INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2012r. (data wpływu do tut. Biura 16 lipca 2012r.), uzupełnionym w dniu 02 października 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z organizacją wyjazdowych kursów językowych, takich jak wydatki za nocleg, wyżywienie, najem sali i inne bezpośrednio związane z organizacją wyjazdu językowego - jest prawidłowe,
• momentu ujęcia ww. wydatków w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów – jest prawidłowe,
• określenia kolumny podatkowej księgi przychodów i rozchodów, właściwej do ujęcia ww. wydatków – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2012r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z organizacją wyjazdowych kursów językowych, takich jak wydatki za nocleg, wyżywienie, najem sali i inne bezpośrednio związane z organizacją wyjazdu językowego, momentu ujęcia tych wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz określenia kolumny księgi, właściwej do ich ujęcia. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 września 2012r. Znak: IBPBI/1/415-831/12/ESZ, IBPBI/1/415-832/12/ESZ, IBPBI/1/415-833/12/ESZ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 02 października 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest organizacja kursów językowych. Przychody i koszty tej działalności ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni planuje w swojej ofercie skierowanej do osób dorosłych i dzieci zamieścić zorganizowane kursy językowe, w ramach których odbywać się będą warsztaty i zajęcia poza siedzibą firmy Wnioskodawczyni, jak również w innym miejscu niż sala w szkole, czy dom klienta. Planowane są tzw. Real English (ewentualnie Spanish i inne

językowe) Trips. Mają to być wyjazdy poza salę lekcyjną, aby uczyć się języka obcego w realnych sytuacjach i miejscach. Pod uwagę brane są dwa rodzaje kursów: stacjonarne z elementami wyjazdów językowych oraz opierające się wyłącznie na wyjazdach i zajęciach poza salami lekcyjnymi. Wnioskodawczyni w celu wzbogacenia oferty (zgodnie z bieżącymi wymaganiami klientów), część tych zajęć zamierza przeprowadzać m.in. w ośrodkach agroturystycznych i innych o podobnym charakterze (pensjonaty, hotele, dalej: ośrodek), na lotniskach czy w zoo. W ramach jednodniowego, kilkudniowego, czy weekendowego wyjazdu, Wnioskodawczyni opłacać będzie koszt noclegów, jeżeli będą wymagane, wyżywienia (pełne przy wyjeździe całodniowym lub kilkudniowym, poczęstunek przy zajęciach trwających krócej niż pół dnia (np. kawa, herbata, ciastko, kanapka czy lunch), koszty najmu sali, w której odbywać się będą zajęcia, koszt przewoźnika (jeżeli miejsce zajęć położone będzie dalej niż możliwość dojechania komunikacją miejską lub gdy grupa będzie tego żądała). Koszt tych wydatków będzie wkalkulowany w cenę kursu i wyszczególniony w ofercie dla klienta. W wyjeździe, poza słuchaczami, uczestniczyć będzie także Wnioskodawczyni, jako osoba prowadząca zajęcia językowe lub jej pracownik. Koszt udziału tej osoby w wyjazdowym szkoleniu zostanie wkalkulowany w cenę kursu pokrywaną przez słuchaczy. Wyjazd nie będzie organizowany przez biuro podróży, ale wszystkie szczegóły ustalane będą bezpośrednio z „miejscem zajęć” i opłacane będą przez Wnioskodawczynię. W związku z tym faktury, na których wyszczególnione zostaną usługi noclegowe, wyżywienia, najmu sal i inne związane z danym wyjazdem, wystawione zostaną bezpośrednio przez ośrodek, lotnisko itp. na firmę Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 01 października 2012r. Wnioskodawczyni wskazała, iż koszty uzyskania przychodów ewidencjonowane są na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012r. poz. 361 ze zm.).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy wydatki potwierdzone fakturą z ośrodka agroturystycznego (pensjonatu, hotelu, czy obiektu o podobnym charakterze), z wyszczególnionymi pozycjami za nocleg, wyżywienie (usługi gastronomiczne bez zakupu alkoholi), najem sali, innymi bezpośrednio związanymi z organizacją wyjazdu językowego kosztami, w całości mogą stanowić koszty uzyskania przychodu działalności gospodarczej...
2. Czy mogą być one wpisane pod datą otrzymania w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa pdof), kosztem uzyskania są wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy pdof. Wnioskodawczyni uważa, iż poniesiony przez Jej firmę wydatek ma ścisły związek z osiągnięciem przychodów, nawet w zakresie zakupu dla kursantów/klientów wyżywienia, podczas wyjazdowych zajęć językowych. Tego typu zajęcia mają na celu wzbogacenie oferty Jej firmy, a przez to na kształtowanie popytu na prowadzone przez firmę kursy. Jak podkreśla Wnioskodawczyni, celem takiego działania jest pozyskanie klienta, którego coraz częściej interesują kursy językowe z dodatkowymi formami nauki, z wykorzystaniem języka w codziennych sytuacjach. Koszty zakwaterowania, wyżywienia wymienione będą jako jedne z elementów gwarantowanych klientowi w ramach kompleksowej usługi - kursu językowego z wyjazdowymi warsztatami, tzw. Real Trips (w nazwie dodatkowo pojawi się język, którego dany wyjazd dotyczy). Ponadto wydatkom na usługi gastronomiczne i zakup żywności czy napojów nie można przypisać charakteru reprezentacji określonego w art. 23 ust. 23 (winno być art. 23 ust. 1 pkt 23) ustawy pdof. Koszt ten nie jest pokrywany bezpośrednio z dochodu Wnioskodawczyni, a stanowić ma wyszczególniony w kalkulacji kursu językowego, składnik gwarantowany wyjazdu warsztatowego. Zakupiony zostanie zgodnie z wymogami, oczekiwaniami klientów i będzie im przypisany. Jak wskazała Wnioskodawczyni, kursanci niechętnie biorą pod uwagę kursy z wyjazdami warsztatowymi, podczas których sami, dodatkowo, mają pokrywać koszty wyżywienia, czy noclegu. Usługi gastronomiczne, żywność oraz napoje (niealkoholowe) nabywane będą dla bezpośredniej korzyści kursantów, w ich imieniu i na ich rzecz.

W związku z powyższym, wydatki wynikające z faktur z ośrodków agroturystycznych, pensjonatów, czy hoteli, odpowiednio po otrzymaniu przez Wnioskodawczynię przypisane danej grupie kursantów, mogą w całości stanowić koszt uzyskania przychodów bez względu na fakt, że jedną z pozycji będzie usługa gastronomiczna. W ten sposób też traktowane mogą być faktury za najem sal konferencyjnych (np. na lotnisku).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 01 października 2012r. Wnioskodawczyni uzupełniła swoje stanowisko wskazując, iż skoro koszty ewidencjonowane są zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012r. poz. 361 ze zm.), Wnioskodawczyni uważa, iż wydatki stwierdzone fakturami z ośrodka agroturystycznego (pensjonatu, hotelu czy obiektu o podobnym charakterze), z wyszczególnionymi pozycjami za nocleg, wyżywienie (usługi gastronomiczne bez zakupu alkoholi), najem sali, innymi bezpośrednio związanymi z organizacją wyjazdu językowego, w całości mogą stanowić koszty uzyskania przychodu działalności gospodarczej i mogą być wpisane pod datą otrzymania w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Kolejnym argumentem Wnioskodawczyni przemawiającym za tym, że można ww. wydatki za zakupione usługi wpisywać w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w dacie otrzymania dokumentu zakupu jest fakt, że koszty te z reguły będą dotyczyły konkretnego wyjazdu, z którego przychód zostanie ujęty w tym samym, poprzednim bądź kolejnym miesiącu (w przypadku wyjazdu na przełomie miesięcy). Wnioskodawczyni nie planuje zakupu usług z wyprzedzeniem na kilka szkoleń wyjazdowych. Nie będą więc miały miejsca sytuacje, że faktury będą dokumentowały koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów w przyszłych, odległych okresach.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzałyby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu „reprezentacja”, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia „reprezentacja”, nie oznacza jednak, iż można dowolnie określać zakres znaczeniowy tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin „reprezentacja”, wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako „przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu”, a nie „wystawność, okazałość, wytworność”. Dlatego też termin „reprezentacja” użyty w art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, należy rozumieć jako „przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz”, a nie jako „wystawność, wytworność, czy okazałość”.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest organizacja kursów językowych. Wnioskodawczyni planuje w swojej ofercie skierowanej do osób dorosłych i dzieci zamieścić zorganizowane kursy językowe, w ramach których odbywać się będą warsztaty i zajęcia poza siedzibą firmy Wnioskodawczyni, jak również w innym miejscu niż sala w szkole czy dom klienta. Mają to być wyjazdy poza salę lekcyjną, aby uczyć się języka obcego w realnych sytuacjach i miejscach. Koszt tych wydatków będzie wkalkulowany w cenę kursu i wyszczególniony w ofercie dla klienta. W wyjeździe, poza słuchaczami, uczestniczyć będzie także Wnioskodawczyni, jako osoba prowadząca zajęcia językowe lub jej pracownik. Koszt udziału tej osoby w wyjazdowym szkoleniu zostanie wkalkulowany w cenę kursu pokrywaną przez słuchaczy. Wyjazd nie będzie organizowany przez biuro podróży, ale wszystkie szczegóły ustalane będą bezpośrednio z „miejscem zajęć” i opłacane będą przez Wnioskodawczynię. W związku z tym faktury, na których wyszczególnione zostaną usługi noclegowe, koszty wyżywienia, najmu sal i inne związane z danym wyjazdem, wystawione zostaną bezpośrednio przez ośrodek, lotnisko itp. na firmę Wnioskodawczyni.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki, o których mowa we wniosku, bez wątpienia zostaną poniesione w celu uzyskania przychodu z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności usługowej w zakresie organizowania i prowadzenia kursów językowych. Wydatki te nie zostały również ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. W szczególności wydatki te, a zwłaszcza wydatki na usługi gastronomiczne, nie stanowią wydatków na reprezentację. Przedmiotowe wydatki jako wliczone (wkalkulowane) w cenę kursu językowego są wydatkami związanymi z realizacją postanowień umowy zawartej pomiędzy firmą Wnioskodawczyni, a uczestnikami kursu językowego. W konsekwencji wydatki te, a więc wydatki związane z organizacją wyjazdowych kursów językowych, takie jak wydatki za nocleg, wyżywienie, najem sali i inne wydatki bezpośrednio związane z organizacją wyjazdu językowego, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (t.j. Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

W myśl art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zauważyć przy tym należy, iż definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w ww. art. 22 ust. 6b dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych.

W konsekwencji w świetle powołanych przepisów, wydatki o których mowa we wniosku mogą stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej w dacie ich poniesienia w rozumieniu art. 22 ust. 6b ww. ustawy, tj. w dacie wystawienia faktury, stwierdzającej te wydatki.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Szczegółowe zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określają przepisy wskazanego powyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. Zgodnie z § 12 ust. 1 ww. rozporządzenia, zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów.

Zgodnie z Objaśnieniami do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zawartych w Załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia:

• w kolumnie 2 należy wpisywać dzień miesiąca wynikający z dokumentu stanowiącego podstawę dokonywania wpisu (datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży),
• kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu - pkt 10 ww. Objaśnień,
• kolumna 11 jest przeznaczona do wpisywania kosztów ubocznych związanych z zakupem, np. kosztów dotyczących transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze - pkt 11 ww. Objaśnień,
• kolumna 12 jest przeznaczona do wpisywania wynagrodzeń brutto wypłacanych pracownikom (w gotówce i w naturze) (…) – pkt 12 ww. Objaśnień,
• kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów. W kolumnie tej wpisuje się w szczególności takie wydatki, jak: czynsz za lokal, opłatę za energię elektryczną, gaz, wodę, c.o., opłatę za telefon, zakup paliw, wydatki dotyczące remontów, amortyzację środków trwałych, składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe pracowników w części finansowanej przez pracodawcę, składki na ubezpieczenie wypadkowe pracowników, wartość zakupionego wyposażenia (…) – pkt 13 ww. Objaśnień.
  
  

Zgodnie z § 3 pkt 1 lit. b ww. rozporządzenia, materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi. Natomiast materiałami pomocniczymi są materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości (§ 3 pkt 1 lit. c ww. rozporządzenia).

W świetle cyt. przepisów, wydatki, o których mowa we wniosku, jako wydatki na zakup „materiałów” niezbędnych dla świadczonych przez Wnioskodawczynię usług w zakresie organizacji wyjazdowych kursów językowych należy ująć w kolumnie 10 prowadzonej podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przy czym, wydatki te należy ująć w księdze w dacie otrzymania faktury stwierdzającej wysokość poniesionych wydatków, jednakże w kolumnie 2 księgi, jako datę zdarzenia gospodarczego należy wpisać dzień wystawienia tej faktury, który zarazem stanowi moment zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z organizacją wyjazdowych kursów językowych, takich jak wydatki za nocleg, wyżywienie, najem sali i inne bezpośrednio związane z organizacją wyjazdu językowego – jest prawidłowe,
• momentu ujęcia ww. wydatków w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów – jest prawidłowe,
• określenia kolumny podatkowej księgi przychodów i rozchodów, właściwej do ujęcia ww. wydatków – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w zakresie pozostałych pytań przedstawionych we wniosku wdane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.