2012.12.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-753/12-5/AK
z 10 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2012r. (data wpływu 20 września 2012r.) uzupełnionym pismami z dnia 24 września 2012r. (data wpływu 26 września 2012r.) oraz z dnia 06 listopada 2012r. (data wpływu 08 listopada 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług szkoleniowych w zakresie wyceny nieruchomości dla kandydatów starających się o nadanie uprawnień w zawodzie rzeczoznawcy majątkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2012r.został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług szkoleniowych w zakresie wyceny nieruchomości dla kandydatów starających się o nadanie uprawnień w zawodzie rzeczoznawcy majątkowego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 24 września 2012r. (data wpływu 26 września 2012r.) oraz z dnia 06 listopada 2012r. (data wpływu 08 listopada 2012r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

S.C. prowadzi działalność gospodarczą na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej od dnia 01 stycznia 2001r.

Spółka cywilna prowadzona jest przez dwie osoby, z których jedna posiada uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego. Ksero zaświadczenia o wpisie do ewidencji dzielności gospodarczej w załączeniu.

Przedmiotem działalności podstawowej według PKD jest pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (symbol PKD 68.31.Z). Spółka przede wszystkim zajmuje się wyceną nieruchomości, którą podklasa 68.31.Z obejmuje, a więc spełnia wymóg zawarty w § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia RM w sprawie nadania uprawnień i licencji zawodowych. Spółka jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

W miesiącu wrześniu 2012r. Spółka rozpoczęła kształcenie zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców w celu przygotowania do prowadzenia działalności zawodowej. Kształcenie w formie praktyk trwać będzie 12 miesięcy (ponad 150 godzin) i jest to zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008 r. w sprawie nadania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami (Dz. U. Nr 31 z 2008r., poz. 189).

W ramach praktyki zawodowej zgodnie z rozporządzeniem, kandydat na rzeczoznawcę majątkowego:

uczestniczy w wykonywaniu czynności związanych z szacowaniem nieruchomości,

samodzielnie sporządza piętnaście projektów operatów szacunkowych,

zapoznaje się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez sądy, gminy, starostów.

Spółka, organizując praktykę zawodową zapewnia:

właściwą organizację i prawidłowy przebieg praktyki,

ustala harmonogram praktyki zawodowej,

umożliwia kandydatowi zapoznanie się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez sądy, gminy oraz starostów.

Praktyka zawodowa prowadzona jest przez osoby uprawnione, tj. rzeczoznawców majątkowych wpisanych na listę prowadzących praktykę zawodową.

Prowadzone praktyki mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych, które są niezbędne dla uzyskania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości (Dz. U. Nr 102 poz. 651 art. 174-177). Zgodnie z ww. ustawą uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości i nadaje się osobie fizycznej, która między innymi odbyła praktykę zawodową w zakresie wyceny nieruchomości.

Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Spółka jako organizator usługi kształcenia zawodowego w formie organizowanych dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych praktyk zawodowych spełnia wymóg określony w § 8 pkt 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami (Dz. U. Nr 31, poz. 189), bowiem prowadzi działalność w zakresie szacowania nieruchomości, w Spółce jedna osoba (….) posiada uprawnienia zawodowe rzeczoznawcy majątkowego nadane przez Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa - Świadectwo nr 4.

Praktyka zawodowa prowadzona jest przez osoby uprawnione, tj. rzeczoznawców majątkowych wpisanych na listę prowadzących praktykę zawodową.

Świadczone usługi odbywania praktyk zawodowych dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych są usługami kształcenia zawodowego. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216) uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe m. in. kwalifikacji zawodowych odbywa się w pozaszkolnych formach kształcenia, do których zalicza się między innymi praktyki zawodowe. Organizując praktyki zawodowe realizowane są cele kształcenia zawodowego poprzez nabywanie profesjonalnych kompetencji, niezbędnych w pracy zawodowej, jak również niezbędnych dla uzyskania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości.

W ramach praktyki zawodowej kandydat na rzeczoznawcę majątkowego w okresie dwunastu miesięcy (około 150 godzin):

uczestniczy w wykonywaniu czynności z szacowania nieruchomości,

samodzielnie, dla celów szkoleniowych, sporządza 15 projektów operatów szacunkowych,

zapoznaje się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez sądy (starostwa i gminy).

Spółka organizując praktykę zawodową zapewnia właściwą organizację i prawidłowy przebieg praktyki, tj. zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowcy w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami (Dz. U. Nr 31, poz. 189 § 9 do 14).

Świadczone przez Spółkę kształcenie zawodowe w formie praktyki zawodowej prowadzone jest na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach i tak:

ustawa o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 2007r. (tj. Dz. U. z 2010r., Nr 102 poz. 651);

rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami (Dz. U. z 2008r. Nr 31, poz. 189).

Świadczone usługi kształcenia zawodowego w formie praktyk nie są usługami podstawowymi dla Spółki. Podstawowa działalność to pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (symbol PKD 68.3l.Z). Celem organizowania praktyk zawodowych dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych jest między innymi, osiągnięcie dodatkowego dochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczone usługi kształcenia zawodowego w zakresie doskonalenia zawodowego kandydatów na rzeczoznawców majątkowych polegające na odbywaniu praktyki zawodowej w zakresie wyceny nieruchomości korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, dla usług szkoleniowych ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) przewiduje zwolnienie w art. 43 ust. 1 pkt 29, tj. zwolnienie obejmujące usługi kształcenia zawodowego lub przeklasyfikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102 poz. 651) uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości nadaje się osobie fizycznej, która m.in. odbyła praktykę zawodową w zakresie wyceny nieruchomości (art. 177). Praktyka zawodowa realizowana jest na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie nadania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami. Organizując praktyki zawodowe kandydaci otrzymują dziennik praktyki zawodowej, w którym odnotowany jest jej przebieg. Po zakończeniu praktyki zawodowej prowadzący praktykę potwierdza w dzienniku zrealizowanie jej programu a organizator sprawdza oraz potwierdza spełnienie warunków jej odbycia. Prowadzona praktyka zawodowa pozostaje w bezpośrednim związku z danym zawodem, jak również ma na celu uzyskanie wiedzy do celów zawodowych, która zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. (Dz. U. Nr 31 poz. 216) jest pozaszkolną formą kształcenia zawodowego.

Ponieważ organizowane praktyki zawodowe realizowane są na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, jak również kształcenie pozostaje w bezpośrednim związku z zawodem, to do usługi tej znajduje zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Potwierdzeniem, że wiedza uzyskiwana na kursie dla celów zawodowych w myśl przepisów unijnych jest wystarczająca dla możliwości zwolnienia z usług z opodatkowania VAT jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 grudnia 2011r. SA/Gd-852/11 (Wyrok w załączeniu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowywania.

Z kolei w świetle art. 43. ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych,

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku:

usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z opisu sprawy wynika, iż ….s.c. prowadzi działalność gospodarczą na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej od dnia 01 stycznia 2001r. Spółka prowadzona jest przez dwie osoby, z których jedna posiada uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego. Przedmiotem działalności podstawowej jest pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Spółka przede wszystkim zajmuje się wyceną nieruchomości. W miesiącu wrześniu 2012r. Spółka rozpoczęła kształcenie zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców w celu przygotowania do prowadzenia działalności zawodowej. Kształcenie w formie praktyk trwać będzie 12 miesięcy (ponad 150 godzin) i jest to zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie nadania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami.

W ramach praktyki zawodowej zgodnie z rozporządzeniem, kandydat na rzeczoznawcę majątkowego:

uczestniczy w wykonywaniu czynności związanych z szacowaniem nieruchomości,

samodzielnie sporządza piętnaście projektów operatów szacunkowych,

zapoznaje się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez sądy, gminy, starostów.

Spółka, organizując praktykę zawodową zapewnia:

właściwą organizację i prawidłowy przebieg praktyki,

ustala harmonogram praktyki zawodowej,

umożliwia kandydatowi zapoznanie się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez sądy, gminy oraz starostów.

Praktyka zawodowa prowadzona jest przez osoby uprawnione, tj. rzeczoznawców majątkowych wpisanych na listę prowadzących praktykę zawodową. Prowadzone praktyki mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych, które są niezbędne dla uzyskania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości. Zgodnie z ww. ustawą uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości nadaje się osobie fizycznej, która między innymi odbyła praktykę zawodową w zakresie wyceny nieruchomości. Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Spółka jako organizator usługi kształcenia zawodowego w formie organizowanych dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych praktyk zawodowych spełnia wymóg określony w § 8 pkt 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami, bowiem prowadzi działalność w zakresie szacowania nieruchomości, w Spółce jedna osoba posiada uprawnienia zawodowe rzeczoznawcy majątkowego nadane przez Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa - Świadectwo nr 4. Świadczone usługi odbywania praktyk zawodowych dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych są usługami kształcenia zawodowego. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe m. in. kwalifikacji zawodowych odbywa się w pozaszkolnych formach kształcenia, do których zalicza się między innymi praktyki zawodowe. Organizując praktyki zawodowe realizowane są cele kształcenia zawodowego poprzez nabywanie profesjonalnych kompetencji, niezbędnych w pracy zawodowej, jak również niezbędnych dla uzyskania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości.

Świadczone przez Spółkę kształcenie zawodowe w formie praktyki zawodowej prowadzone jest na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach i tak:

ustawa o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 2007r. (tj. Dz. U. z 2010r., Nr 102 poz. 651);

rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami.

Spółka nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty dla organizowanych praktyk zawodowych dla rzeczoznawców majątkowych. Pełną odpłatność za świadczone usługi kształcenia zawodowego w formie praktyk ponoszą kandydaci odbywający praktyki zawodowe. Usługi te nie są finansowane ze środków publicznych. Świadczone usługi kształcenia zawodowego w formie praktyk nie są usługami podstawowymi dla Spółki. Celem organizowania praktyk zawodowych dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych jest między innymi, osiągnięcie dodatkowego dochodu.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

czy są to usługi w zakresie kształcenia lub wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub
czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz
1. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub
2. czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub
3. czy są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia, zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w tych przepisach.

W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a – c powyższego przepisu.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „kształcenia zawodowego” i „przekwalifikowania zawodowego”. Wobec tego należy wskazać, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż usługi szkoleniowe będące przedmiotem wniosku są usługami w zakresie kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego. Spółka prowadzi kształcenie zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych w celu przygotowania do prowadzenia działalności zawodowej. Praktyka zawodowa prowadzona jest przez osoby uprawnione, tj. rzeczoznawców majątkowych wpisanych na listę prowadzących praktykę zawodową. Prowadzone praktyki mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych, które są niezbędne dla uzyskania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości.

Zgodnie z art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U z 2010r., Nr 102, poz. 651 ze zm.) rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

W myśl art. 174 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

Natomiast stosownie do postanowień art. 174 ust. 3b ww. ustawy z dniem wpisu do centralnego rejestru rzeczoznawców majątkowych osoba, o której mowa w ust. 2, nabywa prawo wykonywania zawodu oraz używania tytułu zawodowego „rzeczoznawca majątkowy”. Tytuł zawodowy „rzeczoznawca majątkowy” podlega ochronie prawnej.

Rzeczoznawca majątkowy jest zobowiązany do wykonywania czynności, o których mowa w art. 174 ust. 3 i 3a, zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa i standardami zawodowymi, ze szczególną starannością właściwą dla zawodowego charakteru tych czynności oraz z zasadami etyki zawodowej, kierując się zasadą bezstronności w wycenie nieruchomości (art. 175 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami).

W myśl art. 175 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, rzeczoznawca majątkowy jest zobowiązany do stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Stosownie do postanowień art. 177 ust. 1 powyższej ustawy uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości nadaje się osobie fizycznej, która:

posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
nie była karana za przestępstwa przeciwko mieniu, dokumentom, za przestępstwa gospodarcze, za fałszowanie pieniędzy, papierów wartościowych, znaków urzędowych, za składanie fałszywych zeznań oraz za przestępstwa skarbowe;
posiada wyższe wykształcenie;
ukończyła studia podyplomowe w zakresie wyceny nieruchomości;
odbyła praktykę zawodową w zakresie wyceny nieruchomości;
przeszła z wynikiem pozytywnym postępowanie kwalifikacyjne, w tym złożyła egzamin dający uprawnienia w zakresie szacowania nieruchomości.

Zgodnie z art. 191 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej nadaje uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, osobom które spełniły wymogi określone w art. 177.

Jak stanowi art. 196 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, programy kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o których mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 oraz art. 186 ust. 2, uwzględniają wymogi programowe ustalone przez ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej oraz podlegają zgłoszeniu temu ministrowi.

Zgodnie z art. 196 ust. 3 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia wymogi programowe dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości, w tym grupy tematyczne tych kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, biorąc pod uwagę kwalifikacje i umiejętności, jakie powinni posiadać rzeczoznawcy majątkowi, pośrednicy w obrocie nieruchomościami oraz zarządcy nieruchomości, niezbędne dla prawidłowego i rzetelnego wykonywania działalności zawodowej w powyższych zakresach.

Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, mając na względzie zapewnienie obiektywnego, rzetelnego i sprawnego sprawdzenia przygotowania kandydatów na rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami i zarządców nieruchomości oraz zapewnienie obiektywnej oceny skarg na działalność osób, którym nadano uprawnienia i licencje zawodowe, a także uwzględniając rzeczywiste koszty postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej określi, w drodze rozporządzenia sposoby doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami i zarządców nieruchomości, sposób dokumentowania oraz kryteria oceny spełnienia tego obowiązku, formy i zasady zgłaszania i potwierdzania przez organizatorów doskonalenia aktualności programów, o których mowa w art. 196 ust. 2, formy i zasady prowadzenia i publikacji rejestru zgłoszonych programów oraz wzory dokumentów stosowanych w tym postępowaniu (art. 197 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Na podstawie ww. delegacji ustawowej zawartej w art. 197 pkt 6 ww. ustawy Minister Infrastruktury wydał rozporządzenie z dnia 30 lipca 2010r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. z 2012r., Nr 140, poz. 945), które stosownie do § 1 tego rozporządzenia określa:

sposoby doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości;
sposób dokumentowania spełnienia obowiązku doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości;
kryteria oceny spełnienia obowiązku doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości;
formy i zasady zgłaszania przez organizatorów doskonalenia programów seminariów, szkoleń lub kursów specjalistycznych, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych oraz potwierdzania przez nich ich aktualności;
formy i zasady prowadzenia i publikacji rejestru zgłoszonych programów seminariów, szkoleń lub kursów specjalistycznych, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych;
wzory dokumentów stosowanych w postępowaniu dotyczącym doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

W myśl § 3 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia z dnia 30 lipca 2010r., stałe doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o którym mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 i art. 186 ust. 2 ustawy, zwane dalej „doskonaleniem”, odbywa się przez udział osoby uprawnionej w charakterze słuchacza w seminariach, szkoleniach lub kursach specjalistycznych, w zakresie uprawnień lub licencji zawodowych posiadanych przez osobę uprawnioną, spełniających wymogi, o których mowa w art. 196 ust. 2 ustawy.

Natomiast rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami (Dz. U. Nr 31, poz. 189 ze zm.) zgodnie z § 1 określa:

sposób i warunki odbywania praktyk zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami i zarządzania nieruchomościami, regulamin organizacji tych praktyk, ich program oraz sposób dokumentowania odbycia praktyki zawodowej, w tym wzór dziennika praktyki oraz koszt jego wydania;
sposób i tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, sposób ustalania i rodzaje kosztów tego postępowania, organizację Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej oraz regulamin jej działania;
wzory świadectw nadania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości, licencji zawodowej w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami i licencji zawodowej w zakresie zarządzania nieruchomościami oraz sposób postępowania przy wydawaniu duplikatów tych świadectw i licencji w przypadku ich utraty;
sposób prowadzenia centralnych rejestrów rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości.

Kandydaci odbywają praktyki zawodowe w celu przygotowania do prowadzenia działalności zawodowej w zakresie szacowania nieruchomości, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub zarządzania nieruchomościami (§ 3 ww. rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami).

Jak stanowi § 2 pkt 4 i 5 ww. rozporządzenia ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

organizatorze praktyki zawodowej - należy przez to rozumieć związki stowarzyszeń rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami albo zarządców nieruchomości;

prowadzącym praktykę zawodową - należy przez to rozumieć osobę uprawnioną, organizację zawodową rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami lub zarządców nieruchomości albo przedsiębiorcę, wpisanych na listę prowadzących praktykę zawodową, prowadzoną przez organizatora praktyki zawodowej.

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, praktyka zawodowa dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych nie może trwać krócej niż dwanaście miesięcy.

Stosowanie do § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, w ramach praktyki zawodowej, o której mowa w ust. 1, kandydat na rzeczoznawcę majątkowego:

uczestniczy w wykonywaniu czynności związanych z szacowaniem nieruchomości określonych w art. 174 ust. 3 i czynności wymienionych w art. 174 ust. 3a ustawy;
samodzielnie sporządza piętnaście projektów operatów szacunkowych, w których określa wartość nieruchomości przy zastosowaniu różnych podejść, metod i technik wyceny, po uprzednim dokonaniu oględzin wycenianych nieruchomości;
zapoznaje się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez sądy, gminy oraz starostów, a także z innych dokumentów znajdujących się w posiadaniu urzędów i instytucji, zawierających niezbędne dane wykorzystywane przy szacowaniu nieruchomości, o których mowa w art. 155 ust. 1 ustawy.

W ramach praktyki zawodowej prowadzący praktykę zawodową:

zapewnia właściwą organizację i prawidłowy przebieg praktyki zawodowej;
ustala harmonogram praktyki zawodowej, zapewniający kandydatowi na rzeczoznawcę majątkowego zrealizowanie programu praktyki, o którym mowa w ust. 2 i 3;
zapewnia kandydatowi na rzeczoznawcę majątkowego możliwość wykonywania czynności wchodzących w zakres programu praktyki zawodowej, w tym umożliwia kandydatowi zapoznanie się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji wymienionych w ust. 2 pkt 3 oraz dokonanie oględzin, o których mowa w ust. 2 pkt 2 ( § 4 ust. 4 ww. rozporządzenia).

W myśl § 8 ust 1 pkt 1 rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami, kandydat może odbywać u osoby uprawnionej praktykę zawodową w zakresie szacowania nieruchomości - jeżeli osoba ta wykonuje działalność zawodową rzeczoznawstwa majątkowego, o której mowa w art. 174 ust. 1 ustawy, nieprzerwanie przez okres przynajmniej pięciu lat poprzedzających prowadzenie praktyki zawodowej.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dla rzeczoznawców majątkowych w celu przygotowania do prowadzenia działalności zawodowej spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą i wykonywanym zawodem, co za tym idzie mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Rzeczoznawcy majątkowi obowiązani są posiadać kwalifikacje w tej dziedzinie, potwierdzone świadectwem wydanym przez odpowiednią komisję kwalifikacyjną. Szkolenia te mają więc na celu uzyskanie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych oraz świadectwa klasyfikacyjnego uprawniającego do wykonywania zawodu. W celu skorzystania ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit a) ustawy, ww. szkolenia muszą być prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Szkolenia te prowadzone są dla kandydatów na rzeczoznawców i mają na celu przygotowanie do prowadzenia działalności zawodowej.

Zasady i formy przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami. Oznacza to, że została spełniona druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. praktyki zawodowe prowadzone przez Wnioskodawcę dla kandydatów na rzeczoznawców w celu przygotowania do prowadzenia działalności zawodowej są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe prowadzone dla kandydatów na rzeczoznawców w celu przygotowania do prowadzenia działalności zawodowej w formie praktyk zawodowych, korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do wyroku wskazanego przez Wnioskodawcę, który stanowi element argumentacji Wnioskodawcy, należy wskazać, iż rozstrzygnięcie to odnosi się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiąże one strony postępowania w tej konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne choćby podobne lub zbieżne sprawy. Przedmiotowy wyrok dotyczy konkretnej sprawy, osądzonej w określonym stanie faktycznym. Rozstrzygnięcie dokonane przez Sąd wiąże w danej sprawie, tymczasem organy podatkowe obowiązane są uwzględniać określony stan faktyczny występujący u podatnika i rozpatrywać sprawy indywidualnie.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Jednocześnie należy wskazać, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin