POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w indywidualnej sprawie podatnika, przedstawionej w piśmie z dnia 18 stycznia 2007 r. (z datą wpływu do tutejszego Urzędu w dniu 5 lutego 2007 r.)

postanawia

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka XXX Sp. z o.o. prowadząc działalność na terenie Warszawy, zatrudniając 453 pracowników, w celu poprawy komunikacji wewnętrznej, atmosfery pracy oraz bardziej wydajnej pracy w zespołach, organizuje spotkania integracyjne pracowników. Spotkania takie są organizowane dla pracowników z poszczególnych działów po zakończeniu określonego projektu, jak również dla wszystkich pracowników Spółki połączone z wspólną zabawą, konkursami i konsumpcją. Ponadto XXX organizuje spotkania integracyjne świąteczne i okolicznościowe. Zadaniem tych spotkań jest budowanie poczucia wspólnoty pracowników XXX oraz wzajemnych więzi pomiędzy pracownikami i firmą, poprawiających motywację pracowników do pracy.

Spółka stoi na stanowisku, że wydatki ponoszone na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników, ponoszone są w celu osiągnięcia przychodu i jako koszty pracownicze, nie wymienione w art. 16 ust. 1, stanowią koszt uzyskania przychodu.

W ocenie Spółki spotkania te przyczyniają się do lepszej pracy w zespołach, która ma wpływ na poprawę wydajności pracy pracowników, przekładającej się na podniesienie efektywności działalności XXX, a w konsekwencji osiąganie przychodów.

W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym Spółka wnosi o potwierdzenie stanowiska, zgodnie z którym na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki poniesione na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników stanowią koszt uzyskania przychodów.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami uznając stanowisko Spółki za prawidłowe, informuje co następuje:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej updop) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w/w art. 15 ust. 1 updop, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

- są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

- są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 updop.

Wydatki te, muszą być związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, a nie niezbędności i rezultatu, jakie przyniosły w postaci konkretnych przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Stan faktyczny sprawy wskazuje, że wydatki Spółki ponoszone na organizację spotkań integracyjnych świątecznych i okolicznościowych, są związane z działalnością Spółki i zostają poniesione w celu zwiększenia przychodów Spółki. Jak wynika ze złożonego wniosku, celem szkoleń integracyjnych jest zintegrowanie ze sobą pracowników i tworzenie pomiędzy nimi więzi, która jest niezbędna do zwiększenia efektywności pracy. Celem wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację spotkań okolicznościowych jest zwiększenie więzi emocjonalnej wśród pracowników. To zaś przyczynia się do zwiększenia przychodów Spółki.

Spółka XXX, swoje stanowisko w kwestii zaliczenia wydatków ponoszonych na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników, opiera na przesłankach ponoszenia tych kosztów w celu osiągnięcia przychodów poprzez poprawę i budowanie poczucia wspólnoty pracowników oraz wzajemnych więzi pomiędzy pracownikami i firmą, poprawiających motywację pracowników do pracy, które mają wpływ na zwiększenie wydajności pracy pracowników i w rezultacie przekładających się na efektywność działalności XXX, a w konsekwencji na osiąganie wyższych przychodów.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego przychyla się do argumentacji Spółki. Praca to miejsce, w którym pracownicy spędzają znaczną część dnia, a gospodarka rynkowa wymaga od pracowników wysokiego zaangażowania we własną pracę, co można osiągnąć poprzez poprawianie więzi i wspólnoty pomiędzy pracownikami, dzięki czemu praca jest bardziej efektywna, co przekłada się na większy przychód firmy.

Biorąc powyższe pod uwagę, w opinii Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego, stanowisko Spółki, iż wydatki poniesione na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki na podstawie przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego i faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z treścią art. 14 b § 1 – 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14 b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie przysługuje Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu oraz uzasadnienie przyczyn uznania interpretacji zawartej w niniejszym postanowieniu za niewłaściwą.