INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2012r. (data wpływu do tut. Biura 16 lipca 2012r.), uzupełnionym w dniu 02 października 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z organizacją wyjazdowych kursów językowych, poniesionych na usługi gastronomiczne w barze/restauracji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2012r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z organizacją wyjazdowych kursów językowych, poniesionych na usługi gastronomiczne w barze/restauracji. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 września 2012r. Znak: IBPBI/1/415-831/12/ESZ, IBPBI/1/415-832/12/ESZ, IBPBI/1/415-833/12/ESZ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 02 października 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest organizacja kursów językowych. Przychody i koszty tej działalności ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni planuje w swojej ofercie stworzony dla osób dorosłych i dzieci zamieścić zorganizowane kursy językowe, w ramach których odbywać się będą warsztaty i zajęcia poza siedzibą firmy Wnioskodawczyni, jak również w innym miejscu

niż sala w szkole, czy dom klienta. Planowane są tzw. Real English (ewentualnie Spanish i inne językowe) Trips. Mają to być wyjazdy poza salę lekcyjną, aby uczyć się języka obcego w realnych sytuacjach i miejscach. Pod uwagę brane są dwa rodzaje kursów: stacjonarne z elementami wyjazdów językowych oraz opierające się wyłącznie na wyjazdach i zajęciach poza salami lekcyjnymi. Wnioskodawczyni w celu wzbogacenia oferty (zgodnie z bieżącymi wymaganiami klientów), część tych zajęć zamierza przeprowadzać m.in. w ośrodkach agroturystycznych i innych o podobnym charakterze (pensjonaty, hotele, dalej: ośrodek), na lotniskach, czy w zoo. W ramach jednodniowego, kilkudniowego, czy weekendowego wyjazdu, Wnioskodawczyni opłacać będzie koszt noclegów, jeżeli będą wymagane, wyżywienia (pełne przy wyjeździe całodniowym lub kilkudniowym, poczęstunek przy zajęciach trwających krócej niż pół dnia (np. kawa, herbata, ciastko, kanapka czy lunch), koszty najmu sali, w której odbywać się będą zajęcia, koszt przewoźnika (jeżeli miejsce zajęć położone będzie dalej niż możliwość dojechania komunikacją miejską lub gdy grupa będzie tego żądała). Koszt tych wydatków będzie wkalkulowany w cenę kursu i wyszczególniony w ofercie dla klienta. W wyjeździe, poza słuchaczami, uczestniczyć będzie także Wnioskodawczyni, jako osoba prowadząca zajęcia językowe lub jej pracownik. Koszt udziału tej osoby w wyjazdowym szkoleniu zostanie wkalkulowany w cenę kursu pokrywaną przez słuchaczy. Wyjazd nie będzie organizowany przez biuro podróży, ale wszystkie szczegóły ustalane będą bezpośrednio z „miejscem zajęć” i opłacane będą przez Wnioskodawczynię. W związku z tym faktury, na których wyszczególnione zostaną usługi noclegowe, wyżywienia, najmu sal i inne związane z danym wyjazdem, wystawione zostaną bezpośrednio przez ośrodek, lotnisko itp. na firmę Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 01 października 2012r. Wnioskodawczyni wskazała, iż koszty uzyskania przychodów ewidencjonowane są na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012r. poz. 361 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kosztami uzyskania przychodu mogą być wydatki stwierdzone fakturami za usługi gastronomiczne, nabywanymi dla bezpośredniej korzyści uczestników wyjazdu językowego...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa pdof), kosztem uzyskania są wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy pdof. Wnioskodawczyni uważa, iż poniesiony przez Jej firmę wydatek ma ścisły związek z osiągnięciem przychodów, nawet w zakresie zakupu dla kursantów/klientów wyżywienia, podczas wyjazdowych zajęć językowych. Tego typu zajęcia mają na celu wzbogacenie oferty Jej firmy, a przez to mają wpłynąć na kształtowanie popytu na prowadzone przez firmę kursy. Jak podkreśla Wnioskodawczyni, celem takiego działania jest pozyskanie klienta, którego coraz częściej interesują kursy językowe z dodatkowymi formami nauki, z wykorzystaniem języka w codziennych sytuacjach. Koszty wyżywienia wymienione będą jako jedne z elementów gwarantowanych klientowi w ramach kompleksowej usługi - kursu językowego z wyjazdowymi warsztatami, tzw. Real Trips (w nazwie dodatkowo pojawi się język, którego dany wyjazd dotyczy). Ponadto wydatkom na usługi gastronomiczne i zakup żywności czy napojów nie można przypisać charakteru reprezentacji określonego w art. 23 ust. 23 (winno być art. 23 ust. 1 pkt 23) ustawy pdof. Koszt ten nie jest pokrywany bezpośrednio z dochodu Wnioskodawczyni, a stanowić ma wyszczególniony w kalkulacji kursu językowego, składnik gwarantowany wyjazdu warsztatowego. Zakupiony zostanie zgodnie z wymogami, oczekiwaniami klientów i będzie im przypisany. Jak wskazała Wnioskodawczyni, kursanci niechętnie biorą pod uwagę kursy z wyjazdami warsztatowymi, podczas których sami, dodatkowo, mają pokrywać koszty wyżywienia. Usługi gastronomiczne, żywność oraz napoje (niealkoholowe) nabywane będą dla bezpośredniej korzyści kursantów, w ich imieniu i na ich rzecz.

W związku z powyższym wydatki wynikające z faktur za zakup usług gastronomicznych w barze/restauracji (poczęstunek dla słuchaczy w czasie kursu czy po jego zakończeniu), mogą w całości stanowić koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzałyby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu „reprezentacja”, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia „reprezentacja”, nie oznacza jednak, iż można dowolnie określać zakres znaczeniowy tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin „reprezentacja”, wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako „przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu”, a nie „wystawność, okazałość, wytworność”. Dlatego też termin „reprezentacja” użyty w art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, należy rozumieć jako „przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz”, a nie jako „wystawność, wytworność, czy okazałość”.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest organizacja kursów językowych. Wnioskodawczyni planuje w swojej ofercie skierowane do osób dorosłych i dzieci zamieścić zorganizowane kursy językowe, w ramach których odbywać się będą warsztaty i zajęcia poza siedzibą firmy Wnioskodawczyni, jak również w innym miejscu niż sala w szkole czy dom klienta. Mają to być wyjazdy poza salę lekcyjną, aby uczyć się języka obcego w realnych sytuacjach i miejscach. Koszt tych wydatków będzie wkalkulowany w cenę kursu i wyszczególniony w ofercie dla klienta. W wyjeździe, poza słuchaczami, uczestniczyć będzie także Wnioskodawczyni, jako osoba prowadząca zajęcia językowe lub jej pracownik. Koszt udziału tej osoby w wyjazdowym szkoleniu zostanie wkalkulowany w cenę kursu pokrywaną przez słuchaczy. Wyjazd nie będzie organizowany przez biuro podróży, ale wszystkie szczegóły ustalane będą bezpośrednio z „miejscem zajęć” i opłacane będą przez Wnioskodawczynię. Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki, o których mowa we wniosku, bez wątpienia zostaną poniesione w celu uzyskania przychodu z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności usługowej w zakresie organizowania i prowadzenia kursów językowych. Wydatki te nie zostały również ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. W szczególności wydatki te, nie stanowią wydatków na reprezentację, lecz w istocie stanowią element (składnik) świadczonej przez Wnioskodawczynię usługi w zakresie organizacji i prowadzenia kursów językowych. Przedmiotowe wydatki jako wliczone (wkalkulowane) w cenę kursu językowego są wydatkami związanymi z realizacją postanowień umowy zawartej pomiędzy firmą Wnioskodawczyni, a uczestnikami tego kursu. W konsekwencji wydatki te, a więc wydatki na usługi gastronomiczne, również świadczone w barze/restauracji, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (t.j. Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w zakresie pozostałych pytań przedstawionych we wniosku wdane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.