INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez doradcę podatkowego , przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu 10 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia udziałów w nowej spółce osobowej w związku z dysproporcją pomiędzy wartością wkładów, a udziałem w zysku Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia udziałów w nowej spółce osobowej w związku z dysproporcją pomiędzy wartością wkładów, a udziałem w zysku Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - osoba prawna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: ,,Akcjonariusz”, ,,Wnioskodawca”) rozważa możliwość założenia nowej/nowych spółki/spółek osobowych lub nabycie/objecie praw i obowiązków/akcji w takich spółkach (dalej jako: ,,Spółka”). W rezultacie Wnioskodawca stanie się wspólnikiem Spółki.

Z tytułu uczestnictwa w Spółce, Wnioskodawca będzie posiadać określony udział w zysku Spółki. W spółce, wspólnikami będą/mogą być również inne podmioty, zarówno osoby fizyczne jak i osoby prawne. Niewykluczone, że będzie miała miejsce sytuacja, w której wartość wkładów wniesionych do Spółki przez pozostałych wspólników będzie niższa, niż wartość wkładów wniesionych do Spółki przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie zgodnie z brzemieniem umowy Spółki, udział Wnioskodawcy w zysku Spółki będzie niższy niż udział pozostałych wspólników.

Bedzie to prowadziło do dysproporcji, pomiędzy wartością wkładów wniesionych przez Wnioskodawcę do Spółki, a prawem do udziału Wnioskodawcy z zyskach tej Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie skutki podatkowe (ewentualnie inne obowiązki/konsekwencje) na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wystąpią dla Wnioskodawcy w związku z dysproporcją pomiędzy wartością wkładów, a udziałem w zysku Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej jako KSH), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Na podstawie art. 51 § 1 KSH, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Przy czym (§ 2) określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach.

Przepisy KSH przewidują proporcjonalny do wkładów udział wspólników w zyskach spółki komandytowej (art. 123 KSH) i komandytowo-akcyjnej (art. 147 KSH), dają jednak możliwość innego uregulowania tej kwestii w umowie lub statucie spółki.

Z uwagi na powyższe należy przyjąć, że podział przychodów i kosztów pomiędzy Wnioskodawcę i pozostałych akcjonariuszy/wspólników, powinien być dokonany w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w zyskach Spółki na podstawie postanowień umowy Spółki.

Zgodnie z tym, że spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej podatnikami podatku dochodowego są wspólnicy tych spółek.

Ponieważ Wnioskodawca jest osobą prawną, przy ustalaniu zasad opodatkowania dochodu z tytułu udziału w Spółce zastosowanie znajdzie ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych, łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Art. 5 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dodaje ponadto, iż zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Zatem, udziały w zyskach poszczególnych wspólników w spółkach osobowych, mogą być dowolnie ustalane przez samych wspólników w umowie spółki, w szczególności udziały te nie muszą odzwierciedlać wartości wkładów wnoszonych przez poszczególnych wspólników.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do przysługującego mu udziału w zysku Spółki, niezależnie od wartości wniesionych przez Wnioskodawcę wkładów do takiej spółki (a wskazana dysproporcja nie będzie skutkować nałożeniem na Wnioskodawcę ewentualnych innych obowiązków/konsekwencji na gruncie ustaw podatkowych).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych ani inne ustawy podatkowe w żadnym przepisie nie wskazują, iż udział ten oraz odpowiadający mu udział w kosztach i przychodach powinien być powiązany z wartością wniesionych wkładów. Udziały wspólników w przychodach, są równe wyłącznie w przypadku, kiedy brak jest stosownych dowodów na okoliczności odmienne, co ma zastosowanie także do braku stosownych uregulowań w umowie spółki. W sytuacji, kiedy umowa spółki stanowi inaczej dopuszczalne jest ustalenie różnych praw do udziału w zyskach (i stratach), w stosunku do każdego ze wspólników, w zależności od wewnętrznych ustaleń wspólników.

Na podstawie powołanych przepisów w ocenie Wnioskodawcy dopuszczalna jest sytuacja, aby wspólnik, którego wkład jest znaczny miał niski udział w zysku oraz odwrotnie - wspólnicy, których wkład jest minimalny mieli wysoki udział w zysku.

Zarówno KSH jak i ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wykluczają takiej możliwości oraz nie przewidują negatywnych konsekwencji, z tak ukształtowanych umownie relacji pomiędzy wspólnikami spółki osobowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej jako KSH), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 51 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

Zgodnie z art. 105 pkt 4 ww. ustawy, umowa spółki komandytowej powinna zawierać oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość.

Na podstawie art. 123 § 1 ww. ustawy, komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Jak stanowi art. 123 § 3 tej ustawy, w razie wątpliwości komandytariusz uczestniczy w stracie jedynie do wartości umówionego wkładu.

Mając powyższe na uwadze, wspólnicy spółki komandytowej mają prawo ustalić w umowie spółki inny sposób podziału zysku przypadającego komandytariuszowi.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 5 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Zasady wykładni systemowej nakazują przyjąć, że podział przychodów i kosztów między wspólnikami spółki osobowej, powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej wspólnik partycypuje w zyskach spółki osobowej.

Zatem proporcję, o której mowa w art. 5 powołanej ustawy, ustala się w stosunku do przysługującego wspólnikowi będącego osobą prawną udziału w przychodach i kosztach spółki osobowej, stosownie do postanowień zawartych w umowie spółki, przy czym pod pojęciem udziału należy rozumieć udział w zyskach tej spółki.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż planowane jest utworzenie spółki osobowej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Umowa spółki przewidywać będzie podział jej zysków w sposób odbiegający od wartości wniesionych wkładów. Wspólnik Wnioskodawca będzie miał prawo do mniejszego zysku uzyskanego przez spółkę osobową, aniżeli wartość wniesionego przez Niego wkładu do tej spółki.

Zatem, zarówno przychody, jak i koszty ich uzyskania, powinny być rozliczane przez Spółkę będącą wspólnikiem spółki osobowej - co do zasady - proporcjonalnie do Jej udziałów w zyskach spółki osobowej, wynikających z postanowień umowy spółki, niezależnie od wartości wniesionych do spółki wkładów przez poszczególnych wspólników.

Końcowo wskazać należy, że interpretacja odnosi się wyłącznie do zagadnień prawa podatkowego w kontekście zadanych pytań i zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska. Nie rozstrzyga o zgodności opisanych we wniosku czynności z innymi przepisami, w tym przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749). Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę zawieranej Umowy cash poolingu.

Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.