POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 17.05.2006 r. (data wpływu: 18.05.2006 r.) uzupełnionego pismem z dnia 12.06.2006 r. (data wpływu: 14.06.2006 r.) oraz pismem z dnia 23.06.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę z tytułu podróży służbowych pracownika i prezesa, stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 17.05.2006 r. podatnik zwrócił sie do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście o udzielenie interpretacji m. in. w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych przez Spółkę z tytułu krajowych i zagranicznych podróży służbowych pracownika - kierowcy oraz prezesa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka świadcząca usługi transportowe, będzie zatrudniać na podstawie umowy o pracę kierowcę oraz prezesa Spółki.
Do funkcji Prezesa należy:
– formułowanie celów, kierunków i koncepcji działania Spółki,
– planowanie działań, środków,
– podejmowanie wszelkich decyzji,
– organizowanie i koordynowanie działalności transportowej,
– pozyskiwanie kontrahentów w Polsce i poza granicą,
– pozyskiwanie kontrahentów i reprezentowanie Spółki,
– kierowanie pojazdami w czasie wykonywania usługi transportowej.
Miejscem wykonywania pracy jest siedziba pracodawcy w K.
Jak podkreślono we wniosku, wyjazdy Prezesa mogą mieć charakter incydentalny, ponieważ kierowanie pojazdami i koordynowanie działalności transportowej nie należą wyłącznie do Jego obowiązków służbowych.Natomiast w przypadku pracownika - kierowcy miejscem wykonywania pracy jest siedziba pracodawcy, teren kraju i zagranicy. Jego wyjazdy w podróż służbową nie mają charakteru incydentalnego i są związane z wykonywaniem obowiązków służbowych.
Podróże służbowe za granicę trwać będą od tygodnia do 14 dni. Zarówno Prezes jak i kierowca będą wykonywać pracę w przeważającej mierze poza miejscowością, w której mieszkają, a w której znajduje się siedziba firmy i miejsce wykonywania pracy tych osób.
Pytanie Podatnika dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów firmy, diet przysługujących z tytułu podróży służbowych w/w pracowników.
Zdaniem Spółki wypłacone diety za czas podróży służbowych pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów u pracodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Według Podatnika, kosztem uzyskania przychodów winna być pełna kwota wypłaconych należności tj. oprócz diet, zwrot innych wydatków poniesionych przez w/w pracowników np. opłaty autostrad, zakup paliwa, opłaty spedycyjne, ubezpieczenia w danym państwie, koszty badańprzewożonego towaru przez lekarza na granicy.

Na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i obowiązujących w tym zakresie przepisów, Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście wyjaśnia:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.
Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.
Powyższa zasada dotyczy wszelkich kosztów ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc również wydatków związanych z odbyciem krajowej czy zagranicznej podróży służbowej pracownika.
Ponieważ na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest definicji podróży służbowej zatem dla określenia tego pojęcia należy kierować się przepisem ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).W art. 77 teriet 5 § 1 w/w ustawy określono, że pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.
Z powyższego przepisu wynika, że podróżą służbową jest wyjazd na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałe miejsce świadczenia pracy wynikające z zawartej umowy o pracę.
Istotą podróży służbowej jest wykonywanie określonego zadania charakteryzującego się incydentalnością i tymczasowością pobytu w miejscu jego wykonania.
Jeśli więc wykonanie pracy przez kierowcę w ramach stosunku pracy polega na przemieszczaniu się pojazdem samochodowym po kraju i poza jego granice, to nie można mówić, że wyjazdy te mają charakter podróży służbowych. W związku z tym świadczenie pracy przez kierowcę nie rodzi u pracodawcy obowiązku wypłacenia diet jako ekwiwalentu pieniężnego na pokrycie kosztów podróży służbowej.
Jeżeli jednak diety zostaną wypłacone to kwoty z pow. tytułu stanowią składnik wynagrodzenia za pracę pracowników i w związku z tym mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki.
Podobnie poniesione przez Spółkę koszty z tytułu zwrotu wydatków poniesionych przez kierowców takich jak opłaty autostrad, zakup paliwa, opłaty spedycyjne, ubezpieczenia w danym państwie, koszty badań przewożonego towaru przez lekarza na granicy będą stanowić w świetle cyt. wyżej art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, jeżeli podatnik udowodni, że prawidłowo udokumentowane wydatki mają związek z osiąganymi przychodami.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i moze zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie oreślonym w § 5 tej ustawy.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śrómieście, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.