września 2008r. (sygn. I FSK 998/08) czy w wyroku z dnia 24 marca 2011 r. (sygn. I FSK 432/10).

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ wynagrodzenie za osiągnięcie określonego poziomu obrotów nie podlega podatkowi VAT, to można je dokumentować przez wystawienie noty księgowej. Udokumentowanie tego wynagrodzenia poprzez wystawienie faktury VAT oznaczałoby bowiem udokumentowanie czynności niepodlegającej VAT dokumentem, który służy wyłącznie do dokumentowania transakcji sprzedaży. W ocenie Zainteresowanego, warto podkreślić, że w chwili obecnej w orzecznictwie prezentowany jest jednolity pogląd, że premie pieniężne, czy też bonusy otrzymywane przez nabywcę od dostawcy za dokonanie nabycia określonej ilości, czy wartości towaru lub też osiągnięcie określonego poziomu obrotów nie jest wynagrodzeniem za świadczenie usługi, a wypłacenie takiej premii nie kreuje odrębnej od dostawy towaru czynności objętej podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego w opinii Wnioskodawcy wynagrodzenie wypłacone przez Dostawcę w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów przez Zainteresowanego nie jest dla Wnioskodawcy wynagrodzeniem za świadczone usługi. W konsekwencji przyjąć należy, że zdarzenie to nie rodzi obowiązku wystawienia faktury VAT.

Zdaniem Spółki, mając na uwadze przywołany wyżej wyrok NSA z dnia 24 marca 2011 r. (sygn. I FSK 432/10), w którym to NSA stwierdził, że: „ o tym czy wynagrodzenie motywacyjne wobec kontrahenta z tytułu wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności przyjmie formę premii pieniężnej (procentowej lub kwotowej) czy rabatu obniżającego obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT decyduje wybrana przez przedsiębiorcę strategia gospodarcza (...)”, nie ma obligatoryjnego obowiązku traktowania przedmiotowego wynagrodzenia jako rabatu udzielonego przez Dostawcę do dokonanych przez Wnioskodawcę zakupów, rodzącego po stronie Dostawcy obowiązek wystawienia faktur korygujących do dostaw za dany okres. Skoro bowiem w umowie o współpracy w załączniku nr 4 część B ust .4.4 zawarto zapis, że Dostawca: „zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Dystrybutora (Wnioskodawcy) kwoty naliczonej premii na podstawie noty obciążeniowej (...)” Wnioskodawca ma prawo do udokumentowania otrzymanego wynagrodzenia notą księgową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ zaznacza, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga co do zakresu zadanych pytań odnoszących się wyłącznie do sytuacji prawnopodatkowej Wnioskodawcy (pytania 1a oraz 1c wniosku ORD-IN).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z dyspozycją art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Również art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług poza dystrybucją prasy i towarów jest jednym z największych zarówno detalicznych jak i hurtowych dystrybutorów doładowań elektronicznych pre-paid do telefonów komórkowych w kraju. W związku z ww. przedmiotem działalności Zainteresowany nawiązał współpracę z firmą .... (Dostawcą). Przedmiotem współpracy jest sprzedaż doładowań elektronicznych pre-paid do telefonów komórkowych przez Dostawcę dla Wnioskodawcy oraz dalsza odsprzedaż ww. produktów przez Wnioskodawcę we własnej sieci detalicznej lub kontrahentom hurtowym. Zainteresowany otrzyma od Dostawcy dodatkowe wynagrodzenie, pod warunkiem zrealizowania w określonym czasie ustalonego przez strony obrotu na ww. produktach. Prawo do wynagrodzenia zostanie ustalone na podstawie danych o realizacji kwartalnego planu zakupów. Rozliczenie nastąpi w kolejnym kwartale poprzez wystawienie przez Wnioskodawcę noty obciążeniowej. Zainteresowany nadto wskazuje, iż otrzymane dodatkowe wynagrodzenie nie ma związku z jakimikolwiek dodatkowymi świadczeniami na rzecz wypłacającego. Dodatkowe wynagrodzenie jest jedynie wynikiem zrealizowania określonego kwartalnego planu zakupów oraz dotyczy transakcji zrealizowanych w danych miesiącach danego kwartału.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. „premie pieniężne” nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania tych premii nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę, w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako otrzymujący dodatkowe wynagrodzenie nie jest zobowiązany do wykonywania na rzecz kontrahenta jakichkolwiek innych czynności mających na celu intensyfikację sprzedaży, czy promocję nabywanych towarów. Tym samym otrzymywane wynagrodzenie nie jest w żaden sposób związane z uzyskaniem przez kontrahenta świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać zrealizowania przez Wnioskodawcę określonego kwartalnego planu zakupów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, że w przypadku dodatkowego wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę z tytułu zrealizowania określonego kwartalnego planu zakupów Zainteresowany nie świadczy na rzecz dostawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Zatem wynagrodzenie, o którym mowa we wniosku nie stanowi wynagrodzenia za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i nie powinno być dokumentowane przez Wnioskodawcę fakturą VAT.

Jednocześnie wskazać należy, iż dla oceny prawnej opodatkowania dodatkowego wynagrodzenia otrzymanego od dostawcy z tytułu zrealizowania określonego kwartalnego planu zakupów bez znaczenia jest czy wynagrodzenie, o którym mowa wyżej, stanowi dla Wnioskodawcy nagrodę, premię lub bonus pieniężny.

Odnośnie kwestii wystawiania not księgowych należy stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej jednak należy zauważyć, iż nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

W związku z powyższym oceniając stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, iż dodatkowe wynagrodzenie otrzymywane przez Zainteresowanego w związku ze zrealizowaniem kwartalnego planu zakupów (osiągnięciem określonych obrotów) jest wynagrodzeniem za czynność niepodlegającą podatkowi VAT i nie rodzi obowiązku wystawienia faktury VAT, Wnioskodawca ma natomiast prawo do udokumentowania otrzymanego wynagrodzenia notą księgową należało uznać za prawidłowe, bowiem nie można uznać za niewłaściwe wystawienia noty księgowej przez podmiot otrzymujący przedmiotowe wynagrodzenie.

Końcowo informuje się, iż w niniejszej interpretacji tut. Organ nie oceniał kwestii ewentualnego uznania wypłacanego przez dostawcę wynagrodzenia za rabat, jego ewentualnego wpływu na wysokość obrotu u dostawcy oraz sposobu dokumentowania przez dostawcę wypłacanego wynagrodzenia, bowiem w tym zakresie Wnioskodawca nie jest zainteresowanym, o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w odniesieniu do praw i obowiązków Wnioskodawcy jako otrzymującego przedmiotowe wynagrodzenie.

Interpretacja ta nie dotyczy natomiast skutków podatkowych wypłacenia przedmiotowego wynagrodzenia przez kontrahenta Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa, dla kontrahenta Wnioskodawcy wypłacającego to wynagrodzenie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.