P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1-4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity ogłoszony w Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 roku ze zmianami) postanawia wydać Panu X pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oceniając stanowisko Wnioskodawcy w sprawie uznania za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej przychodu uzyskanego z tytułu świadczenia usług związanych z transportem drogowym na rzecz przewoźnika, przedstawione we wniosku z dnia ... o udzielenie interpretacji jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Podatnik jest przedsiębiorcą, figurującym w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Wójta Gminy w B. Jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie umowy z dnia 29 grudnia 2006 roku świadczy na rzecz przewoźnika Sp. z o.o., usługi związane z transportem drogowym polegające na kierowaniu pojazdami przewoźnika oraz wykonywaniu usług z tym związanych, np. załatwianie formalności przewozowych, reprezentowanie przewoźnika. Otrzymuje różną ilość zleceń w każdym okresie rozliczeniowym. Szczegółowe kwestie związane z rozliczeniami Podatnika ze zleceniodawcą regulowane są ww. umową. W przypadku nie otrzymania zlecenia od Sp. z o.o. lub od innej ponosi ryzyko prowadzonej działalności, gdyż nie uzyskuje dochodów, a ponosi koszty jej prowadzenia. Nie wykonuje również zlecanych czynności w miejscu i czasie, ani też pod kierownictwem dających zlecenie. Działalność może wykonywać osobiście lub udzielając dalszego zlecenia.

2. Przedmiot interpretacji: Przedstawiając powyższe Wnioskodawcza zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku o interpretację przepisów prawa, czy przychód uzyskiwany z tytułu świadczenia na rzecz przewoźnika usług związanych z transportem drogowym jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej.

3. Stanowisko Wnioskodawcy: Jako własne stanowisko Wnioskodawca przedstawił pogląd, iż świadczone usługi stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przesłanki ujemne nie zostały spełnione. W świetle art.5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej lub pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową (m.in. usługową) prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskiwane przychody nie są zaliczane do innych przychodów. Natomiast art.5b powyższej ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą „nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności, 2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności, 3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.” Oznacza to, iż aby wyłączyć określony przychód z tytułu świadczenia usług z przychodów z działalności gospodarczej, muszą być spełnione wszystkie trzy warunki jednocześnie. Zgodnie z dyspozycją art.474 kodeksu cywilnego dłużnik odpowiedzialny jest jak za własne działanie lub zaniechanie za działania i zaniechania osób, z których pomocą zobowiązanie wykonuje, jak również osób, którym wykonanie zobowiązania powierza. Oznacza to, iż zasadą w prawie zobowiązań jest brak możliwości zwolnienia z odpowiedzialności przez podmiot, który nie wykonuje osobiście zobowiązania, lecz posługuje się osobą trzecią. Tak więc zawsze w przypadku powierzenia wykonania przez dłużnika osobie trzeciej określonych czynności dłużnik wciąż będzie odpowiedzialny za spełnienie tego świadczenia. Sytuacja, gdy dłużnik mógłby zwolnić się z odpowiedzialności poprzez posłużenie się podwykonawcą (poza wyłączoną przez ustawę podatkową odpowiedzialnością deliktową) jest obca zarówno praktyce gospodarczej jak i przede wszystkim regulacjom kodeksu cywilnego. Wobec powyższego, kierując się zasadą racjonalnego ustawodawcy, należy uznać, że regulacja art.5b ust.1 pkt 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym dotyczy regulacji umownych pomiędzy zlecającym a zleceniobiorcą (przewoźnikiem a Podatnikiem) dotyczących zakresu odpowiedzialności zleceniobiorcy wobec zleceniodawcy za szkody wyrządzone przez zleceniobiorcę klientom zleceniodawcy przy wykonywaniu powierzonych czynności. Jeśli zleceniobiorca nie jest zwolniony względem zleceniodawcy z odpowiedzialności za szkody wyrządzone jego klientom w toku wykonywania powierzonych czynności, uznać należy, że czynności te mają charakter działalności gospodarczej. Przechodząc zaś do przesłanki wykonywania czynności w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności, wskazać należy, iż również ta okoliczność nie ma miejsca. Zlecający wskazuje jedynie zleceniobiorcy (Podatnika firmie) miejsce przeznaczenia towarów, zaś Podatnik (jego podwykonawca) ma swobodę, co do wyboru trasy i czasu. Zleconą czynność może wykonać osobiście lub przy zachowaniu wskazanej w umowie procedury za pośrednictwem osób trzecich. W takiej sytuacji, czas wykonywania zleconej czynności może się różnić w zależności od wyboru trasy oraz liczby osób faktycznie zaangażowanych w kierowanie pojazdem. W rezultacie, zarówno czas, jak i miejsce wykonywanych przez Stronę czynności nie są wyznaczane przez zlecającego. Ponadto nie została spełniona przesłanka wykonywania czynności pod kierownictwem zlecającego (przewoźnika). Kierownictwo polega na udzielaniu szczegółowych wskazówek i poleceń, co do sposobu wykonywania czynności, przy czym mają one charakter bieżący i wychodzą poza ramy samej umowy, na podstawie której świadczone są usługi. W Podatnika sytuacji kierownictwo przewoźnika oznaczałoby obowiązek stosowania się do wszelkich bieżących wskazówek przewoźnika, np. w zakresie obowiązku zmiany trasy lub obowiązku przyjmowania poszczególnych zleceń. Takie obowiązki, w świetle zawartej umowy, na Podatniku nie ciążą. Ponadto, przy wykonywaniu powyższych czynności z całą pewnością Podatnik ponosi „ryzyko gospodarcze”. Liczba zleceń nie ma charakteru stałego, może się różnić w poszczególnych miesiącach, możliwa jest również sytuacja, gdy przewoźnik nie będzie w ogóle zlecał wykonania czynności.

4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy: Zgodnie z przepisami art. 5a pkt 6 i art. 5b ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity ogłoszony w Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz.176 ze zm.) od 1 stycznia 2007 roku ustawodawca wprowadził nową definicję działalności gospodarczej, a przede wszystkim określił czynności, których nie uznaje się za działalność gospodarczą. Zgodnie z nową definicją (art. 5a pkt 6 ustawy) pod pojęciem działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozumieć działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast na podstawie art. 5b ust. 1 w/w ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności, 2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności, 3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W świetle w/w przepisów, aby stwierdzić, iż podatnik świadczący usługi na zasadzie samozatrudnienia nie wykonuje działalności gospodarczej, konieczne jest wystąpienie łącznie wszystkich przesłanek podanych w pkt 1-3. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik ponosi odpowiedzialność wobec klienta – kontrahenta, czynności nie są wykonywane pod kierownictwem zlecającego, zarówno czas jak i miejsce wykonywanych czynności nie są wyznaczone przez zlecającego oraz ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.Wobec powyższego Podatnik nie spełnia łącznie wszystkich warunków do utraty statusu przedsiębiorcy. W konsekwencji przychód uzyskiwany z tytułu świadczenia na rzecz przewoźnika usług związanych z transportem drogowym jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono, jak w sentencji. Powyższej interpretacji udzielono zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym we wniosku, bez rozpatrywania załączników. Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanych przez niego zdarzeń. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).