POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 i art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21.06.2006r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 29.06.2006r.), uzupełnionego pismem z dnia 27.07.2006r. (wpływ do tut. Urzędu 11.08.2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w indywidualnej sprawie - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów postanawia uznać stanowisko wyrażone we wniosku – za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.06.2006r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu pozostałych wspólników wynagrodzenia jednego ze wspólników Spółki jawnej wypłacanego przez przedmiotową Spółkę z tytułu świadczonej przez niego pracy. Pismem z dnia 27.07.2006r. wniosek powyższy uzupełniono o dodatkowe informacje dotyczące zagadnień poruszonych we wniosku, opłatę skarbową oraz pełnomocnictwo udzielone radcy prawnemu Panu D. S. do reprezentowania Spółki w przedmiotowej sprawie .

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż:

– wspólnikami Spółki jawnej XYZl Service Specjalistyczne Usługi Medyczno – Stomatologiczne są: Pan P. G. i Pani A. O.,

– wynagrodzenie wspólników przedmiotowej Spółki wypłacane jest obecnie w formie zaliczek na poczet zysku danego roku obrotowego;

– należny podatek dochodowy obliczany jest według zasad określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. 19% podatkiem liniowym,

– wspólnicy Spółki Jawnej nie są obecnie zatrudnieni na podstawie jakiejkolwiek umowy o pracę, ani umowy cywilnoprawnej.

W oparciu o przedstawioną sytuację, Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy wynagrodzenie wypłacane jednemu wspólnikowi spółki jawnej przez spółkę z tytułu świadczonej pracy stanowić będzie koszt uzyskania przychodu dla jej pozostałych wspólników?

Zdaniem Wnioskodawcy, wspólnikom spółki przysługuje wynagrodzenie za świadczenie pracy lub usług na rzecz spółki, na podstawie art. 46 kodeksu spółek handlowych. Potwierdzenie powyższego przekonania zawiera, w ocenie Wnioskodawcy, przepis art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że kosztem uzyskania przychodów nie może być wartość pracy własnej podatnika, ani wartość pracy współmałżonka, jak również wartość pracy małoletnich dzieci. Jeżeli działalność gospodarcza prowadzona jest w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej, to z kosztów uzyskania przychodu należy wyłączyć wartość pracy małżonka i wartość pracy małoletnich dzieci wspólnika tych spółek. W przekonaniu Wnioskodawcy, w/w przepis nie obejmuje wszystkich wymienionych w zapytaniu podstaw wypłaty wynagrodzenia na rzecz wspólników spółki jawnej, a jedynie pracę wykonywaną osobiście. Nie obejmuje on zatem usług świadczonych na rzecz spółki przez wspólnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przy pomocy osób współpracujących – podwykonawców. Ponadto, skoro w myśl art. 23 ust. 1 pkt. 10 powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, to w stosunku do tego podatnika (wspólnika spółki jawnej), którego małżonek i on sam pobierał wynagrodzenie za pracę na podstawie umowy o pracę (lub innej podstawy) zawartej ze spółką jawną, tego rodzaju wydatek, nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej w spółce jawnej. Zdaniem Strony, wynagrodzenie to będzie kosztem uzyskania przychodu w stosunku do pozostałych podatników (wspólników spółki jawnej), z którymi pracownik spółki (wspólnik lub małżonek wspólnika spółki) nie pozostawał w więzach pokrewieństwa, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje:

Spółka jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, gdyż zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest uregulowań prawnych nadających jej podmiotowość podatkową. Podatnikami w zakresie dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę jawną są natomiast wspólnicy tej spółki. Stanowi o tym art. 8 ust. 1 powołanej ustawy zgodnie z którym, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, według skali o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1a w/w ustawy, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt. 3, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 w/w ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1) rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,

2) ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.

Pojęcie kosztu określone zostało w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), który stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła, są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Zwrot „wszelkie koszty” wskazuje na wydatki o bardzo zróżnicowanej naturze, gdyż mogą to być wydatki bezpośrednio, jak również pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu. Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zagwarantowanie źródła przychodu.

Jednakże, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

1) wydatek powinien być poniesiony w celu uzyskania przychodu,

2) wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 w/w ustawy, stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt. 10 powołanej ustawy, za koszt uzyskania przychodów nie uważa się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.Powyższy przepis nie uzależnia prawa do zaliczenia danych kosztów do kosztów uzyskania przychodu od formy w jakiej wykonywana jest dana praca (umowa o pracę, umowa zlecenia, bezumownie).Analiza powyższych uregulowań prawnych wskazuje, że wynagrodzenie wspólnika z tytułu wykonywanych przez niego czynności na podstawie umowy o pracę, umowy o świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej albo umowy cywilnoprawnej nie będzie stanowić dla tego wspólnika kosztu uzyskania przychodów. Wynagrodzenie to będzie jednak stanowiło koszt uzyskania przychodów dla innych wspólników spółki, a jego wysokość powinna być ustalona zgodnie z zasadą opisaną w art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko to jest zatem prawidłowe, o ile czynności wymienione we wniosku, nie będą stanowiły czynności opisanych w ustawie z 15 września 2000r. Kodeks Spółek Handlowych jako „prowadzenie spraw spółki” oraz gdy nie będą obejmowały zakresu prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz sytuację przedstawioną we wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów uznaje stanowisko Wnioskodawcy zaprezentowane we wniosku za prawidłowe.

Powyższa interpretacja będzie wiążąca, jeżeli opisana we wniosku sytuacja się ziści i nie ulegnie zmianie stan prawny.Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.