Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) uznał stanowisko wnioskodawców zajęte we wniosku z dnia 27.12.2006 r. (data wpływu 28.12.2006 r.) o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie dokonywania odpisów amortyzacyjnych środków trwałych, których zakup został zrefundowany przez Fundusz Pracy oraz poniesionych wydatków na zabezpieczenie wykonania umowy – koszty gwarancji bankowej - za prawidłowe.

W dniu 28.12.2006 r. w trybie art. 14a § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) wspólnicy Spółki jawnej złożyli wniosek o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny.

Spółka jawna z siedziba w J. prowadzi działalność w zakresie produkcji, sprzedaży i montażu znaków drogowych.

Wspólnicy rozliczają się według 19% podatku liniowego zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie wniosku i umowy w sprawie refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych bezrobotnych zawartej dnia 4 lipca 2006r. z Powiatowym Urzędem Pracy w Olsztynie, Spółce Jawnej przyznano środki z Funduszu Pracy w wysokości 63.250,00 zł.

Według zapisów umowy przyznana refundacja została dokonana w cenach brutto. Zgodnie z warunkami umowy za przyznane środki utworzono 5 stanowisk pracy.

W związku z tym zakupiono:

1. zestaw spawalniczy,
2. tokarkę,
3. przecinarkę taśmową,
4. wiertarkę.
   
   

Po dokonaniu zakupu i zapłaty za ww. urządzenia techniczne został złożony wniosek o zwrot poniesionych kosztów doposażenia lub wyposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego. Dnia 4 sierpnia 2006 roku otrzymano na rachunek bankowy środki z przyznanej refundacji w wysokości 63 250 złotych. Ww. zakupy zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych. Wspólnicy ponieśli również wydatki na zabezpieczenie wykonania ww. umowy – koszty gwarancji bankowej.

Następnie dokonano następujących czynności, które są jednoznaczne z zajętym przez wnioskodawców stanowiskiem w niniejszej sprawie. Od ww. zakupów zgodnie z art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonaliśmy i dokonujemy odpisów amortyzacyjnych. Otrzymana refundacja nie została zaliczona do przychodów z działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a odpisy amortyzacyjne od zrefundowanej części wartości środków trwałych nie zaliczone zostały do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust.1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do dokonania obliczeń wielkości odpisów amortyzacyjnych nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów przyjęto, iż refundacja stanowi źródło finansowania wartości netto ww. zakupów środków trwałych. Wydatków z tytułu ww. gwarancji bankowej nie zaliczono do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ przyznana refundacja nie stanowi przychodu z tytułu działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny – Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Treść powyższego przepisu wskazuje, że dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Natomiast na podstawie art. 23 ust. pkt 45 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych według zasad określonych w art. 22a-22o tejże ustawy, od tej części wydatków, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i pranych, odliczonych od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Treść powyższego przepisu wskazuje, że w poczet kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości początkowej środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Poniesione wydatki na zabezpieczenie umowy – koszty gwarancji bankowej, dotyczące pozyskania refundacji ze środków Funduszu Pracy na nabycie środków trwałych nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodu, bowiem pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z otrzymaną refundacją, która na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 3a updf nie stanowi przychodu.

W świetle powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie uznał stanowisko wnioskodawców – za prawidłowe i postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie do art. 14b § 1 interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta.

Wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu zmiany lub uchylenia, zgodnie z art. 14 b § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie zgodnie z zapisem art. 222 cyt. wyżej ustawy Ordynacja podatkowa - winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.