POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1-4, w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz.U. nr 8, poz. 60 ze zm.), postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, oceniając stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 23.03.2007 r., uzupełnionym w dniu 23.04.2007 r. i 16.05.2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji, jako prawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Aktem notarialnym Nr..z dnia..r. Wnioskodawca nabył od rodziców w trybie przepisów ustawy z dnia 14.12.1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin - zabudowane gospodarstwo rolne o pow. 5,66 ha. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy X, w/w grunty zostały przekształcone na działki budowlane. Część z nich w latach 1999-2000 została sprzedana celem pozyskania środków pieniężnych na budowę domu. W chwili obecnej Podatnik zamierza sprzedać jedną z pozostałych w jego majątku osobistym działek i nie planuje w najbliższym czasie sprzedaży działek, oprócz tej jednej.

Stanowisko Wnioskodawcy: Podatnik uważa, że nie prowadzi działalności obrotu nieruchomościami i sprzedaż działki nie powinna być obciążona podatkiem VAT.

Ocena prawa stanowiska Wnioskodawcy: Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: Art. art. 2 pkt 6; art. 5 ust. 1 pkt 1; art. 7 ust. 1 i art. 15ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U.Nr 54 poz. 535 z póź. zm.) – zwanej dalej ustawą o podatku od towarów i usług.

Zastosowanie powołanych norm prawnych skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy, uzasadnionej w sposób następujący: Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U.Nr 54 poz. 535 z póź. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatna dostawa towarów na terenie kraju. Za towary w świetle art. 2 pkt 6 rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Od chwili wejścia w życie tych przepisów tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest więc opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług. Jak wynika, z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z w/w przepisów wynika, iż dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Prawo podatkowe, w tym również przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji pojęcia „zamiar” oraz „częstotliwość”, wobec czego należy posłużyć się definicją stosowaną w języku polskim. Zamiar to coś ktoś zamierza zrobić, intencja zrobienia czegoś, zamysł, plan, projekt, chęć, natomiast częstotliwość to wielokrotne powtarzanie się, występowanie zjawiska, czynności, zdarzeń. W związku z powyższym objęcie danej czynności podatkiem VAT wymaga każdorazowej analizy, czy do dostaw towarów doszło w warunkach pozwalających na uznanie, że strona transakcji w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik oraz czy intencją tej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo – prawne było dokonywanie jej wielokrotnie ( czyli więcej niż jednokrotnie). Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego, wynika że przedmiotowa nieruchomość została nabyła w drodze ustawy z dnia 14.12.1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin i stanowi majątek osobisty Podatnika. Wobec tego, należy zatem określić, czy w związku ze sprzedażą opisanej działki można Wnioskodawcę uznać za osobę prowadzącą działalność handlową - handlowca. Ustawa o podatku od towarów i usług nie wyjaśnia, jak należy rozumieć pojęcie „handlowca”, w związku z czym zdaniem tut. organu należy je rozumieć w potocznym znaczeniu i przyjąć, że „handlowiec” to podmiot , który sprzedaje nabyte w tym celu towary. Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowa nieruchomość nie została nabyta do dalszej odsprzedaży i stanowi majątek osobisty Podatnika. Nie jest działalnością handlową a zatem i gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu dalszej odsprzedaży, lecz spożytkowania na potrzeby własne. Jeżeli zatem Podatnik nie dokonał nabycia nieruchomości w celu jej dalszej odsprzedaży, ale nabył ją w drodze przeniesienia własności w trybie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin - jako osoba fizyczna, w związku z czym, nieruchomość ta stanowi jego majątek osobisty, uznać należy, że sprzedaż wydzielonej działki z tej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego stanu. Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej. Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w terminie 7 dni od daty doręczenia, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy – Ordynacja Podatkowa).