Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 15 ust. 1 i ust. 4, art. 16 ust. 1 pkt 39, art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. z 2000r. Dz.U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku K. Spółka z o.o z dnia 03.11.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 08.11.2006r.) uzupełnionego pismem z 15.01.2007r. - o wydanie pisemnej interpretacji w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów kosztów odsetek, opłat administracyjnych i różnic kursowych poniesionych od zawartej pożyczki w części wykorzystanej na zakup wierzytelności oraz momentu ich uznania za koszty uzyskania przychodów, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zaciągnęła pożyczkę w walucie EURO. Celem określonym pierwotnie w umowie pożyczki było sfinansowanie zakupu gruntów i budynków należących do H. S.A. Spółka wykorzystała część pożyczki na zapłatę zaliczki na poczet ceny nieruchomości. Gdy pierwotnie założone bezpośrednie nabycie nieruchomości okazało się niemożliwe, Spółka po uzgodnieniu z pożyczkodawcą wykorzystała dużą część pożyczki na zakup wierzytelności wobec H., aby przyśpieszyć transakcję nabycia nieruchomości i zapobiec upadłości H., co uniemożliwiłoby nabycie nieruchomości. W związku z zaciągniętą pożyczką Spółka ponosi koszty odsetek i opłat administracyjnych, różnic kursowych wynikających z odmiennych kursów EURO pomiędzy datą zaciągnięcia długoterminowej pożyczki a datą spłat rat pożyczki.

Spółka poniosła wydatek na zakup wierzytelności w wysokości niższej od wartości nominalnej wierzytelności. Od wartości nominalnej K. nalicza odsetki za zwłokę. Gdy ostateczne nabycie nieruchomości okaże się możliwe, wierzytelności będą rozliczone w transakcji nabycia nieruchomości od H. poprzez potrącenie wierzytelności H. o zapłatę ceny za nieruchomości lub przeniesienie przez H. na K. własności nieruchomości w miejsce zapłaty długu H. wynikającego z wierzytelności. W związku z transakcją każdej powyższej formy realizacji praw z wierzytelności, Spółka K. wykaże przychód podatkowy w wysokości nominalnej wartości wierzytelności powiększonej o odsetki naliczone do dnia realizacji praw z wierzytelności. Ponadto z treści pisma będącego uzupełnieniem wniosku wynika, iż Spółka w podstawowym zakresie działalności nie zajmuje się obrotem wierzytelnościami.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie czy:

• zapłacone odsetki od pożyczki (w części wykorzystanej na nabycie wierzytelności) powinny być zaliczone przez Spółkę bezpośrednio do kosztu uzyskania przychodu,
• zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczki zapłaconych przez Spółkę przed datą rozliczenia wierzytelności (osiągnięcia przychodu przez Spółkę) powinno nastąpić w dacie osiągnięcia tego przychodu,
• zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów zrealizowanych różnic kursowych od raty kapitałowej (dotyczącej części pożyczki wykorzystanej na nabycie wierzytelności) spłaconej przed rozliczeniem wierzytelności (przed osiągnięciem przychodu) powinno nastąpić w dacie osiągnięcia tego przychodu,
• zaliczenie zapłaconej prowizji (od części pożyczki wykorzystanej na zakup wierzytelności) do kosztów uzyskania przychodów powinno nastąpić w dacie realizacji wierzytelności (osiągnięcia przychodu).

Zdaniem Spółki zapłacone odsetki od części pożyczki wykorzystanej na zakup wierzytelności, zrealizowane różnice kursowe od zapłaconej raty kapitałowej pożyczki (w części wykorzystanej na nabycie wierzytelności) oraz prowizja (alokowana proporcjonalnie do części pożyczki wykorzystanej na zakup wierzytelności) powinny być zaliczone przez Spółkę bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie realizacji praw z wierzytelności, ponieważ wtedy Spółka osiągnie przychód z wierzytelności.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i stanowiska Podatnika tut. organ podatkowy stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006r.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1, przy czym – jak wynika z art. 15 ust. 4 tej ustawy – koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty, koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącane w roku, w którym zostały poniesione. Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Z kolei przychód z nabycia wierzytelności jest przychodem z prawa majątkowego do którego zastosowanie znajdzie przepis art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z którym przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. Oznacza to, iż przychód u nabywcy wierzytelności powstanie w dacie jej faktycznej realizacji, tj. w dacie jej wyegzekwowania od dłużnika bądź w dacie dalszego jej zbycia.

Powołane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazują, iż wydatki poniesione na nabycie wierzytelności rozumiane zarówno jako wydatki poniesione na nabycie danej wierzytelności (wartość nominalna wierzytelności), jak i inne związane z jej nabyciem stosownie do w/w art. 15 ust. 4 ustawy staną się kosztami uzyskania przychodów dopiero z chwilą faktycznej realizacji wierzytelności, a więc z chwilą uzyskania przychodu z tej wierzytelności.

Jednakże wydatki poniesione na zakup wierzytelności mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w całości, pod warunkiem, że przychód z jej zbycia jest co najmniej równy (lub wyższy) tymże wydatkom. W przeciwnym przypadku, tzn. w sytuacji, gdy wystąpi strata z tytułu zbycia wierzytelności, rozumiana jako nadwyżka ceny zakupu nad ceną sprzedaży wierzytelności, strata ta zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż wszelkie wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie wierzytelności – w tym zapłacone odsetki, zrealizowane różnice kursowe oraz zapłacona prowizja – stanowią koszt uzyskania przychodów w Spółce w dacie osiągnięcia przez nią przychodu z realizacji praw z nabytej wierzytelności, ponieważ dopiero wówczas pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z uzyskanym przychodem zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.