Na podstawie art.14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29.08.1997r.- Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r Nr 8 poz. 60 ze zm.), art. 5b ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r.Nr 14 poz. 176 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy, po rozpatrzeniu Pana wniosku z 14.02.2007r (data wpływu 15.02.2007 r.) dotyczącego zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie objętej wnioskiem postanawia uznać za prawidłowe stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku.

Wnioskiem z dnia 14.02.2007 r. (data wpływu 15.02.2007 r.) Podatnik zwrócił się o wydanie wiążącej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w indywidualnej sprawie przedstawionej w piśmie. Przedmiotem wniosku Podatnika jest zapytanie czy w związku ze zmianą (od dnia 01.01.2007r) definicji pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) stosunek prawny jaki łączy podatnika ze spółką „X” spółka z o.o., w świetle postanowień art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie nadal traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza z uwagi na brak łącznego spełnienia warunków wymienionych w art. 5b ust.1 w/w ustawy.

Zajmując własne stanowisko w sprawie Podatnik uznał, iż nie spełnia łącznie trzech warunków wymienionych w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc działalność jest pozarolniczą działalnością gospodarczą w rozumieniu znowelizowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po analizie stanu faktycznego przestawionego przez stronę tutejszy organ podatkowy uznał, iż podatnik jest uprawniony do złożenia wniosku o wydanie interpretacji, a w sprawie tej nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Podatnik przedstawiając stan faktyczny podał, iż prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest świadczenie usług w charakterze kierowcy. Podatnik zawarł umowę o świadczenie usług (w zakresie kierowcy) na sprzęcie zleceniodawcy. Jako kierowca uczestniczy czynnie w uzgadnianiu warunków każdego zlecenia, jak również może odmówić przyjęcia poszczególnego zlecenia a także przekazać go innemu uprawnionemu kierowcy. Umowa o świadczenie usług nie zawiera regulacji dotyczących czasu pracy, miejsca jej wykonywania oraz kierownictwa zlecającego czynności, nie nakazuje Podatnikowi osobistego świadczenia usług. Podatnik podał, iż jako osoba prowadząca usługi kierowcy ponosi ryzyko gospodarcze, jak również ponosi odpowiedzialność za ilościowe braki przewożonego ładunku oraz za wszelkie uszkodzenia mechaniczne przewożonego ładunku oraz środków transportowych powstałe z przyczyn go obciążających.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Naczelnik Urzędu Skarbowego, stosownie do swojej właściwości, na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wniosek o interpretacje przepisów winien zawierać wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego, w oparciu o który, organ podatkowy dokonuje interpretacji. Przedstawienie stanu faktycznego w sposób wyczerpujący, w rozumieniu przepisu art. 14a § 2 Ordynacji Podatkowej, to opisanie go w taki sposób, by można było prawidłowo ocenić przedmiot wątpliwości interpretacyjnych przedstawionych do analizy organowi podatkowemu. Przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny wyznacza bowiem granice, w jakich interpretacja będzie mogła być udzielona, a w konsekwencji, wywoła określone w ustawie skutki prawne. Wniosek niezawierający w swej treści szczegółowego opisu stanu faktycznego nie spełnia wymogu formalnego zapisanego w art. 14a § 2 Ordynacji Podatkowej.

Po przeanalizowaniu przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego tut. organ stwierdził, co następuje:

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości materialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9.

Stosownie do art. 5b ust.1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
• są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
• wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

By można było mówić o nie uznaniu za pozarolniczą działalność gospodarczą świadczonych przez Podatnika usług wymienione przesłanki muszą być spełnione łącznie. Oznacza to, że w przypadku nie spełnienia choćby jednego warunku, czynności uznane będą za wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym, w kontekście odpowiedzialności wobec osób trzecich podatnik wskazał, iż w sposób czynny uczestniczy w uzgadnianiu warunków poszczególnego zlecenia, które winno być wykonane w określonym terminie. Ponadto w razie niemożności wykonania określonego zlecenia podatnik może przekazać je innemu uprawnionemu kierowcy. W przypadku przyjęcia zlecenia, lecz nie wykonania go z winy Podatnika, zleceniodawca obciąża zleceniobiorcę karą umowną. Czynności kierowcy w ramach świadczonych na rzecz spółki usług nie są wykonywane pod kierownictwem zlecającego te czynności. Podatnika nie obowiązuje czas pracy w rozumieniu przepisów prawa pracy, jak również spółka nie sprawuje nadzoru i kierownictwa nad wykonywanymi przez kierowcę usługami. W odróżnieniu od pracownika, prowadzący działalność gospodarczą, nie jest chroniony rygorami zawartymi w kodeksie pracy.

W zakresie ponoszenia przez podatnika ryzyka gospodarczego podatnik stwierdził, że w odniesieniu do usług kierowania pojazdem, ryzyko gospodarcze charakteryzuje się tym, że w zależności od skutków podejmowanych przez kierowcę działań, wykonane czynności mogą przynieść rezultat w postaci nieokreślonej wysokości przychodu lub jego braku. Ponoszone ryzyko gospodarcze przejawia się również w tym, iż, zlecający nie nakłada na podatnika obowiązku wykonywania poszczególnych przewozów, zlecanie przewozów uzależnione jest od aktualnych zapotrzebowań, co przekłada się na prawdopodobieństwo, ale nie pewność uzyskiwania stałych dochodów z prowadzonej działalności. Zatem wg podatnika występuje tu istotny element ryzyka gospodarczego.

W tym stanie sprawy, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy, informuje, w oparciu o stan faktyczny opisany przez Podatnika w kontekście zawartej umowy ze spółką „X”, iż w świetle obowiązujących przepisów nie ma przeszkód do zaliczenia świadczonych przez Podatnika usług do pozarolniczej działalności gospodarczej, prowadzonej w formie jednoosobowego podmiotu.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione przez Podatnika, co potwierdzono w sentencji niniejszego postanowienia.