POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 oraz art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po zapoznaniu się z treścią wniosku z dnia 14 grudnia 2006 r. (doręczonego w dniu 14 grudnia 2006 r.), o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika dotyczącej obowiązku odprowadzenia podatku VAT na terytorium Polski w związku ze świadczeniem usług niematerialnych na rzecz kontrahenta zagranicznego z państwa będącego członkiem Unii Europejskiej, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu

stwierdza, że

stanowisko podatnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 14a wskazanej na wstępie ustawy stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wniosek składa się do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Interpretacja zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Pismem z dnia 14 grudnia 2006 r. (doręczonym dnia 14 grudnia 2006 r.), podatnik zwrócił się z pytaniem dotyczącym obowiązku odprowadzenia podatku VAT na terytorium Polski w związku ze świadczeniem usług niematerialnych na rzecz kontrahenta zagranicznego z państwa będącego członkiem Unii Europejskiej.

Podatnik wskazuje, że w dniu 10 maja 2006 r. zawarł umowę z niemiecką spółką, będącą płatnikiem podatku od wartości dodanej, której przedmiotem są usługi niematerialne w zakresie organizacji, zarządzania i akwizycji informacji gospodarczej świadczonych przez spółkę.

Zgodnie z § 4 umowy wynagrodzenie jest płacone miesięcznie w kwocie ryczałtowej 1 200 euro na podstawie faktur opodatkowanych 22 % podatkiem VAT. Faktury wystawiane są na ostatni dzień miesiąca. Po przeliczeniu kwot z faktur po kursie średnim NBP obowiązującym w dniu wystawienia faktury należność stanowi kwotę 4 670,28 zł. Podatek należny w kwocie 264 euro = 1 027,46 zł zapłacono w deklaracji podatkowej, ujmując go w pozycji 29 deklaracji VAT.

W ocenie podatnika dla usług wymienionych w zawartej umowie i faktycznie świadczonych miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę. Faktury za wykonane usługi winny być wystawione bez podatku, a opodatkowanie powinno nastąpić w Niemczech, czyli w miejscu gdzie odbiorca usługi posiada swoją siedzibę.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu, po przeanalizowaniu przedstawionego wyżej stanu faktycznego stwierdza, co następuje.

W przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotów z innych państw Wspólnoty istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia usługi zależeć bowiem będzie, czy świadczenie usług będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w kraju, czy w innym państwie członkowskim. Podstawową regułą wynikającą z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), jest opodatkowanie usług w kraju, w którym świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Od tej zasady ustawa przewiduje jednak wyjątki określone w ust. 2 - 6 art. 27 i art. 28.

Szczególny sposób określania miejsca świadczenia przewidziano dla usług wymienionych w art. 27 ust. 4 ustawy o VAT, świadczonych na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę. Przepis ten (art. 27 ust. 4 pkt 3) dotyczy m. in. usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawniczych, rachunkowo - księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem art. 27 ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń.

Oznacza to, że w przypadku gdy podatnik świadczy w kraju usługi doradcze w zakresie problemów akwizycyjnych, kalkulacyjnych i organizacyjnych na rzecz kontrahenta z Niemiec mającego status podatnika podatku od wartości dodanej - miejscem świadczenia usług jest miejsce gdzie nabywca, dla którego dana usługa jest świadczona, posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, a w przypadku braku tych miejsc, stały adres lub miejsce zamieszkania. W takim przypadku usługi te, zgodnie z zasadą wyrażoną powyżej, nie stanowią dla podatnika czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w kraju.

Odnosząc się natomiast do możliwości dokonania korekty tut. organ stwierdza, że w myśl § 17 ust. 1 i ust. 6 i § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95 poz. 798 z późn. zm.), fakturę korygującą wystawia się, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury <...>. W myśl § 16 ust. 4 ww. rozporządzenia sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy. Przepisy te stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. W przypadku świadczenia tego rodzaju usług faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

W podsumowaniu tut. organ uprzejmie informuje, że stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy oraz art. 8 ust. 3 wskazanej wyżej ustawy, zarówno towary jak i usługi identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej. W myśl natomiast § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) dla celów podatku od towarów i usług stosuje się nadal Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. Aby zatem ustalić stawkę podatku od towarów i usług dla poszczególnych towarów i usług konieczne jest zatem ustalenie, pod jakim symbolem PKWiU ten towar lub usługa jest klasyfikowana w statystyce publicznej. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w komunikacie z dnia 5 listopada 2002r. w sprawie trybu wydawania opinii interpretacyjnych według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych stwierdził, m. in., że co do zasady zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. Ponadto w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany podmiot może zwrócić się o wskazanie zaklasyfikowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego i wydanie opinii interpretacyjnej do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

W świetle powyższego stwierdzić należało, że stanowisko podatnika wyrażone w złożonym zapytaniu jest prawidłowe.

W podsumowaniu tut. organ uprzejmie informuje, że powyższa interpretacja udzielana jest jedynie w opisanym przez podatnika stanie faktycznym, w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Jest natomiast wiążąca dla organu podatkowego i organu kontroli skarbowej właściwych dla podatnika i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.

Na postanowienie niniejsze przysługuje zgodnie z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.