DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 2 pkt 6, art. 111 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 z późn. zm.), § 3 ust.1 pkt 1, § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 51, poz.375 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.10.2006r. wniesionego przez P. X, na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.10.2006r., nr 1471/NTR1/443-305/06/KR, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

zmienić postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 25.07.2006r., uzupełnionym pismem z dnia 04.09.2006r. Strona wystąpiła o udzielenie pisemnej informacji, potwierdzającej stanowisko, że:

- w świetle obowiązujących zarówno przepisów ustawy o VAT, jak i rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących oraz klasyfikacji statystycznych, sprzedaż anten satelitarnych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie będzie od 1 września 2006r. podlegać obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących;

- w świetle obowiązujących zarówno przepisów ustawy o VAT, jak i rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących oraz klasyfikacji statystycznych, sprzedaż dekoderów do odbioru telewizji satelitarnej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie będzie od 1 września 2006r. podlegać obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących;

- w świetle powyższego stanu prawnego wynajem dekoderów do odbioru telewizji satelitarnej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie wiąże się z obowiązkiem prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących.

Strona wskazała, iż prowadzi działalności gospodarczą polegającą na sprzedaży na rzecz osób fizycznych towarów i usług, związanych z produkcją i dystrybucją programów telewizyjnych, która- co do zasady -podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie Strona zwróciła uwagę, że dokonuje sprzedaży towarów i usług wymienionych w poz. 34 załącznika do w/w rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących (tj. PKWiU ex 92-usługi związane z rekreacją, kulturą i sportem z wyłączeniem usług związanych z filmami i taśmami wideo oraz wyświetlaniem filmów na innych nośnikach). W związku z czym, od dnia wejścia w życie w/w rozporządzenia, czyli od dnia 1 kwietnia 2006r. korzysta ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy pomocy kas rejestrujących na podstawie § 3 ust.1 powyższego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, opierając się na przesłance przekroczenia w poprzednim roku podatkowym wymaganego prawem progu udziału obrotu z tytułu sprzedaży towarów i usług wymienionych w poz. 34 załącznika do w/w rozporządzenia w obrotach ogółem z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (ustalonego na poziomie 70%).

Strona podkreśliła, iż na podstawie § 4 pkt 5 lit. a) w/w rozporządzenia transakcje sprzedaży anten telewizyjnych (w tym służących do odbioru telewizji satelitarnej) od dnia 1 września 2006r. nie będą podlegać obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Ponadto Strona zauważyła, że fakt, iż w obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług PKWiU, dekodery zostały sklasyfikowane w podkategorii „anteny”, oznacza że w myśl § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących-sprzedaż dekoderów wchodziłaby w zakres zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących.

Zdaniem Strony powyższe uwagi mają jedynie zastosowanie do transakcji dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w przypadku transakcji najmu dekodera § 4 pkt 5 lit. a) w/w rozporządzenia nie znajduje zastosowania.

Biorąc powyższe pod uwagę, Strona stała na stanowisku, że sprzedaż dekoderów dokonywana po 1 września 2006r. nie będzie podlegać obowiązkowi rejestrowania przy pomocy kas fiskalnych. W opinii Strony wynajem dekoderów bez opcji przeniesienia własności nie podlega § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, a zatem nie wiąże się z obowiązkiem prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących.

Jednocześnie w piśmie z dnia 04.09.2006r. Strona, dokonując analizy działu PKWiU 32 udowadniała, iż zgodnie z § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, sprzedaż dekoderów (sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 32.30.52-70.20) należy w sposób bezsporny traktować jako sprzedaż towarów wyłączonych spod obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Postanowieniem z dnia 11.10.2006r., nr 1471/NTR1/443-305/06/KR, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W zażaleniu Strona zarzuca zaskarżonemu postanowieniu:

- naruszenie § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących w związku z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w związku z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz.264 z późn. zm.) poprzez odmowę uznania za prawidłowe stanowiska zgodnie z którym dostawa dekoderów nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących;

- naruszenie art. 14a § 1 i § 3 Ordynacji podatkowej poprzez sprzeczność pomiędzy rozstrzygnięciem, a uzasadnieniem przedmiotowego postanowienia, wynikającą z udzielenia przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie pisemnej interpretacji odnoszącej się do trzech pytań w jednym postanowieniu.

Strona w zażaleniu ponownie udowadnia, iż wszystkie wyroby objęte pozycją PKWiU 32.30.52-70-Pozostałe anteny i ich części są tymi właśnie wyrobami, o których mówi § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, przewidujący zwolnienie od obowiązku ewidencjonowania dostawy anten (ex PKWiU 32). Zdaniem Strony oznacza to, że każdy wyrób objęty tą pozycją (i bez znaczenia będzie jego symbol dalszej klasyfikacji, np. dziesięciocyfrówki) należy traktować jako antenę (ex PKWiU 32), o której mowa w w/w przepisie.

Ponadto Strona wskazuje, iż w/w pozycja PKWiU 32.30.52-70 obejmuje swoim zakresem:

-Filtry antenowe i separatory -32.30-52-70.10

- Dekodery-32.30.52-70.20

- Anteny i części anten, pozostałe-32.30.52-70.90,

co oznacza, że każdy z w/w rodzajów wyrobów spełnia warunki aby nazwać go mianem: Pozostałe anteny i ich części.

Jednocześnie Strona w zażaleniu podnosi, iż z uwagi na fakt, że części do anten sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 32.30.52-70.90, to należy uznać, iż wyroby objęte pozostałymi dwoma grupowaniami najniższego poziomu, tj

1. filtry antenowe i separatory oraz
2. dekodery

trzeba traktować jako anteny, zgodnie z nazwą pozycji PKWiU 32.30.52-70, do której należą. A zatem wyroby te będą spełniać przesłankę przewidzianą przez § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, tzn. wyroby te są antenami, które są zaklasyfikowane wyłącznie w dziale PKWiU 32.

Biorąc powyższe pod uwagę, Strona stoi na stanowisku, że także dostawa towarów objętych pozycjami 32.30.52-70.10 oraz 32.30.52-70.20, które zaliczają się do działu PKWiU 32 (tj. dostawa filtrów antenowych i separatów oraz dekoderów), spełnia przesłankę przewidzianą w/w rozporządzeniem, aby nie była objęta obowiązkiem ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Ponadto Strona w zażaleniu zauważa, iż wyłączenie określone w § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących obejmuje swoim zakresem anteny mieszczące się w dziale PKWiU 32, nie zaś w podkategorii PKWiU 32.30.52, jak wskazał Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

W zażaleniu Strona udowadnia, że według PKWiU dekodery nie można uznać za części do anten tylko za anteny, wchodzące w skład działu PKWiU 32.

Jednocześnie Strona wskazuje, iż stanowisko, zgodnie z którym dostawa dekoderów (rozumianych według PKWiU jako anteny) nie podlega obowiązkowi ewidencji przy użyciu kas rejestrujących, oparte jest na literalnym brzmieniu § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Strona, odnosząc się do twierdzenia organu pierwszej instancji, zawartego w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, że wolą pracodawcy było, aby dekodery podlegały obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, wynikającemu z w/w § 4 pkt 5 lit. a) wskazuje, iż stanowisko to jest niezasadne. Zdaniem Strony celem powyższego przepisu było objęcie takim obowiązkiem ewidencjonowania pokątnej sprzedaży sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego (tzw. sprzedaży bazarowej). W opinii Strony nie było intencją ustawodawcy objęcie w/w obowiązkiem także jednego z największych w Polsce operatorów cyfrowej telewizji satelitarnej z tytułu sprzedaży anten satelitarnych lub dekoderów do odbioru cyfrowej telewizji satelitarnej.

Ponadto Strona w zażaleniu podkreśla, iż we wniosku z dnia 25.07.2006r. zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o potwierdzenie prawidłowości stanowiska w odniesieniu do trzech pytań, a mianowicie, że:

1. sprzedaż anten nie podlega od 1 września 2006r. obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących;
2. sprzedaż dekoderów nie podlega od 1 września 2006r. obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących;
3. wynajem przez Nią dekoderów nie wiąże się z obowiązkiem ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących.

W zaskarżonym postanowieniu organ pierwszej instancji uznał stanowisko Strony przedstawione w w/w wniosku za nieprawidłowe. Natomiast w treści uzasadnienia w/w postanowienia Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził:

„W rezultacie za prawidłowe należy uznać stanowisko, iż dokonywana przez Stronę sprzedaż anten jest do dnia 31 grudnia 2006r. zwolniona z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących”.

Biorąc powyższe pod uwagę Strona wskazuje, iż organ pierwszej instancji uznał za prawidłowe stanowisko w odniesieniu do pierwszego z w/w trzech pytań.

Jednocześnie w zażaleniu Strona zauważa, że podobnie Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał za prawidłowe stanowisko w odnośnie do trzeciego pytania, tzn. w kwestii wynajmu dekoderów. A zatem organ pierwszej instancji wyraził pogląd, iż:

„...w przypadku najmu dekoderów, przepis § 4 rozporządzenia nie ma zastosowania.” oraz, że „ dotyczy dostawy wymienionych w nim towarów, a zatem nie ma on zastosowania do świadczenia usług polegających na ich wynajmie.”

Zdaniem Strony, jak wynika z uzasadnienia przedmiotowego postanowienia, tylko w odniesieniu do pytania nr 2 przedstawionego we wniosku z dnia 25.07.2006r. w przedmiocie ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaży dekoderów, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał Jej stanowisko za nieprawidłowe.

W zażaleniu Strona podkreśla, że organ pierwszej instancji uznał jednak w sentencji zaskarżonego postanowienia za nieprawidłowe całe Jej stanowisko, odnoszące się do wszystkich trzech pytań. W opinii Strony w/w postanowienie w odniesieniu do dwóch w/w pytań zawiera sprzeczność pomiędzy rozstrzygnięciem, a jego uzasadnieniem.

W związku z powyższym Strona stoi na stanowisku, iż przedmiotowa interpretacja nie spełnia podstawowego zadania, jakie postawiono przed pisemnymi interpretacjami co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, chodzi tu o rozwiewanie wątpliwości w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego. A zatem udzielona interpretacji powinna być jasna, tak aby podatnik miał świadomość, w jaki sposób pod względem prawnym organ podatkowy ocenił stanowisko podatnika.

Strona zauważa, że nie ma pewności, czy organ pierwszej instancji uznał Jej stanowisko za nieprawidłowe (na co wskazuje sentencja zaskarżonego postanowienia), czy może za prawidłowe w odniesieniu do dwóch z trzech zadanych pytań-co z kolei wynika z treści uzasadnienia powyższego postanowienia.

Mając powyższe na uwadze, Strona wnosi o zmianę postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.10.2006r., nr 1471/NTR1/443-305/06/KR na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej i potwierdzenie prawidłowości stanowiska zawartego we wniosku z dnia 25.07.2006r.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia zważył, co następuje:

Na wstępie należy wskazać, iż w zażaleniu Strona wniosła zarzuty przeciwko przedmiotowemu postanowieniu w części dotyczącej stwierdzenia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, że dostawa dekoderów nie jest objęta wyłączeniem z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznaje, że Strona nie ma żadnych zastrzeżeń co do kwestii zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaży anten do dnia 31 grudnia 2006r. Ponadto Strona nie kwestionuje także stanowiska Naczelnika Urzędu Skarbowego o braku zastosowania § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących w przypadku najmu dekoderów.

W tym miejscu organ odwoławczy zauważa, iż odnośnie w/w kwestii podziela stanowisko Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zawarte w w/w postanowieniu, tj. że opisana we wniosku z dnia 25.07.2006r. sprzedaż anten nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 51, poz.375 ze zm.), oraz że przepis, o którym mowa wyżej nie ma zastosowania do najmu dekoderów. Przedmiotem rozpatrzenia przez organ drugiej instancji będzie kwestia sporna – czy dostawa dekoderów jest objęta wyłączeniem z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 4 pkt 5 lit. a) w/w rozporządzenia – podniesiona przez Stronę we wniesionym zażaleniu.

Z przedstawionego w przedmiotowej sprawie stanu faktycznego wynika, że Strona prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na sprzedaży towarów i usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W szczególności, Strona – jako operator cyfrowej platformy telewizyjnej CYFRA+ oraz nadawca kanałów telewizyjnych – prowadzi działalność obejmującą produkcję i dystrybucję programów telewizyjnych, audycji sportowych oraz filmów (czynności sklasyfikowane w PKWiU ex. 92). Czynności wykonywane przez Stronę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu VAT, a ponadto zgodnie z art. 111 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynności te – co do zasady - podlegają obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących. Jednocześnie Strona wskazała, iż udział obrotu z tytułu sprzedaży towarów i usług sklasyfikowanych w PKWiU ex. 92 w ogólnych obrotach z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 70%. Ponadto Strona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje czynności sprzedaży na rzecz osób fizycznych anten satelitarnych i dekoderów oraz wynajmu dekoderów.

W tym miejscu organ drugiej instancji zauważa, że zgodnie z art. 111 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreśla, że w myśl art. 2 pkt 6 w/w ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystce publicznej, a także grunty.

Natomiast stosownie do art. 111 ust.7 pkt 3 ustawy o VAT, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia może zwolnić na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust.1, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

A zatem zgodnie z § 3 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006r. w sprawie kas rejestrujących, do dnia 31 grudnia 2006r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług wymienionych w poz. 1-39 załącznika do rozporządzenia, jeżeli w poprzednim roku podatkowym udział obrotów z tytułu tej sprzedaży w obrotach ogółem podatnika z działalności określonej w art. 111 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług był wyższy niż 70%. Jednakże w myśl § 4 pkt 5 lit. a) w/w rozporządzenia, zwolnień od obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 oraz § 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten, (ex PKWiU 32).

Biorąc powyższe pod uwagę, w opinii organu odwoławczego ustawodawca w w/w § 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących wyraźnie wskazał, że z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kas fiskalnych jest zwolniona dostawa między innymi anten zaklasyfikowanych wyłącznie w dziale PKWiU 32.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazuje, że do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy towarów nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz.11):

- zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej;

- w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania: rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, środka trwałego lub obiektu budowlanego według: Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (CN), Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W tym miejscu organ drugiej instancji podkreśla, iż zgodnie z informacjami podanymi we wniosku Strony z dnia 25.07.2006r. oraz uzupełnieniu z dnia 04.09.2006r. w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod symbolem 32.30.52 zostały umieszczone „Anteny i reflektory antenowe wszelkich typów; części odbiorników i nadajników radiowych; części wyposażenia radarowego”, w obrębie których pod symbolem PKWiU 32.30.52-70 wyszczególniono „Pozostałe anteny i ich części”.

O ile więc podana przez Stronę klasyfikacja statystyczna dekoderów jest prawidłowa, oznacza to, że dostawa towaru o klasyfikacji PKWiU 32.30.52-70.20 będzie zwolniona z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W ocenie organu drugiej instancji w zaistniałym stanie faktycznym dostawa przedmiotowych dekoderów stosownie do § 4 pkt 5 lit. a) w/w rozporządzenia nie będzie od 1 września 2006r. podlegać obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zgadza się z zarzutami Strony o naruszeniu przez Naczelnika Urzędu Skarbowego przy wydawaniu skarżonego postanowienia art. 14a Ordynacji podatkowej, jednakże skutkiem niniejszej decyzji zmieniającej stanowisko organu podatkowego w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego we wskazanym we wniosku z dnia 25.07.2006r. w zakresie, nieprawidłowości te zostały konwalidowane przez organ odwoławczy.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanawia jak w sentencji decyzji.