P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr. 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych,Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Spółka została zobowiązana na podstawie decyzji Państwowej Inspekcji Pracy do zapewnienia równości stopni schodów zgodnie ze sztuką budowlaną na klatkach schodowych. Budynek, którego dotyczy decyzja stanowi własność Przedsiębiorstwa i jest wykorzystywany w prowadzonej działalności. W związku z tym, że jest on wpisany do rejestru zabytków koniecznym jest prowadzenie prac pod nadzorem konserwatora zabytków i zgodnie z jego wytycznymi. Konserwator zabytków stwierdził, że posadzki wewnętrznych ciągów komunikacyjnych i stopni klatek schodowych wykazują znaczny stopień zużycia i konieczne jest przeprowadzenie prac remontowych. Ponadto Podatnik został zobowiązany do naprawienia zniekształconych przez eksploatację stopni oraz uszkodzonych posadzek. Niezbędnym okazało się również podwyższenie balustrady do wysokości, którą określają przepisy bezpieczeństwa poprzez stosowne zwiększenie wymiarów elementów mocujących.

Przed podjęciem prac schody pokryte były lastrykiem. Ze względów konstrukcyjnych brak jest możliwości usunięcia istniejących okładzin. Lastryko kładzione było na początku XX wieku na etapie budowy budynku i na stałe jest związane z konstrukcją schodów tworząc jednolitą substancję. Z uwagi na nadmierne obciążenie brak jest możliwości pokrycia istniejących stopni i klatek tym samym materiałem.Biorąc pod uwagę konieczność realizacji wytycznych Państwowej Inspekcji Pracy i konserwatora zabytków oraz ograniczenia konstrukcyjne, Spółka podjęła decyzję o zastosowaniu cienkiej okładziny granitowej. Zostanie ona położona na istniejącą okładzinę. Rozwiązanie to nie spowoduje powstania ryzyka nadmiernego obciążenia. Wizualnie okładzina ta odpowiada kolorystyce lastryka i jest jedynym znanym rozwiązaniem zapewniającym przywrócenie stanu pierwotnego pod względem zapewnienia bezpieczeństwa użytkownikom i jednocześnie spełniającym wymagania konstrukcyjne projektanta.

Zgodnie z art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z zastrzeżeniem kosztów wymienionych w art.16 ust.1. Wobec faktu, że przedstawione wydatki na remont nie zostały wymienione w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zostały poniesione w celu uzyskania przychodów i są odpowiednio udokumentowane, to zdaniem Spółki, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.Spółka stoi na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art.16 ust.1 pkt.1 lit c w/w ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty podatkowe wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art.16g ust.13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, ponieważ poniesione wydatki dotyczą remontu, a nie ulepszenia środka trwałego.

Na poparcie swego stanowiska Strona wskazuje, że istotą remontu jest wykonanie prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, w wyniku którego nie następuje zmiana jego charakteru, przeznaczenia czy też konstrukcji. Zatem są to wszelkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową, która została utracona na skutek upływu czasu i eksploatacji. W ocenie Spółki opisane przez nią prace mają na celu przywrócenie wartości użytkowej oraz zachowanie istniejącego charakteru, funkcji i estetyki bez wprowadzania dodatkowych i nowych rozwiązań. Klatki schodowe nie zmienią swojego przeznaczenia, nie nabiorą również nowych cech użytkowych. Działania te zostaną również bez wpływu na okres używania środka trwałego oraz na koszty eksploatacji. Z uwagi na fakt, że zdjęcie i położenia nowego lastryka na klatkach schodowych pociąga za sobą niebezpieczeństwo naruszenia konstrukcji schodów, wykorzystanie w pracach innego niż pierwotnie materiału, jakim jest cienka okładzina granitowa, jest wynikiem postępu technicznego oraz rozwiązaniem zapewniającym przywrócenie stanu pierwotnego bez zagrożenia nadmiernego obciążenia.

Uzasadniając powyższe, Podatnik powołuje się na:wyrok NSA z dn. 08.08.1997 r, sygn. akt SA/Gd 159/96,wyrok NSA z dn. 01.03.2000 r, sygn. Akt SA/Wr 2915/98,postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź – Bałuty z dn. 17.07.2005 r, znak II/423-016/115/28742/05/MW,postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Gorlicach z dn. 01.12.2005 r, znak PDOP423/4/2005.Reasumując, zdaniem Spółki, istnieją podstawy do uznania, że przedmiotowe wydatki mają charakter remontowy i podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia na podstawie art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza co następuje:Pojęcie kosztów uzyskania przychodów wynika z art. 15, art. 16 i art. 16a - 16m ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Art.15 ust.1 w/w ustawy wskazuje, co należy rozumieć przez koszty uzyskania przychodów. Są to wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są również, zgodnie z art.15 ust.6 ustawy, odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art.16a-16m, z uwzględnieniem art.16 ust.1. Z kolei w art. 16 ust.1 w/w ustawy, ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo ich poniesienia w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 16g ust. 13 tej ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3 - 11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Pomiędzy kosztami remontów środków trwałych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą a osiąganiem przychodów niewątpliwie zachodzi związek, o których mowa w art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy jednak zauważyć, że w wielu przypadkach prace o charakterze remontowym łączą się z robotami ulepszeniowymi, czy też modernizacyjnymi. Różnica między pracami ulepszeniowymi a pracami remontowymi jest niezwykle istotna, ponieważ zupełnie inny jest sposób rozliczania podatkowego poniesionych wydatków. Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika bowiem, że wszelkie wydatki ponoszone przez podatnika na remont środków trwałych stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, pod warunkiem, że zostały poniesione w celu uzyskania przychodu i nie spowodowały ulepszenia środka trwałego. Natomiast wydatki związane z ulepszeniem powiększają wartość początkową środków trwałych i od tak ustalonej wartości dokonuje się odpisów amortyzacyjnych według odpowiedniej stawki, które to odpisy dopiero stanowią koszty uzyskania przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia remontu i modernizacji. W związku z brakiem definicji pojęć "remont" i "modernizacja" w prawie podatkowym, zachodzi konieczność odwołania się przy ich interpretacji zarówno do orzecznictwa, jak też do praktyki stosowania prawa podatkowego. Przyjmują one konieczność posiłkowania się przy ocenie znaczenia tych pojęć potocznym ich rozumieniem, definicjami encyklopedycznymi, pomocniczo również rozwiązaniami przewidzianymi w odrębnych przepisach, czy wyjaśnieniami o charakterze statystycznym. Z przepisów ustawy z dnia 7.07.1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) wynika, że remont to wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Tak więc wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych można uznać za remont, natomiast ulepszenie czy też modernizacja to trwałe unowocześnienie środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, wyrażające się w poprawie standardu użytkowego, technicznego lub obniżce kosztów eksploatacji. Podatnik, ponosząc nakłady na prace budowlane, musi najpierw określić, jaki charakter mają te prace i podzielić je na te, które mają charakter remontowy i te, które należy zaliczyć do ulepszeniowych. Ocena wydatków musi uwzględniać rozliczanie prac remontowo-budowlanych w poszczególnych częściach obiektu. Należy stwierdzić, że przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do inwestycji lub remontów należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej. W takich przypadkach dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie ma opinia służb technicznych.Poniesienie wydatków na prace mające charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie pierwotną zdolność użytkową tego środka, a więc remont, uprawnia podatnika do zaliczenia ich w całości do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na wielkość tych wydatków. Zatem, jeżeli prace wykonane w budynku są podyktowane jego stanem technicznym, to wtedy wydatki należy uznać za wydatki na remont czy bieżącą konserwację i podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Przy ocenie wydatków - czy są to wydatki na remont - należy brać pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, mające wpływ na sposób i środki realizowania robót tym pojęciem objętych. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w stanie faktycznym opisanym w zapytaniu, jeżeli wyrównanie stopni schodów, wymiana zniszczonej posadzki oraz wymiana balustrady są podyktowane złym stanem technicznym i polegają na odtworzeniu stanu pierwotnego przy zastosowaniu materiałów budowlanych o lepszych parametrach, prace te należy uznać za remont.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.